Stel je voor... Mday

Ik vraag me af welke game ik als eerste heb gespeeld. Volgens mij was ik zo jong dat ik het niet meer kan herinneren. Een ouderwetse Gameboy, misschien, met Tetris of Mario? Ik weet het niet meer. Het is alweer eenentwintig jaar later, en de liefde voor games is nog steeds groot. Het heeft mijn leven getekend en beïnvloed. Of dit goed of slecht is onduidelijk, maar ik weet wel dat ik mijn ouders mag bedanken voor het feit dat ze me soms toegang tot mijn computer verboden. Anders was ik vast geëindigd als zo’n Koreaanse StarCraft-zombie die tijdens het spelen het loodje legt.

Het eerste gamesysteem dat ik echt zelf bezat was mijn trouwe Sega Game Gear. Mijn oom had ook een Atari Lynx waar ik regelmatig op mocht spelen, en ik vraag me nog steeds af waarom deze ‘handhelds’ (toen had je je handen nog letterlijk vol aan zo’n ding) niet met de Gameboy konden concurreren. Volgens wikipedia vanwege batterijduur. Jammer, want zowel de Game Gear als de Lynx waren hun tijd ver vooruit. Een serie Sonics, Chuck Rock, en de eerste ‘RPG’ die ik speelde: Wonder Boy: The Dragon’s Trap. Vermakelijke en goed uitgewerkte games (met uitzondering van het frustrerende Chuck Rock). Kort daarna kreeg ik voor Sinterklaas een heuse Super Nintendo, met Donkey Kong. Ik was nog geen acht jaar oud, denk ik. Donkey Kong werd al gauw mijn lievelingsgame. Het was uitdagend, hilarisch en vergeet vooral de geweldige muziek niet. Games zijn bij mij met de paplepel ingegoten, hoewel mijn ouders er niet bepaald blij van werden. Alles wat enigszins bewoog op een scherm en een knopje had waarmee je een reactie krijgt was voor mij al boeiend genoeg om me uren te vermaken.

Ik ga qua games en hardware niet way back, zoals Albedo, maar ik heb de gamesbusiness altijd nauw in de gaten gehouden omdat het een van de meest creatieve markten is die ik ken. Zonder games zou ik een heel andere Mday zijn; het is een hobby en een passie. Ik geloof ook heilig in het feit dat er meer voordelen aan gamen zit dan nadelen. Ik dank mijn kennis over de Engelse taal volledig aan het gamen, bijvoorbeeld. Ze geven echter niet altijd het goede voorbeeld; denk aan “All your base are belong to us”, uit Zero Wing. Niet dat ik die game ooit gespeeld heb, aangezien het uit mijn geboortejaar komt, maar je snapt wel wat ik bedoel. Ik zocht elk woord op dat ik niet begreep, en al gauw sprak ik beter Engels dan mijn ouders. Mensen vroegen zich af hoe zo’n joch zo goed Engels kon lezen en schrijven. “Veel games spelen”, antwoordde ik dan, waarop men me aankeek alsof ik psychisch gestoord was. Ook een degelijke kennis van PC-hardware is mij niet vreemd, omdat ik een paar jaar terug nog veel moeite deed om mijn computer altijd met de beste apparatuur uit te rusten. Dat moest ik al gauw laten varen, want videokaarten van vierhonderd euro slaan nu eenmaal een flink gat in je salaris.

Een van de belangrijkste eigenschappen van games, waar ik eveneens veel van leer, is de creativiteit ervan. Ik zou zonder games nooit zijn afgestudeerd aan mijn HBO, waar ik het naar mijn zin had. Deze opleiding, Communicatie en Multimedia Design genaamd, is er één waar je alle soorten media combineert met techniek. Erg breed, maar desondanks genoeg ruimte voor games. Daar ontdekte ik dat games meer dan alleen voor entertainment is; in mijn tweede jaar kregen wij namelijk de opdracht om een zogenaamde ‘installatie‘ te maken. Iets wat interactie uitlokt, zonder dat er een muis en toetsenbord wordt gebruikt. We kwamen met een installatie die je meenam naar een onbewoond eiland, waar je met een kaart en kompas het gebied mag verkennen. Oorspronkelijk was het geheel bedoeld om te verwerken in een zeecontainer en deze in een drukke winkelstraat te plaatsen, zodat mensen een hele andere wereld zouden betreden en de drukke samenleving konden ontvluchten. Ik was verantwoordelijk voor de techniek, en als echte gamer stelde ik voor om de Sandbox 2-engine te gebruiken van Crysis om het eiland te bouwen, een geweldige game editor waarmee je je eigen eiland kan bouwen. Het resultaat was een flink eiland, waar om het uur de zon onder ging, en men kon genieten van het geluid van de branding terwijl ze de ruïne verderop gingen ontdekken. In het filmpje hieronder zie je hoe we dat gedaan hebben.

Ik had met deze installatie de smaak te pakken, en ik kwam erachter dat er sinds kort een verschuiving ontstaat, waar games worden gezien als goede basis voor educatie. Het begint zich te roeren in gebieden waar men eerst dacht dat het ongepast was. Waar denk je aan, als ik het woord museum zeg? Stoffig, oud, saai. Fout; vooral musea zien nu de waarde van games. Al gauw kwam ik in contact met een software-ontwikkelaar die zogenaamde interactieve installaties maakt. Door interactie uit te lokken wordt men betrokken bij het onderwerp, en zo komt kennis beter tot stand. Ik heb bij dat bedrijf stage gelopen en uiteindelijk geholpen bij de ontwikkeling van verschillende installaties voor musea, die met het gebruik van games het onderwerp duidelijk konden maken. Het was niet alleen leuk om te doen, maar ook geweldig om te zien. Het is een verandering die ik graag zie vorderen.

Momenteel speel ik zeer uiteenlopende games. Van donkere RPG’s tot keiharde shooters; alleen sport kan me totaal niet bekoren. De voorkeur gaat momenteel uit naar PC-games, zoals Black Ops en Dragon Age en hier en daar een MMO. Ik ben altijd op zoek naar de nieuwste games en ik ben dol op sandbox-gameplay, waar je de volledige vrijheid krijgt om te gaan en staan waar je wilt. Voor mij is, zoals je waarschijnlijk in het voorgaande stuk had kunnen halen, de inhoud van de game en de immersion (immersie) het belangrijkste. Het idee dat je een andere wereld betreedt met een goed narratief dat een nieuwe beleving creëert, en tegelijkertijd leuk is om te spelen. Bioshock, bijvoorbeeld. Of Batman: Arkham Asylum, waar tijdens de derde Scarecrow-scène niet de ergste angst van Batman werkelijkheid werd, maar van de gamer. Wat is die ergste angst? Dat je PC of console crasht. Geweldig. Zo lang ontwikkelaars moeite doen om mij als speler op die manier te betrekken in een interactief verhaal, ben ik tevreden.