Hete tweets

Goh, wat ga ik ze missen. Brandweer-tweets. Met veel plezier volgde ik op Twitter de verrichtingen van diverse spuitgasten. Er gaat niets boven hete tweets van de werkvloer. Stonden ze in een vuurzee met een half verschroeide stoppelbaard een fikkend fabriekspand te blussen. Twitterden ze berichten als: “@Firefly49  Gloeiende gloeiende, het wordt me nu wel erg heet onder de voeten. Ik snak naar koud bier #rapblussendiehap #heet” en  “@SmokingPeter  Check dit verkoolde karkas, zo zie je ze toch niet vaak! http://twitpic.com/3asx97 #zwart”. Burning tweets, I like ‘em. Maar helaas!

Antiheld Gerrit Spruit heeft het zijn brandweerlieden verboden om tijdens hun werk tweets over blusbelevenissen de wereld in te sturen. De mannen kunnen disciplinaire maatregelen verwachten als ze niet luisteren. Spruit vindt dat zij het maken van foto’s van helse vuurhaarden en in bomen vastzittende katten moeten overlaten aan de media. Commandant Gerrit Sp(r)uit, alleen al om zijn naam weinig populair bij zijn onderdanen, noemt het gebruik van Twitter op de brandweerwerkvloer digitaal exhibitionisme. Nu staan zijn twitterende brandweermannen misschien graag met een brandweerslang in hun handen, maar om ze daarom te beschuldigen van perverse maniakken, die de neiging hebben om hun spuit aan de digitale wereld te tonen, gaat veel te ver. Ik denk juist dat de brandweerhelden op hun werk foto’s kunnen maken die het grote publiek zonder hen nooit zou zien. Geen enkele journalist die het waagt om ze op de voet te volgen als zij een flat binnen gaan, die volledig in lichterlaaie staat. Ze kijken wel uit. Het respect voor de brandweerman neemt volgens mij alleen maar toe als iedereen ziet in welke gevaarlijke situaties zij zich met regelmaat bevinden.

Ook is het niet onder je werk mogen twitteren behoorlijk achterhaald. Kijk naar een willekeurig Tweede Kamer-debat en je begrijpt wat ik bedoel. De Maxime Verhagens en André Rouvoeten zijn tegenwoordig louter druk met het checken van hun timeline op Twitter. Wat mij nou leuk lijkt is dat er een enorme brand uitbreekt in de Tweede Kamer tijdens een debat over een hot issue. Zó hot dat ruim de helft van de Kamerleden gewoon zit te twitteren. En dat die spuitgasten dan binnen komen stormen, de aan hun smartphone gekluisterde volksvertegenwoordigers aantreffen en vervolgens massaal hun hoofd naar chef Spruit toekeren. “Waarom zij wel en wij niet?” Als ik commandant Spruit was, zou ik het twitteren per direct weer toestaan en zelf de eerste tweet plaatsen. “@TwitterendNL  Vandaag politieke beroepstwitteraars geblust in Den Haag. Omdat we niet anders konden #helden #brandweer”