Graphics boven gameplay

‘Gameplay boven graphics', het credo dat figuurlijk boven mijn bed gehangen heeft. Het was in de tijd dat ik nog veel op mijn Wii en DS speelde. Zwiepen vond ik niet erg, ‘want het bracht een andere ervaring'. Voor het blazen tegen mijn handheld of krassen in mijn touchscreen maken gold hetzelfde. Ik had plezier met de games die ik speelde. Zeg nou zelf: Mario Galaxy of Super Paper Mario overslaan doe je niet zomaar en Pokémon Platinum en White ook niet.

Toch was de ommezwaai onvermijdelijk. Terugkomen op statements is allerminst een zonde. Doe je dat niet, dan leg je jezelf enorm veel beperkingen op. Oogkleppen op doen en blind verder gamen op Nintendo's grafisch inferieure spelcomputers is een houding waarin ik mezelf zeker al zes maanden niet meer kan vinden. Even was daar nog de opleving met Pokémon White, maar dat heeft ook maar een week of drie geduurd. De serie waar ik ooit zo van hield, waarvan ik voelde dat het speciaal voor mij gemaakt werd, bracht ironisch genoeg uiteindelijk de nekslag.

Gamen op de Xbox 360 is sinds vorig jaar gestaag toegenomen. Mijn gamerscore loopt op en het aantal spelletjes voor de console wordt aldoor meer. En ik ben er tevreden mee. Maar er was altijd een knagend onderbuikgevoel dat ik op een of andere manier mijn verleden met felle kleurtjes, old school 2D-gameplay en vooral Mario en Pikachu verloochende. Tot de E3-persconferentie van Nintendo. De Wii U werd aangekondigd en er werd meteen benadrukt dat deze console een 1080p-signaal uitzendt en daardoor vette HD-graphics op het scherm tovert.

Om daar niet de nadruk op te leggen, want je mag het niet riskeren om het door jezelf gecreëerde publiek kwijt te raken, legde Nintendo de nadruk op The New Controller. Een tablet-achtige controller met een groot touchscreen en alle knoppen die op een 3DS zitten (plus wat extra) leidde de aandacht perfect af van wat Nintendo eigenlijk probeerde te zeggen met hun charade: het is niet erg om toe te geven dat graphics wel degelijk een grote rol spelen in de game-ervaring. Met die goedgekeurde gedachte stap ik daardoor steeds verder weg van de grote N. Misschien dat ze mij met de Wii U weer aan hun zijde krijgen. Maar tot het zover is, game ik lekker verder op mijn Xbox 360.