BOEKEN! - zes minicolumns

Johan (kuifkrullen)

Niet lang geleden vroeg een collega-columnist achter de schermen gekscherend of ik 'nog wist wat een boek is'. Vanzelfsprekend heb ik hem geen serieus antwoord gegeven, maar zijn opmerking zette me wel aan het denken over boeken. Wat is een ongelooflijk goed boek? Welk boek zal nooit meegaan met het oud papier of de vrachtwagen van de plaatselijke kringloopwinkel? Wat wil ik lezen in mijn paar weken vakantie? De vakanties die er aan komen, zijn voor menigeen een uitstekende aanleiding om (weer) aan het lezen te slaan. Zowel voor u, als voor uw columnisten. Schrijvers zijn immers lezers. In deze groepscolumn zullen een aantal van uw columnisten aan de hand van een minicolumn hun favoriete of dierbaarste boek aan u voorstellen.

Kuifkrullen. Sprakeloos, Tom Lanoye
Ooit moet ik op z'n minst één zin schrijven die zo raak is als al die zinnen van Lanoye zijn. Ooit moet ik iemand zwetend en vol kippenvel achterlaten, wanneer hij de laatste pagina van mijn boek heeft gelezen. Soms is het deprimerend om me te realiseren dat ik nooit zo goed zal worden als Lanoye. Dat ik nooit, zoals hij, zó mooi zal kunnen schrijven dat het echt pijn gaat doen. Maar meestal is het een motor om door te gaan. Wat ik schrijf, is nog niet goed genoeg. Het moet beter. Als ik ooit iemand zwetend mijn boek wil laten uitlezen, moet het beter. Ooit moet iemand vergeten dat hij op een paradijselijke plek is, omdat hij niets anders kan dan zich concentreren op mijn boek. Precies zoals ik deed, de eerste keer dat ik Sprakeloos las. Ooit schrijf ik een boek dat pijn doet.
 
Days-Of-Wild. De Wereld volgens Garp, John Irving
Ik werd een enorme fan van Robin Williams toen hij in de comedy Mork and Mindy speelde. Nadat ik iets van zijn standup comedy had gezien, was ik helemaal verkocht. Hij speelde in een film, The World According to Garp, en ik bedacht dat het een heel goed boek moest zijn, anders zou hij niet in de verfilming spelen. In plaats van de film te bekijken, kocht ik uiteraard het boek en het was het beste dat ik ooit gelezen had. Zo absurd, komisch en tegelijkertijd triest, tragisch en toch realistisch, een stijl die John Irving karakteriseert. Ik heb al zijn boeken gelezen, Garp zeker tien keer, en het gaat nooit vervelen. De film viel me tegen, maar ik ben Robin Williams dankbaar dat hij me introduceerde in de wereld van Irving. Een wereld waar dood en tragiek overal op de loer liggen en waar je vreselijk om kunt lachen. 

Bornfree. Zout op mijn huid, Benoîte Groult.
Benoîte Groult schreef in 1988 het boek Zout op mijn huid. In de jaren negentig las ik het verschillende keren en ik zal het binnenkort weer lezen. Twee lichamen delen hun zintuigen tot in de ziel en zolang ze hun mond hielden, vonden deze lichamen elkaar telkens weer. Decennia lang op tientallen plekken in de wereld. Hij omdat hij een Bretonse zeeman was en zij omdat ze altijd een reden had daar te zijn waar hij was. Ondanks het feit dat ze beiden getrouwd waren met een ander. Ze is een Parisienne uit een zeer rijke familie en besefte meer dan haar zeeman dat hun relatie puur lichamelijk was. Elk diepgaand gesprek dat ze met hem aan probeerde te gaan, strandde in cognitieve leegtes. En iedere keer losten zijn ruwe handen, zijn beeld en hun verstrengeling dit op. Een lichamelijke verslaving die zo puur is dat je de woorden in dit boek blijft vreten.
 
Zonnetje40. Haar naam was Sarah, Tatiana de Rosnay.
Een dierbare vriendin gaf mij een paar jaren terug het boek ‘Haar naam was Sarah.' Ik was diep onder de indruk. Bij films huil ik regelmatig van ontroering; bij boeken heb ik dit zelden, waarschijnlijk, omdat ik een beelddenker ben. Maar om dit boek heb ik erg gehuild. Zo prachtig geschreven, zo’n schrijnend oorlogsverhaal. Een pageturner.  Een boek waarbij je in een gat valt als je de laatste bladzijden gelezen hebt. Met een zucht sluit je het boek…
Toen mijn lieve man en ik twee jaar geleden trouwden, hebben we cadeautjes gekocht voor de mensen die een bijzondere rol speelden op deze dag. Het werden boeken. Ook dit boek heb ik cadeau gedaan. En inmiddels al aan heel veel mensen. Ik krijg alleen maar positieve reacties. Ik lees gemiddeld twee boeken per week, maar dit boek zal ik nooit vergeten en zelfs herlezen. Het boek is inmiddels verfilmd, maar ik durf niet te kijken, uit angst, dat mijn 'versie' van het boek verpest zal worden.
 
bazbo. Vlucht voor mij, Herman Brusselmans
Ik bestelde een gin-tonic bij het meisje met de doorkijkblouse dat achter de toog de bestellingen opnam en voordat ik het wist had ik die bestelling zowaar nog voor mijn neus ook, dus zeer verguld daarmede fantaseerde ik dat ik de dame in kwestie achterwaarts in de poes naaide, maar in werkelijkheid zou ik dat nooit doen aangezien het me een trien leek die haar schijthol nooit proper kuisde, en ik dacht aan mijn moeder die dood is en aan hoezeer ik haar mis en toen ik mijn glas had leeggekapt, vluchtte ik naar mijn huis waar ik mijn drumstel aantrof en in het holst van de nacht ramde ik wat op de bekkens en daarna ging ik naar de slaapkamer en legde ik mij te ruste tegen het lichaam van mijn slapende Vrouwlief en ik kuste haar knieën en viel in een dromeloze slaap. Of zoals ik al zei.
 
Neuskleuter. Mijn avonturen door V. Swchwrm, Toon Tellegen
Ik vind het heerlijk om zo nu en dan weg te duiken in een kinderboek. Het kinderboekenweekgeschenk van 1998 is het geweldigste boek dat ik ken. Mijn avonturen door V. Swchwrm, zo heet het. "Ik wilde schrijver worden." Die eerste zin herken ik wel. "Ik gaf mijn vader een kameel voor zijn verjaardag." Die eerste zin herken ik niet, maar het is het beste verhaaltje uit het boek. Ieder bizar gegeven wordt in het boek als normaal beschouwd. Ook ontmoetingen met de koningin. En wereldvrede. En vermiste ouders. Als kind vond ik dat allemaal heel normaal. Nu niet meer. Nu geniet ik van de bijzondere fantasiewereld waarin kinderen nog kunnen geloven, en waar zij luid "JA!" tegen zeggen. Ik geloof het allemaal niet meer. Maar het is fantastisch. Als je mij vraagt of ik het nog eens wil lezen, zeg ik dan ook iedere keer: "Ja!"

En u? Aan welk boek kleven uw dierbaarste herinneringen? Welk boek zal u nooit weggeven wanneer u een verjaardagscadeautje bent vergeten? Welk boek moet deze zomer mee in de tas of koffer?