Plassen in de trein

Jaren geleden was ik eens met een stel collega’s na het werk in Amsterdam uitgegaan. We waren met drie vrouwen en drie mannen, dus er waren geen losse eindjes bij.

We hadden in de buurt van het Leidseplein bij een Italiaan gegeten. Ik dacht dat je aan pasta en pizza eigenlijk nooit iets kon verpesten, maar die gedachte bleek niet juist. We gingen dan ook snel naar een bar in de buurt om de vieze smaak weg te spoelen.
Het was er erg gezellig, dus bleven we er plakken. De drankjes volgden elkaar snel op en we merkten aan de dames wel dat het bier dat wij mannen dronken, minder snel werkte dan de  bacardi cola, sambuca en droge, witte wijn die zij dronken. Kortom, we gingen nog lang niet weg.
Ver na middernacht kwam iemand op het idee om maar weer eens naar Den Haag terug te gaan. Dat werd dus de nachttrein.
Ik weet niet of jullie wel eens met een nachttrein hebben gereisd, maar dat is geen pretje. Het is vaak net alsof er een hele groep Tokkies in heeft huisgehouden, zo smerig zijn ze. Maar de meeste reizigers hebben dat niet meer in de gaten, want die slapen hun roes uit.
We waren nog maar net binnen of Jettie moest haar droge witte wijn kwijt. Zo droog was hij dus niet. Maar ach ach ach, wat was dat toilet smerig. De stank kwam als een tsunami op je af als je de deur opendeed. Poep in de pot, vieze papiertjes op de grond.
“Daar ga ik echt niet zitten,” stamelde Jettie. En terecht. Het viel dus wel mee met haar dronkenschap.
Maar ook het volgende toilet had poep aan de bril.
Uiteindelijk is ze tussen twee banken gaan zitten en gingen wij voor de banken in het gangpad staan. Gelukkig kwam er niemand. Ik stond helemaal links en Hans helemaal rechts en ik zag dat de straal gelukkig langs zijn voeten liep. Tja, wat moet je anders als je nodig moet in de trein en je kunt niet naar het toilet.

Ik moest aan die nacht denken toen ik het bericht las, dat staatssecretaris Schultz van Haegen niet van plan is om toiletten in sprinters te laten bouwen.
Maar bij haar lag natuurlijk niet de eerste fout. De eerste fout lag bij de NS. Die hebben weer eens niet nagedacht. Treinen bestellen zonder toilet is natuurlijk oliedom.
Je zult maar conducteur zijn op zo’n trein. Als je man bent, kun je hem nog in de conducteursruimte buiten het raampje hangen, maar als je vrouw bent, wat moet je dan doen? Wachten tot het eindstation? Dat duurt lang met zo’n stoptrein. Ophouden kan, maar wat te doen als je de reeskak hebt, of een koutje op je blaas?
Voor de reizigers is het ook niet prettig. Ik heb een paar keer met zo’n trein gereisd en kon het nog net wel ophouden, maar veel mannen van mijn leeftijd hebben toch een probleem zonder toilet in de trein.
Stel, je hebt een dochtertje van zes dat wagenziek wordt in de trein. Waar moet ze kotsen? Als je het weet, dan kun je een zakje meenemen, maar als het de eerste keer is dat je reist, heb je vast geen zakje bij je.
En comazuipende jongeren, die in de trein moeten kotsen? Die hebben heus geen zakje bij zich. Of een oma met een stoma?

Maar er is een oplossing in zicht.
Ton van de Ven van Slimopgelost.nl heeft Melanie Schultz een brief gestuurd met zijn oplossing voor het probleem: een roadbag voor de heren en een ladybag voor de dames.
Dat zijn meeneembare noodtoiletten waarin een superabsorber aanwezig is, die urine omzet in vaste substantie. Na gebruik kan hij in een afvalemmer en er zitten verfrissingsdoekjes bij voor de handen.
De NS ziet het vast als een oplossing, want dan hoeven ze geen negentig miljoen euro uit te geven voor toiletten. Ik zie de reclames al voor me: ‘plassen in de trein? De NS biedt u graag de helpende hand’. Ik zou zelf kiezen voor: ‘plassen in de trein? Steek je lul in een plastic pul’ en voor de dames: ‘zakje klaar? Plassen maar’.

Joop is ten einde raad. In de spits is het altijd ontzettend druk in de sprinter. Hij staat op het balkon naast de coupé en moet verschrikkelijk nodig, maar hij kan geen kant op en er is in geen velden of wegen een conducteur te zien. Van die conducteur moet hij zijn roadbag krijgen, maar dan moet hij wel langs komen.
Gisteren had Joop wel een roadbag gekregen van de conducteur, maar ook toen stond hij ingesloten op het balkon en Joop was toch wel bang geweest dat het zou opvallen als hij zijn gulp open ritste, zijn Unox eruit haalde, een zak met een gat erin uit zijn tas haalde en er in ging staan plassen.  

Carolien is blij dat ze nog een zitplaats had gevonden in de overvolle trein. Tijdens de spits is er normaal gesproken bijna geen zitplaats te krijgen. Haar laptopje drukt echter zwaar op haar blaas en ze kan het niet naast zich zetten of tegenover zich, want de banken zijn allemaal bezet, het gangpad is overvol met reizigers en de bagagerekken zijn ook al vol. Op zich is het niet erg dat ze haar laptopje op schoot heeft, maar nu moet ze net nodig plassen. Gelukkig heeft ze van de conducteur een ladybag gekregen. Maar ja, dan moet ze toch in de drukte gaan staan plassen, want ze kan verder nergens heen. Ten einde raad gaat ze staan, haalt de ladybag uit haar jaszak, doet haar benen wijd, trekt haar slipje een eindje naar beneden en stopt de ladybag tussen haar benen met haar linkerhand. Met haar rechterhand houdt ze het laptopje vast. Net nu gaat haar mobieltje. Gelukkig heeft ze sterke dijbeenspieren en kan daarmee de ladybag mee vastklemmen. Ze pakt nu met haar linkerhand haar mobieltje en houdt dat tegen haar oor en begint het gesprek.
Ze staat daar dus met X-benen, haar slipje op haar enkels, in de ene hand een laptop en tegen haar oor een mobieltje en er gaat ook wat naast de ladybag zo te zien aan het straaltje dat langs haar linkerbeen loopt. Op dat moment worden er achtentwintig foto’s van haar gemaakt. Helaas heb ik ze niet kunnen vinden op internet, want het lijkt me een leuk gezicht.

Uit deze voorbeelden blijkt wel dat het eigenlijk een beetje raar idee is om reizigers een noodtoiletje te geven omdat je zelf te krenterig bent om toiletten in de treinen te laten bouwen.
Ton van de Ven wil dat de NS een afgeschermde ruimte in de trein maakt, waarin de mensen die in die pullen moeten plassen zich even kunnen afzonderen. Ja, die waren er vroeger ook al en die heetten toen toiletten. De NS zou die roadbags en ladybags ook aan de reizigers moeten verstrekken. Die gaan daar niet voor betalen natuurlijk. De NS moet dus die dingen zelf aanschaffen. Dat zullen er ieder jaar dan heel wat zijn, vooral met de huidige vergrijzing. Je moet namelijk de pul na gebruik in een afvalemmer gooien, dus dan moet je weer naar de conducteur om te zeuren of je nog een pul kan krijgen als je weer moet. En het probleem van de diarree en de stoma is er ook nog niet mee opgelost. De kosten van de afgeschermde ruimten en de roadbags en ladybags ieder jaar zouden dan wel eens hoger kunnen uitkomen dan die negentig miljoen voor de toiletten. Waar staan bovendien die afvalemmers in overvolle treinen? Ik zie wel eens overvolle prullenbakken in parken en daar ligt dan heel wat omheen. Dat gaat natuurlijk in de treinen ook gebeuren.

Ik heb een beter idee als de NS en Melanie toch blijven weigeren om toiletten in de treinen in te bouwen.
Ik ga in plaats van een railtender een railtoilet exploiteren. Daar loop je mee door de wagons en roept: “plassen en kakken in mooie afgeschermde bakken.” En als dat niet mag, dan raad ik iedereen aan om net als Jettie te doen. Wie niet horen wil, moet maar opruimen.