Worden nu ook de columnisten gek?

Internet leek lange tijd de laatste plek, waar de vrijheid van meningsuiting nog welig tierde. Inmiddels is dit natuurlijk alweer ernstig achterhaald. Onder de laatste totalitaire regimes was al bekend dat overheden een ernstige censuur hanteerden op alle in- en uitgaande internetverbindingen, maar intussen weten we dat overheden in de zogenaamde vrije wereld ook steeds meer vat proberen te krijgen op het internet. Misschien onder het mom van een legitieme strijd tegen terrorisme en criminaliteit, maar toch. Voor een verkeerde of ondoordachte regel in een publicatie op internet, kan je al worden opgepakt. Terwijl pedofilienetwerken steeds weer nieuwe wegen weten te bedenken om door te blijven gaan met hun smeerlapperij, kan de eerste de beste amateur-columnist nog zomaar van zijn bed worden gelicht, vanwege wat snel knip- en plakwerk.

Er zijn dus al zat bedreigingen voor het vrije woord. Als je het niet eens bent met anderhalf miljoen PVV-kiezers, is geen enkele nuance meer afdoende om nog een normale reactie op te roepen. De AIVD checkt op de kleuren zwart en bruin in teksten op internet, om te verifiëren of je iemand ofwel discrimineert of dat je iemand voor fascist uitmaakt. Links loert op rechtse uitspraken en rechts op de linkse. Zo snel als internet al was, des te sneller zijn tegenwoordig de felle reacties. Alleen daardoor zou je al steeds voorzichtiger worden met wat je op internet schrijft. Een ingezonden brief in een landelijk dagblad leverde dertig jaar geleden maar een fractie aan reacties op van het aantal op een onbeduidende blog in deze dagen.

Alsof het allemaal nog niet genoeg was, lijken er nu zelfs tussen columnisten en de laatste bolwerken van het vrije woord op internet vetes uit te breken. De ruzie tussen de columnisten Prem Radhakishun en Theodoor Holman  was zo'n bekende vete. Powned aggeert tegenwoordig tegen alles wat geen GeenStijl is. GeenStijl scheldt op Bert Brussen. Bert Brussen scheldt via diverse kanalen op FOK! Op FOK! komen daar weer verschillende felle reacties op. En inmiddels melden zich zo steeds meer sites aan, die menen dat zij het enige echte vrije woord verspreiden en dat de rest uit imbicielen bestaat.
Het lijkt wel alsof we weer terug zijn in de tijd van de linkse en rechtse pamfletten. Maar dan gruwelijk veel sneller en gruwelijk veel agressiever.

Ik heb hier overigens expres geen links of bronnen bij vermeld. Ik ben me kapot geschrokken toen ik afgelopen zondag deze berichten eens na ging lopen via Google. En ik was na een kwartier alweer kwijt, met welke berichten ik was begonnen.
Daarnaast vind ik een verificatie op internet pure onzin, want als ik deze column over een uurtje verander in een column over de tieten van die schele prinses Christina, slaan alle reeds geplaatste reacties helemaal nergens meer op. En als ik dan weer commentaar krijg op mijn bewoording aangaande de prinses, verander ik 'schele' gewoon weer in 'lieve'.
Dit om maar aan te geven hoe relatief en zwak iedere beschuldiging of bewijsvoering op internet is.

Nu heb ik als columnist op internet altijd een heel belangrijk principe voor ogen. Ik heb absoluut schijt aan wat anderen van mij als persoon vinden.
Ik kan wel degelijk balen als een column weinig lezers trekt of als slecht wordt beoordeeld. Als een onderwerp me aan het hart gaat, baal ik best wel als mensen het niet met me eens zijn. Maar commentaar op mij als persoon leg ik zonder problemen naast me neer. De mens achter dergelijke kritiek kent mij niet persoonlijk en ik ken die mens niet. Zou ik me dan echt aangesproken moeten voelen door iemand die net zo goed in een vuile onderbroek tegen zijn schermpje aan zit te kwijlen en zijn zelfvertrouwen denkt te halen uit het afzeiken van ondergetekende?

Vandaar dat ik dat onzinnige commentaar van en op andere schrijvers, columnisten en sites niet zo goed begrijp. Ik doe mijn ding en heb daar lol in. Van tijd tot tijd kan ik genieten van anderen, die hun ding doen. Of dat nu op deze website is, of ergens anders. En wat me minder trekt, lees ik gewoon niet. Zelfs onder de columnisten van FOK! heb ik mijn voorkeuren. Sommigen vind ik heerlijk om te lezen en van anderen lees ik - ik zeg dit met alle respect - zelden iets.
En dat is en blijft het mooiste van internet: 'Van wat je niet leest, bekijkt of beluistert kun je nooit last hebben.'

Mijn conclusies?
Ik vind het een aardig brevet van onvermogen, als je in een column commentaar gaat geven op andere columns. Als je een eigen website gaat gebruiken om andere websites te bekritiseren. Als je beste prestaties als schrijver bestaan uit kritiek op andere schrijvers.

Een goed schrijver schrijft een verhaal, waarin de woorden zijn gelijk bewijzen, maar respecteert andermans woorden, die de eigen stellingen ontkrachten.