Ballen

Even met de kazerne gebeld: "Goedemorgen, Oplopers hier. De kapitein Kroon aanwezig?" Met een verveelde stem vroeg de legertelefonist der tweede klasse mij om een ogenblik geduld. Ik werd in de wacht gezet. Compleet met zo'n stom telefoonmuziekje. De Johan Willem Friso kapel. Getverderrie. Nadat ik enkele marsen had moeten aanhoren, kreeg ik de overmatig gedecoreerde legerkapitein aan het toestel. Afgemeten vroeg hij mij, wat ik van hem wilde. "Zeg, eh, Marco, vind jij ook niet dat je je een klein beetje aanstelt? Dat je wat overdrijft?" Ik werd subiet gecorrigeerd met de mededeling dat ik in deze zinnen de woorden U, U, U en U diende te gebruiken. Fout: "Nee Marco, ik ben geen ondergeschikte. Als ik tegen jou jij wil zeggen, zeg ik jij. Lulhannes!" De ijzervreter stelde afgemeten, dat enig decorum binnen de krijgsmacht nu eenmaal van wezenlijk belang was bij het duidelijk houden van de machtsverhoudingen binnen onze landsverdediging. Ik schoot in de lach: "Schei toch uit, man, dat hele lulverhaal dat je ondergeschikten U moeten zeggen slaat nergens op. Als dáár je gezag van moet afhangen, dan is er echt wat mis. Je hebt onvoorstelbare heldendaden verricht, waarmee je -eerlijk is eerlijk- ook mijn diepe respect hebt verworven. Maar schei toch uit met dat U-gedoe. Respect hangt niet af van hoe je wordt aangesproken, respect hangt af van hoe men je daden waardeert. Dat is wat anders. En als je in de hoofden van je ondergeschikten niet het respect hebt dat jou volgens jezelf toekomt, dan is dat natuurlijk nog altijd je eigen schuld." Verbaasd vroeg Kapitein Marco wat ik daarmee bedoelde. Tijd voor mijn afronding: "Mensen worden vaak onthouden op basis van hun recentste daden. Jouw laatste daden? Geknoei met bewijsmateriaal zodat je niet kon worden veroordeeld wegens drugshandel. Maar je wordt achter je rug uitgelachen wegens de geheime seksboodschappen aan je vriendin, het feit dat je een buitengewoon kwalijke kroeg runt en de omstandigheid dat je bent veroordeeld voor illegale wapenhandel..." De legertelefoon werd neergesmeten. Einde gesprek. Toch tamelijk onbeschoft volk, die militairen.

Over onbeschoft volk gesproken. Die overtollige soldaten kunnen wat dat betreft zo aan de slag bij het openbaar vervoer. Veel militairen hebben een groot rijbewijs, dus dat is wel een aardige stap in de goede richting. En ik denk dat er binnenkort wel wat werk aan de winkel is voor al die mannen die nu nog onder de wapenen zijn. Want de stadsbussen in de grote steden slepen zich voort van staking naar staking. Hoog tijd om er eens wat van dat werkschuwe tuig uit te flikkeren, en te vervangen door lieden die wél iets weten van stiptheid en discipline. Trouwens onbedaarlijk gelachen. De Amsterdamse wethouder Asscher wil dat de NS met Koninginnedag duurdere treinkaartjes verkoopt, en de meeropbrengst afdraagt aan Amsterdam. Sodemieter op! De NS is niet het incassobureau of belastingkantoor van de gemeente Amsterdam en bovendien staan wettelijke regels zo'n heffing in de weg: enkeltjes, retourtjes en abonnementen zijn zogeheten 'beschermde kaartsoorten' en de prijsverhoging daarvan bestaat uit de inflatie en gestegen ProRail-kosten. Verdere verhogingen zijn niet toegestaan, ook niet voor één dag. Ook niet als een of andere geschifte Amsterdamse wethouder dat wil. En trouwens, zo'n heffing zou om twee redenen averechts werken. Ten eerste kan het worden opgevat als vrijbrief om alle troep op straat te gooien onder het motto "ik heb er dus voor betaald" en ten tweede maken ook automobilisten en Amsterdammers die niet met de trein reizen rommel. Dus het idee kan niet en slaat ergens op. Leuke baan, wethouder in Amsterdam. Je lult maar wat in de ruimte zonder je eerst eens in de materie te verdiepen, vervolgens sta je voor paal. Maar niemand die aan je baan komt. Typisch PvdA, dus. Mensen die niets kunnen, krijgen fraaie baantjes.

Vorige week schreef ik al iets over wat een rattenbende die partij tegenwoordig is. Het wordt nog erger. Kent u vader en zoon Van Hulten? Bijna een soort Hepie en Hepie, maar dan op socialistische basis. Michel en Michiel. Pa probeert al jaren het OV gratis te krijgen, wat natuurlijk nergens op slaat, zoonlief was een poosje partijvoorzitter. Inmiddels uitgerangeerd. Wat flikt die zak hooi? Zegt in de krant dat het tijd voor Job Cohen wordt om zijn biezen te pakken, en "dat heel veel andere belangrijke mensen in de partij dat ook vinden, maar dat hij helaas hun namen niet mag noemen." Dan ben je dus een lul met vingers. "Ik vind het niet alleen, andere mensen vinden het ook, maar ik kan niet zeggen, wie." Dan ben je het laagste van het laagste. Iemand met ook maar een béétje ballen staat zélf voor zijn mening, zonder zich te verschuilen achter vage, niet bij naam genoemde anderen. Was Van Hulten senior slechts een wereldvreemde mafkees, Van Hulten junior is een schande voor de partij. Mij is het een raadsel, waarom hij niet op staande voet is geroyeerd. Hoog tijd voor een Strategisch Beraad!

Net als bij het CDA. Daar hebben ze net zo'n Strategisch Beraad ingesteld. Daar hebben ze vervolgens voormalig Staatssecretaris Van Militaire Losbandigheid Jack de Vries in benoemd. Jack de Vries. Degene die als campagnestrateeg steeds riep dat het CDA het belang van het gezin goed moest benadrukken. Jack de Vries bedroog zijn vrouw. Dat moet iedereen lekker zelf weten, maar niet Jack de Vries, met zijn gezinspraatjes. Een man een man, een woord een woord. Frappant dat de benoeming van Jack de Vries niet voor, maar na de Eerste-Kamerverkiezingen bekend werd gemaakt. Handigheidje. Maar ik zie wel kansen. Voor een beter Nederland valt het CDA nu door de mand. Het is nu gedaan met hun laatste restje geloofwaardigheid. Bij de volgende Kamerverkiezingen vier zetels...

Het CDA als betrouwbare fatsoenspartij. Dat is net zoiets als wit brood dat eigenlijk volkoren is. Van Blue Band. Won het Gouden Windei wegens het belazeren van de consument. Wij kopen dus voorlopig even geen Unilever-troep meer. Ik heb naar gedroomd vannacht. Over een stroomleverancier die wél goedkoop is. Bier uit blik dat wél lekker is. Een verzekeraar die wél uitbetaalt. Een column van mijn hand die wél gelukt is. Rare gewaarwording, dat dromen over onmogelijke zaken...