Mevrouw, uw kleding is over de datum
Het is al een paar dagen geleden dat ik het berichtje las, maar het laat me niet los en niet eens omdat het zo pakkend geschreven was. Nee, het was een hoogst merkwaardig artikeltje. Het ging over vrouwen en bikini’s. En over vrouwen en leren broeken. Eigenlijk over vrouwen en een hele hoop kledingstukken en accessoires. En over hun uiterste houdbaarheidsdatum. Want die blijkt er te zijn, voor zowel de vrouwen als de kledingstukken. Of meer de combinatie daarvan. Ik zei het al: het was een vreemd berichtje.
Wat schetst mijn verbazing? Een onderzoek wijst uit dat er een bepaalde leeftijd is waarop vrouwen echt moeten stoppen met bepaalde kledingstukken te dragen. Halverwege de dertig mag je leren broek naar je tienernichtje en je navelpiercing bij het oud ijzer. Doorkijkbloesjes zijn taboe voor dames vanaf veertig jaar en de bikini moet naar het Leger des Heils als je zevenenveertig wordt.
Ineens kreeg ik visioenen van een nieuw soort kledinglabeltjes. Je ziet ze ook wel in kinderkleding; een maat en daaronder nog een leeftijdsaanduiding. Maat 128, 6-8 jaar. Zoiets, maar dan voor dameskleding: maat 42, 25-40 jaar, staat er dan bijvoorbeeld in een voile bloesje. En dat je je dan moet legitimeren aan de kassa zodat de caissière kan checken of je wel in de bedoelde leeftijdscategorie valt. “Sorry mevrouw, maar u bent serieus te oud om dit kledingstuk aan te schaffen. Aan die wand hangt de kleding voor 40- tot 50-jarigen.” En je druipt ongelukkig af naar de Terlenka kazuifels.
Maar waar komt die wijsheid dan vandaan? En nu komt het, hou je vast: van vrouwen. Voor het onderzoek zijn 2000 vrouwen ondervraagd. Net nu het vrouwelijke deel van de wereldbevolking een beetje onder het juk van modegoeroes, die vinden dat een vrouw eruit moet zien als een 12-jarig jongetje, uit beginnen te komen, gaan we elkaar een uiterste houdbaarheidsdatum opleggen? En ze gaan nog verder, de dames van het deskundigenpanel: de hoge hakken zijn not done vanaf 51 en de schaar moet in de lange manen als we de leeftijd van 53 bereiken. Ik zie Madonna en Tina Turner zich al omdraaien in hun toekomstige graf. Dan zijn we zo ver gekomen dat we eindelijk in zowat alles een vrije keuze mogen maken en dan zouden we een ander laten bepalen wat we wel en niet aan mogen trekken?
Twee weken geleden kocht ik een nieuwe bikini. Zo’n fleurige met een dessin van palmbladeren en van die strikjes aan de zijkant van het broekje. Hij staat me beeldig en dat vindt mijn man ook. Wat de rest van de wereld ervan vindt, heb ik me niet afgevraagd. Dat hoeft ook niet, want ik ‘mag’ nog tweeënhalf jaar. Of ik hem daarna aan de wilgen hang, betwijfel ik. Sterker nog: het idee dat iemand opperde naar aanleiding van deze discussie omarm ik stevig. Een bikiniparade voor 47-plussers. Een soort Love Parade, maar dan voor vrouwen die de bikinihoudbaarheidsdatum hebben overschreden. De dames die meededen aan het onderzoek moeten maar een keer de andere kant uit kijken. Of blinddoeken, kan ook. Ik bied geheel vrijwillig mijn bikinitopje aan.
