Een allochtoon met grote tieten

Een beetje maf zo'n week. Verkiezingen achter de rug. De opstanden in het Midden Oosten beginnen alweer een beetje te vervelen. Die drie militairen zullen best gewoon te vreten krijgen. De benzine zal vast wel nóg duurder worden, maar met mijn tankpas van de zaak, interesseert me dat echt geen reet. Op internet is alles alweer gezegd. Een nieuwe discussie over het Kabinet in het algemeen, of de PVV in het bijzonder, voegt niets meer toe aan wat er allemaal al is gescholden.

Ik beland dan doorgaans weer in zo'n weekend dat ik verdomme weer over normale dingen na moet gaan denken! Bah!

Oké. Normale dingen dan maar weer. Ook wel weer heel verhelderend. Als ik de badkamer aan het poetsen ben, denk ik in ieder geval niet na over jachtbommenwerpers, die bommen lossen op Ras Lanuf of Misurata. Ik erger me de pestpokken aan die kalkaanslag op mijn douche mengkraan, maar dat is dan ook de enige gewelddadige aanslag, waar ik mee bezig ben. De vraag of dat het douchegordijn er in de wasmachine beter op wordt, wordt een prangende vraag. Tenslotte haal ik bij de Xenos, voor een paar Euro een nieuw douchegordijn. En zo volgen de vragen elkaar op en heb ik feitelijk aan mijn hele kleine wereldje in de douche, meer dan genoeg.
Pure ontspanning. Eindelijk die gedachten even stil.

Hetzelfde geldt natuurlijk voor alle klusjes, in en rond het huis. Je kunt van je keuken een oase van rust maken, door je enkel te concentreren op het poetsen van die plek. Een paar vierkante meter aarde, die door jouw toedoen verandert in een blinkend stukje paradijs, waar de rest van de wereld geen invloed op heeft. En dat alles, voor de kosten van een emmer heet water, een dop allesreiniger en een paar kneepjes schuurmiddel. Je zou het haast als alternatief voor de psychiatrie voor gaan schrijven. Weer een besparing!
O nee! Nu dwaal ik weer af! Dat is politiek. Een bezuiniging die banen kost, en daar doe ik niet aan mee.

Nu moet je hier ook voorzichtig mee zijn. Stel je voor dat ik het poetsen van mijn keuken, bovenmatig “gezellie” ga vinden? Als ik iedere avond opnieuw, de boel op z'n kop ga zetten? Het zal even duren voordat ik daadwerkelijk schade aan de keuken zelf aan ga brengen, maar ik vrees dat er andere zaken zullen worden verzaakt. Wat als ik, voor ik ga werken, toch nog even de boel schoon moet krijgen? Dat kost me op den duur mijn slaap of mijn baan. Of beiden.
Het is goed om je af en toe helemaal te focussen op één taak, maar als je dat te vaak doet, blijft de rest liggen. Een focus kan tenslotte maar op één ding zijn gericht.

Maar geldt dat niet voor alles? Je wordt gillend gek, als je continu bezig bent met de ellende in het Midden Oosten. Als je enkel de minder bedeelden onder ons wilt beschermen, vergeet je nogal eens dat een en ander moet worden betaald. Wie enkel oog heeft voor het bedrijfsleven, vergeet dat geld niet zaligmakend is. Als je als focus neemt dat je perse 130 kilometer per uur moet kunnen rijden op de Nederlandse snelwegen, hoor je geen tegenargumenten meer. Als iemand enkel economische successen voor ogen heeft, wordt hij blind voor alles wat economische groei kan hinderen. Voor alles wat geld kost.

Af en toe je douche of keuken eens een goede beurt geven is goed. Het maakt je hoofd leeg en schept ruimte voor iets anders. Maar dan moet je wel wat anders toelaten. Als een focus geen ruimte meer geeft voor andere aandachtspunten, blijft het gewoon dom poetsen.

Mijn keuken en douche zijn weer schoon. Voorlopig hoef ik me daar niet druk over te maken. Ik heb weer tijd en ruimte om een allochtoon te knuffelen. Het liefst een allochotonessa, met grote tieten.