Snackbar poes.

Tijdens één van mijn vele dagelijkse wegtrekkers op mijn werk, begon de telefoon op mijn bureau hard te rinkelen. Ik schok me wezenloos en met nog één oog dicht nam ik op.
“ Ja, met mij.” zuchtte ik in de hoorn.
“ Sorry, dat ik u moet storen, maar ik heb hier een meneer aan de lijn die u zeer dringend wil spreken.” Het was onze fraaie receptioniste, waar helaas geen reet mee te beginnen was. Lesbisch, jammer.
“ En heeft die meneer ook nog een naam?” vroeg ik haar.
“ Die heeft hij wel gezegd, maar ik kon het niet goed verstaan, hij klonk nogal gehaast, sorry.”
“ Nou vooruit, geef maar door.” zei ik weer zuchtend.
“ Goedemiddag, u spreekt met ……”
“ Hoi, hier met Bram. Heb je even voor me? En voor ik ook maar iets kon zeggen, stak hij onmiddellijk van wal. “Het zit namelijk zo. Ik ben vanmiddag gebeld door een vrouwtje en die wil vanavond bij me langs komen om kennis te maken.”
“ Zóóóó, waar ben je die in hemelsnaam tegen het lijf gelopen, beste vriend?”
“ Nou, in de snackbar bij mij aan de overkant in het winkelcentrum. Ik ging daar van de week een berenklauwtje halen en daar stond ze, achter de toonbank. Ze werkt daar sinds kort en druk dat het daar is tegenwoordig. Ze komt uit Amsterdam en woont nu hier, samen met haar poesje. Verder vertelde ze me dat ze hier nog maar weinig mensen kent."
“ Da’s heel mooi Bram en hoe laat gaat dat kennismakingsfeestje van jullie beginnen?”
“ Nou, ze komt rond acht uur en ik heb gezegd dat het goed was.”
“ Dat heb je prima voor elkaar gozer. Veel plezier vanavond. Ik hoor wel hoe het afloopt.”
Ik wilde de haak er al weer opgooien en een slok nemen van mijn cup a soupje, maar Bram ging verder:
“ Ho, ho, ho, niet ophangen! Ik wilde vragen of je vanavond na je koopavond óók nog even bij me langs zou willen komen.”
“ Maar beste Bram, hier heb je mij toch niet bij nodig.” zei ik een tikkeltje verbaasd.
Bram ratelde zenuwachtig verder. “Jazeker, ik heb je wel degelijk nodig. Kijk, je weet dat ik wat verlegen ben en eigenlijk niet weet wat ik tegen zo'n mokkeltje moet zeggen. Jij hebt veel ervaring met het vrouwvolk en daarbij komt dat jij lekker kan babbelen. Jij kunt een beetje de aandacht afleiden en het ijs breken, om het zo maar eens te zeggen.”
Mijn vriend Bram was al lange tijd op zoek naar een geschikte vrouw. Ondanks dat hij al jaren ingeschreven stond bij diverse datingbureaus, was er nooit iemand op komen dagen. Zo’n vier jaar geleden was zijn vrouw er van door gegaan met de schoolmeester van hun twee kindertjes. Jullie kennen een dergelijk geitenwollen sokken figuur wel. Jezus-sandalen, beige broekje, vestje, een wat kalend hoofd en om dat te verdoezelen een vlassig baartje en een rond bruin brilletje. Kortom, zijn ex Coby had na al die jaren met Bram, behoefte aan een wat sneller type. Coby was zijn eerste jeugdliefde en daar was hij toen mee getrouwd. Verder had hij nog nooit met zijn tengeltjes aan andere vrouwen gezeten. Dat ze mooi en lekker waren, kende hij alleen van de vieze plaatjes.
Een vriend laat je niet zakken, dus reed ik na mijn werk nog even bij hem langs.

Rond half tien die avond belde ik aan en ging de voordeur met een zwiep open. Daar stond Bram, netjes gekleed en zijn haren strak in het vet. Aan zijn glad geschoren gezicht kon ik zien dat hij opgelucht was dat ik voor hem stond.
In de woonkamer zag ik haar zitten.
“ Dit is Loes.” zei Bram en terwijl hij dat zei hoorde ik een lichte trilling in zijn stem.
Niet zo verwonderlijk, want zelfs ik moest even slikken toen ik deze schoonheid aandachtig bekeek. Nu ben ik op het gebied van vrouwen best wel wat gewend en ben ik niet zo snel van mijn stuk te brengen, maar dit zag er toch wel héél fraai uit.
Ze ontvouwde zichzelf uit de nepleren fauteuil waarin ze zat en terwijl ze me een handje gaf, glimlachte ze lief naar me. Aan haar manier van bewegen, kon ik zien dat dit poppetje er wel pap van lustte.
Ergens hoorde ik dat ze ook nog iets zei, maar mijn aandacht was op dat moment bij iets anders. Als een volleerde keurmeester bekeek ik Loes van top tot teen. Ze had er totaal geen moeite mee en draaide zelfs nog een paar maal rond zodat ik ook haar welgevormde achterwerkje kon bewonderen. Terwijl ze zo draaide, wiebelde haar beide peervormige borsten parmantig op en neer in haar bh-loze witte bloesje. Met haar slanke lange vingers ging ze langzaam door haar lange zwarte haren en terwijl ze dat deed, duwde ze haar tongetje subtiel naar buiten. Wouwww!!! Bram en ik bekeken het allemaal met een nat druipend opengevallen smoelwerk. Wat een vrouw!
Toen ging ze weer zitten en nam een slokje van haar witte wijntje. Toen ze het wijntje weer terug op de tafel zette, stond de afdruk van haar rode welgevormde pruimenmondje op het glas. Terwijl Bram naar de keuken liep probeerde ik voorzichtig een conversatie op te zetten en nadat ik mijn eerste vraag had gesteld, kwaakte Loes er lustig op los. Ik bemerkte zelfs dat dit wonderschone vrouwtje niet alleen bloedmooi was, maar tevens over een goed stel hersens en een flinke dosis humor beschikte. Deze combinatie was voor mij nieuw.

Een tijdje later kwam Bram terug uit de keuken met bier, een schaal met bitterballetjes en in kleine stukjes gesneden frikandellen. Volgens mij had hij in de tussentijd ook zijn haar weer van de nodige gel voorzien en zoveel after shave op z’n bakkes gespoten, dat mijn biertje er van dood sloeg. “ Proost, op het jonge geluk.” zei ik terwijl ik het bierglas omhoog hield.
“ Hier Loes, neem een stukje frikandel.” zei Bram en hield de schaal ietwat schuin en beverig voor het vrouwtje.
“ Nee, dank je wel. Als je de hele dag in die vetlucht zit zoals ik, heb je daar totaal geen trek meer in.” sprak ze met een licht Amsterdams accentje.
Waarschijnlijk had ze het warm, want geraffineerd maakte ze het vierde knoopje van haar witte bloesje los, zodat haar twee vriendinnen nog meer vrijheid kregen dan ze al hadden.
Ik merkte dat óók mijn gehaktstaaf het vrouwtje interessant begon te vinden en klopte aan de deur voor wat frisse lucht. Brammetje zat er wat overbodig bij. Loes had alleen nog maar aandacht voor mij en blaatte honderden uit. Toen vond ik het wel welletjes en besloot maar eens op te stappen. Het was al laat geworden en morgen wachtte er weer een zware dag op mijn werk. Nadat ik Loes netjes drie kusjes op haar wangetjes had gegeven, liep ik samen met Bram naar de voordeur. Loes keek me ondeugend na en wuifde me met haar vingertjes goodbye.
Met de woorden: “Doe je best en maak er wat van Cassanova!”, beende ik weg op zoek naar mijn grote lege bed. Denkend aan die mooie Loes en waar mijn vriend Bram op dat moment mee bezig was, viel ik met een diepe zucht in slaap.

De volgende avond kwam ik net thuis van mijn werk, toen mijn telefoon overging.
Het was Bram. “ En playboy…. vertel, hoe was het gisteravond?” vroeg ik hem nieuwsgierig.
Ik hoorde een teleurstellende klank in zijn stem en hij zei: “Nou, toen jij weg bent gegaan, stapte zij ook plotseling op en daar zat ik dan met mijn schaal met snacks. En weet je wat ze tegen mij zei toen ze haar jasje aan trok?” Ik zei niets en luisterde wat er komen ging.
“ Ze vond jou zo leuk. Je was helemaal haar type en ze vroeg me jouw telefoonnummer.”
“ En toen Bram en toen?” vroeg ik hem gehaast.
“ Nou, die heb ik haar toen maar gegeven. Ik hoop niet dat je het erg vindt. Ze zou je vanavond bellen. Maar kijk uit jongen.”
“ Hoezo, kijk uit, wat bedoel je Bram?” vroeg ik een beetje ongerust.
“ Nou het zit zo. Uit betrouwbare bron heb ik ondertussen vernomen dat dit prachtige snolletje van de één naar de ander hobbelt en haar welgevormde lijfje door Jan en alleman laat uitwonen. Ze doet het werkelijk met iedereen." Lekker." riep ik, maar Bram hoorde het niet. Hij ging verder: "Voor dit soort vrouwen hebben ze een naam. Ik ben even vergeten wat dat is. Dus kijk uit waar je aan begint met deze snackbarpoes. Voor je het weet heb je één of andere gevaarlijke raar gekleurde druppel aan je slurfje hangen en dan ben jij niet blij.
Trouwens, kom je straks bij me eten? Ik heb een beetje te veel gemaakt en ik heb eigenlijk niet veel trek. Ik zit nog vol van die schaal met snacks die ik gisteravond van nijd nog naar binnen heb zitten werken.”
Nadat ik had gevraagd wat er op het menu stond, antwoordde hij: “ Lever met brood, lust je dat?"
“ Witte lever? “ grapte ik. “ Nee, laat maar Bram, ik haal wel wat bij de snackbar bij jou aan de overkant.” Net toen ik had opgehangen, ging mijn telefoon weer.
Aan de andere kant van de lijn hoorde ik een zwoele vrouwenstem zeggen: “ Hallo tijger, met Loes !........”
" Heuh, slik."