[Tour] Op herhaling
Boasson Hagen won de rit
En Bauke kon met hem niet mee
Maar reed toch in zijn eerste Tour
Al heel erg goed naar plaatsje twee
Al meteen toen ik de tv aanzette, zag ik dat Gilbert waarschijnlijk de hoop op de groene trui heeft opgegeven, want hij reed achterin het peloton en er was een kopgroep die bijna zes minuten had. Bovendien lieten zowel Gilbert als Rojas die kleine, groene smurf van het eiland Man nog dat ene puntje pakken bij de tussensprint.
Maar bij de kopgroep zaten nu wel twee Nederlanders en dan kijk je toch anders naar zo’n etappe dan wanneer dat niet het geval is. En met Mollema hadden we ook nog eens een van de beste Nederlandse klimmers in de kop van de koers.
Na dit te hebben geconstateerd kon ik nog even een boterhammetje eten, in het zonnetje zitten, twee plasjes doen, de aardappels alvast schillen en de sperzieboontjes doppen, want tijdens de klim naar Sestrières gebeurde er niet al te veel. Ja, Perez Moreno ging een zelfmoordpoging wagen en die lukte, want tijdens de laatste klim werd hij weer gegrepen en hij werd uiteindelijk twaalfde op bijna drie minuten. Er was ook nog een gekke aanval van Roche, die werd beantwoord door de Weert en Hoogerland. Roche had duidelijk een taakstraf en de Weert ging mee om zijn klassement weer wat te verbeteren. Ze liepen rap tijd in op de kopgroep, maar niet rap genoeg.
Het wachten was dus op de klim naar de top van de Côte de Pramartino en vooral op de afdaling van die berg. En het wachten werd beloond. Weer werden het twee gevechten in één etappe. Vooraan de strijd binnen de kopgroep en daarachter de strijd tussen de renners van het klassement.
Voorafgaande aan de Tour had ik deze etappe als een echte etappe voor een renner als Gilbert aangestipt. Maar de Belg zat er niet bij. Er zat wel een andere Jerommeke in de kopgroep en die had geen last van de vlucht van gisteren. Dat vond ik wel bijzonder.
Is de klim langer en steiler dan pakt Mollema de Noor wel, maar de klim was net kort genoeg voor deze sterke beul. Hij kon op de macht wegrijden van de anderen en wegblijven. Gek eigenlijk, want hij had helemaal niet hoeven demarreren omdat hij ze gewoon in een sprint ook allemaal makkelijk zou verslaan. Maar nu hoefde dat niet en het daalt in je eentje ook wat makkelijker dan met meerdere renners. Zeker in zo’n gevaarlijke afdaling. Dat zag je wel aan Hivert en Mollema. Mollema kon Hivert in de klim niet het bos insturen, maar Hivert deed dat wel zelf in de afdaling. Daarna had hij zo’n zin in stunten dat hij ook nog een parkeerplaatsje meepakte. Maar er waren alleen maar invalidenplekken blijkbaar, want hij reed weer snel weg.
En weer ging Contador. Hij kwam niet weg, maar op een gegeven moment ging Taaramae. Contador heeft later nog bedankt voor dat gegeven moment. Maar uiteindelijk schoot hij er niets mee op. Het was wel leuk om te zien dat Voeckler ook even op datzelfde parkeerplaatsje ging kijken als Hivert, maar die was al weg.
Boasson won, Mollema werd tweede en dat vinden we in Nederland al heel fijn tegenwoordig. Contador had met Sammie Sanchez nog een plannetje gesmeed, maar dat werd precies twee meter voor de eindstreep verijdeld door de Schlecks en Evans. Morgen dan maar Alberto.
In het zonnetje
Molletjes komen niet snel uit hun holletjes, maar een Mollemaatje tapt uit een heel ander vaatje. Hij komt al een paar dagen uit zijn holletje. Ik zeg expres holletje want als hij uit zijn hol komt is hij wel erg lenig. In ieder geval heeft Mollema nu al aangegeven dat hij in de toekomst een renner is waar ze rekening mee zullen moeten houden.
Ik verheug me al op morgen. Ik hoop ook dat de Galibier door zal gaan, anders is de Tour haar belangrijkste etappe kwijt. Dan gaan de renners maar skiënd naar beneden. Je hebt ook een triatlon met fietsen, zwemmen en lopen, dus waarom geen rit met fietsen en skiën? Verzorgers op de top van de Galibier met skipakken, skischoenen, skihelmen, ski’s en stokken. Even omkleden en gaan met die banaan…oh …wacht.
Maar alle gekheid op een skistokje, ik hoop echt dat de rit in zijn geheel door kan gaan. Dan kunnen we nog eens strijd zien. Het toneelstukje dat we op Plateau de Beille hebben gezien zullen we hier niet zien. Iedereen moet in deze rit met de billen bloot; ook als het koud is. Laten ze een voorbeeld aan Johnny Hoogerland nemen, want die is al een keer met de billen bloot gegaan.
Voor ze de Galibier bereiken moeten de renners trouwens ook nog de Col d’Agnet en de Col d’Izoard over en dat is ook geen kattenpies. Zou er iemand van de klassementsrenners al op de Agnet durven gaan? Ik denk het niet, maar de Izoard zou wel eens de aanzet kunnen zijn tot een aanval van Contador. Hij moet nog altijd Evans op achterstand rijden. Ben benieuwd.
Een kijkje in de omgeving
Vandaag wordt de Galibier via de Col de Lautaret beklommen en die kant is iets minder steil dan wanneer je hem van de kant van de Col du Télégraphe beklimt. Dat komt pas overmorgen.
Op de Galibier vind je het monument van Henri Desgranges, de eerste directeur van de Tour de France en hoofdredacteur van het blad dat tegenwoordig l´Equipe heet.
De Galibier zelf is een van de oudste cols van de befaamde Route des Grandes Alpes die op het einde van de negentiende eeuw werd aangelegd om de Alpen beter bereikbaar te maken.
Het is jammer dat de rit niet op de veertiende juli plaatsvindt want dan is er altijd een zeer bijzondere markt in Briancon. Maar misschien dat de Tour juist daarom niet op de veertiende juli door Briancon komt.
Het Ecrin Massief is het minst geschonden gedeelte van de Franse Alpen. Het valt binnen de grenzen van het Parc National des Ecrins en er zijn daarom geen dorpjes, wegen, kabelbanen, skipistes en campings. Wel kun je er wandelen en klimmen.
De renners zullen in ieder geval moeten klimmen en er zullen er ook veel zijn die dat in wandeltempo doen, maar dat zijn niet de klassementsrenners.
