Fritsma, ProRail en WC-eend

Even met de PVV gebeld: “Goedemorgen, Oplopers hier. Geert in de buurt?” Rechterhand Fleur Agema vroeg mij verveeld om een ogenblikje geduld. De Grote Blonde Leider was net als de afgelopen weken naar de sigarenboer om de hoek om een paar lootjes voor de illegale loterij te kopen. Inderdaad, zelfs de chef had geen schoon blazoen. Maar na verloop van tijd kreeg ik de fractievoorzitter aan het toestel. Tijd voor een vriendelijk woord van mijn kant aan het adres van de geplaagde volksvertegenwoordiger. “Veel dank, Geert. Jullie hebben het gemiddelde uurloon in ons land een flinke duw omhoog gegeven. Klasse!” Verbaasd vroeg de heer Wilders, waar ik in vredesnaam op doelde. Dus ik antwoordde: “Die Sietse Frisma van je, die fractievoorzitter in de Haagse Gemeenteraad is, die is alles bij elkaar anderhalf uur aanwezig geweest sinds zijn aanstelling, las ik. Als we dat delen door zijn salaris en vergoedingen, komt dat neer op een uurloon van zo’n 15.000 euro. Klasse. Dan weten Henk en Ingrid dat ze bij de komende CAO-onderhandelingen tenminste hun loon niet hoeven te matigen. Geweldig. Echt. Top!” Stilte aan de andere kant van de lijn. Daarna een verwarde stem, die mij vroeg, wat dat nou voor onzin was. Dat het een schande was, dat volksvertegenwoordigers altijd zo nauwlettend in de gaten werden gehouden. Een heksenjacht, dat was het! Tijd voor mijn inkoppertje: “Heksenjacht? Hoe kan men nou op die Frisma jagen? Hij is totaal onzichtbaar! Er valt helemaal niets te jagen. En jullie maar roepen dat het uit moet zijn met die geldverslindende linkse hobby’s. Het uurloon van Frisma is misschien zelfs nog wel hoger dan dat van de socialistische Kamerspijbelaar Lazrak. Die grote smoel van jullie over die hardwerkende Nederlanders, die geldt dus duidelijk niet voor eigen gelederen. Proleet!” Ik hoorde een krachtterm, en de verbinding werd verbroken.

De oplettende lezer zal het niet zijn ontgaan, dat deze inleiding sprekend lijkt op die van vorige week en de week daarvoor en de week daarvoor. Dat klopt. De PVV maakt dat ik mijn werk als columnist erg efficiënt kan aanpakken. Gewoon als een soort invuloefening. ’t Is immers steeds opnieuw bal bij Geerts Tokkiepartij. Eerst het foute besluit om geen jeugdafdeling op te richten terwijl Bokito opnieuw vader is geworden, dus aanwas genoeg, en nu zitten ze dus weer met een overbetaalde non-valeur.

Nu zitten de overbetaalde non-valeurs niet uitsluitend namens de PVV in de Haagse Gemeenteraad en de Tweede Kamer. In de spoorwegwereld lopen er ook een paar rond. Kon ik mij dertig jaar geleden nog bescheuren om Hepie en Hepie, tegenwoordig barst ik in lachen uit bij het bezien van de verrichtingen van Bert en Bert. Klerk en Meerstadt. De bazen van ProRail en de NS. Echt. Ik heb zo enorm van ze genoten, deze week. Nu moet ik wel toegeven dat ik lekker behaaglijk binnen zat. Lekker in de armen van Mevrouw Oplopers bij ons gezellige nieuwe potkacheltje. In tegenstelling tot die tienduizenden treinreizigers die zaterdag stonden te blauwbekken op de perrons. Er was hier en daar een handjevol sneeuw gevallen, dus deden de treinen en de wissels het niet meer. Dat had er geloof ik ook mee te maken dat een aantal managers om onverklaarbare reden niet aanwezig was op de verkeersleidingposten, zodat allerlei knopen niet konden worden doorgehakt. Tsja, managers werken nu eenmaal van maandag tot vrijdag van 9 tot 5, dus als het dan sneeuwt op zaterdag, tsja, dan ís het natuurlijk wel overmacht. Helemaal knap vond ik het optreden van Bert Meerstadt. Binnen vijf minuten tijd zei hij eerst tegen het AD dat het allemaal best nog wel was meegevallen, zaterdag, en bood hij daarna de reizigers zijn excuses aan omdat het zo’n teringbende was geweest. Of die Bert Klerk van ProRail. Een poosje geleden, nadat de passagiers op een zonnige dag in oktober hadden geoefend dat het winter was, vertelde hij met veel bravoure dat zijn bedrijf er helemaal klaar voor was. Gisteren zei hij beteuterd dat het natuurlijk niet lukt om alles feilloos te laten functioneren bij extreme weersomstandigheden. Het lukt niemand om Bert en Bert aan het verstand te brengen dat er zaterdag helemaal geen sprake was van “extreme weersomstandigheden”. Gewoon een winterse dag met een paar centimeter sneeuw. Als ik de huisbaas bel met de mededeling dat het dak lekt, en hij antwoordt met de mededeling dat dat door de motregen komt, hoef ik voorlopig wegens achterstallig onderhoud de huur niet te betalen. Maar bij de spoorwegen ligt dat blijkbaar anders. Vinden ze bij de spoorwegen. Zou er naast een Spoorwegpensioenfonds voor uitgerangeerde medewerkers ook een Spoorweggekkengesticht voor de managers zijn? Wie weet… Ik dacht altijd dat met de term ‘treintjesgek’ zo’n mannetje werd bedoeld dat in een morsige regenjas langs de spoorbaan de nummers van de voorbijrijdende treinen stond op te schrijven. Maar ik had het mis. De term ‘treintjesgek’ duidt gewoon op een beleidsmaker bij een spoorwegmaatschappij of een railinfrabeheerder. Hoog tijd om ze op te sluiten in een beschermde omgeving, al was het maar om te voorkomen dat de heren gelyncht worden door massa’s woedende treinreizigers!

Net als Albert Verlintje. Die laat zich ook opsluiten. Maar helaas wel een beetje kort. Echt veel te kort. Heel erg veel te kort! Slechts 24 uur. Samen met Wilfried de Jong. Voor zo’n televisieprogramma. Er zijn dus camera’s bij. Gelukkig maar, dat is wel zo veilig. Want als twee mannen zich afzonderen zónder cameratoezicht, dan gaat het mis. Daar weten ze bij de Rooms Pedofiele Kerk alles van. Heel wat paters en bisschoppen hebben zich daar afgezonderd met misdienaartjes en de jongens van het seminarie. Met alle kwalijke gevolgen van dien. Heel wat knullen beschadigd door ongewenste aanrakingen of akelige penetraties. Daar heeft de Kinderkerk van Rome nu een onderzoekscommissie voor ingesteld. Nee, niet op het politiebureau, maar gewoon voor en door de kerk zelf. Als jongens onder elkaar, zeg maar. Een beetje “Wij van WC-eend onderzoeken WC-eend” dus. Die commissie heeft voor alle slachtoffers een gemeenschappelijke schadevergoeding gesuggereerd. Ik ben benieuwd. Razend benieuwd. Allemaal een gratis gezinsverpakking hosties of iets in die geest? Zo worden de slachtoffers vele jaren na dato nóg een keer genaaid. WC-eend naait WC-eend, dus. En opper-WC-eend Wim Deetman maar zeggen dat zijn onderzoekscommissie hartstikke zelfstandig is. Je moet wel verlost zijn van zelfs het laatste beetje schaamte en realiteitszin om dat met droge ogen te durven zeggen. Door te volharden in een lulverhaal proberen recht te praten wat krom is. Een gave! Niet verwonderlijk, dat Deetman meteen werd uitgenodigd voor een baan, waar dat soort leugenachtigheid een eerste vereiste is. Juist. Voorzitter van het CDA.