Balotelli, geen voetballer maar fulltime hooligan
Weet je waar je eens op moet letten tijdens een voetbalwedstrijd? Op het publiek. Het publiek kan je wedstrijd maken of kraken. Fantastisch. Als het publiek je wedstrijd maakt tenminste. Over de kwetsende spreekkoren, en dus het kraken van de wedstrijd, maar te zwijgen.
Als het publiek je wedstrijd maakt, geeft het de spelers op het veld vaak een extra dimensie. Dat geld echter niet altijd voor de tegenpartij. Een paar weken terug, tijdens de wedstrijd ADO Den Haag - Ajax, had Jeroen Verhoeven, keeper van Ajax, daar duidelijk moeite mee. "ooh, pizza!" klonk het wanneer Verhoeven de bal uittrapte. Dit om aandacht te vestigen op het postuur van de Ajax keeper.
De avond voor de clash tussen de rivalen, hadden de ADO aanhangers Verhoeven ook al te pakken gehad. Vijftien pizza's lieten ze thuisbezorgen bij Verhoeven. Dat verdient een originaliteitprijs vind ik. ADO Den Haag zou bij diegene, die dat verzonnen heeft, een jaar lang gratis pizza's thuis moeten bezorgen. Zulke dingen moet je stimuleren, belonen. Bij kwetsende spreekkoren straf je ze namelijk ook.
Verhoeven liet aan AT5 weten dat de pizza's nooit aangekomen zijn. Ik snap Verhoeven, en ik voel zijn emotie. Jeroen probeert aan de lerares uit te leggen dat de hele klas hem pest. De lerares weet het, maar weet er geen raad mee. Stiekem kan ze lachen om de grapjes die met hem worden uitgehaald. Ze luistert, ze knikt en zwijgt verder.
Zuid-Amerikanen gaan altijd nog een stukje verder om de grens op te zoeken. De drang naar originaliteit staat voorop. De fanatieke aanhang Barra del Indio van Cúcuta Deportivo in Columbia nam een doodskist, inclusief inhoud, mee de tribune op. En niet een inhoud van 1,4 miljoen losse skittels, of 170 liter bier, nee, een echte inhoud. Een zeventienjarige jongeman, die een dag eerder door een kogelregen om het leven kwam, lag opgebaard in het houten hunebedje. Ze wilde hem een laatste eer bewijzen, maar ik gok dat hij er zelf vrij weinig van gemerkt heeft.
Te bizar voor woorden eigenlijk. Als je het Johan Cruyff zou laten analyseren, dan zou die misschien denken dat de hoogste functionaris van de Colombiaanse politie, de achternaam Blind draagt. Cruyff zou constateren dat de Colombiaanse politie onbetrouwbaar is en totaal heeft gefaald in alle functies. Niet alleen omdat het algemeen verboden is om een doodskist (en indirect de inhoud) mee de tribunes op te nemen, maar tevens omdat de supportersgroep al een stadionverbod had.
Dergelijke taferelen zie je echter alleen maar in dat soort landen. Ver van je bed show. Oké, bij Sparta zit Jules Deelder wel eens op de tribune, maar dichter bij de dood dan dat, kom je niet in het Nederlandse voetbal.
In de Engelse Premier League wel. Daar voetbalt bij Manchester City een heel aardige jongen. Mario Balotelli is zijn naam. Was hij geen profvoetballer, dan had hij fulltime supporter van Cúcuta Deportivo kunnen zijn. Het zou mij niets verbazen als die doodskist-actie zijn idee is geweest.
Eind maart kwam de Italiaan weer eens in het nieuws. Op het trainingscomplex van Manchester City, gooide hij vanuit een gebouw, dartspijlen naar enkele voorbijlopende jeugdspelers. Als ‘grapje' bedoelt, verdedigde een woordvoerder van Manchester City het enfant terrible. Leuk grapje. In Manchester weten ze wel beter, er is geen houden aan. Zelfs dokter Rossi zou geen voet aan de grond krijgen bij het probleemkind. Bizarre overtredingen, idioot gedrag en misplaatste arrogantie leiden het leven van Balotelli. Balotelli moet toch ingefluisterd hebben, dat hij misschien beter van beroep kan wisselen?! Een overgang van profvoetballer naar darter misschien. Bij darts hoef je tenminste geen trainingshesje aan.
