De schande van het Kroonjuweel

Ze zijn begonnen! Ik vraag me af hoeveel Britten zich verkneukelen om het feit dat India zich in de aanloop naar de Gemenebestspelen 2010 onsterfelijk belachelijk heeft gemaakt? Het voormalig Britse kroonjuweel heeft het voor elkaar gekregen om zichzelf voor schut te zetten bij de organisatie van de spelen.

Ruim zestig jaar na de onafhankelijkheid gaat het in vele opzichten goed met India. Het is de snelst groeiende economie ná China, en behoort samen met Rusland en Brazilië (BRIC-groep) tot de sterk opkomende economieën van de wereld.
Dankzij de lage lonen en de hoge opleidingsgraad breidt de industrie zich, evenals de dienstensector, gestaag uit. De IT-sector is bloeiende. Kortom: in dit licht gezien heeft India ambities.
Het wilde zich graag bewijzen en wilde het grootste sportevenement na de Olympische zomerspelen organiseren. En toen ging het mis en zette het zichzelf, de inwoners en de cultuur op een ongenadige manier te kakken!
Wat is er allemaal gebeurd? Een kleine terugblik.

In oktober 2003 kreeg India het groene licht om de Gemenebestspelen van 2010 te organiseren. In plaats van gelijk te beginnen werd er eerst vijf jaar gewacht voor met de eerste bouwactiviteiten werd gestart.
Dit leverde natuurlijk vanaf dag één een gigantische tijdsdruk op. Binnen twee jaar moet moest namelijk alles op poten staan.
Een vertraging trad op in de bouw van allerlei facilitaire inrichtingen. Op 23 september jongstleden waren er nog maar achttien van de vierendertig flats voor de sporters klaar.
Verder was er een beschieting van een toeristenbus en werden bij een overval twee toeristen neergeschoten.
Er vond een griepepidemie plaats, evenals overvloedige regenval en het instorten van een voetgangersbrug Bij dat laatste voorval raakten zevenentwintig bouwvakkers gewond van wie vijf ernstig. Even daarna kwam in New Delhi een deel van het plafond in één van de stadions naar beneden. Ook de stadions zelf schijnen in slechte staat te verkeren.
Men rept van onhygiënische,  zeg maar smerige,  toestanden in het atletendorp. Op de website van de BBC is een aantal foto’s te zien van “gore” toestanden. Katachtige pootafdrukken op een bed en grote, vieze plekken in badkamers en toiletten van de kamers voor atleten.
Een lid van het Indiaas Olympisch Comité reageerde hierop, door te zeggen dat het Westen nu eenmaal andere normen heeft over wat schoon is en wat niet. Het zou een kwestie van cultuurverschil zijn. Niet bepaald een slimme opmerking als je het mij vraagt.
Ook blijft de kaartverkoop achter bij de verwachting en zullen de spelen duurder worden dan ooit. De kosten rijzen dus de pan uit.

Ondertussen beweren boze tongen dat Delhi andere serieuze kandidaten heeft betaald om zich terug te trekken voor organisatie. Saillant detail hierbij is, dat de grote massa in India deze geruchten direct geloofde. Delhi staat in India namelijk bekend als één van de meest corrupte steden van het land. In diverse media zijn de spelen al omgedoopt tot “the Shame Games.”
Laatste nieuws is, dat India nu ook kinderen inzet om alles op tijd klaar te krijgen. Kinderarbeid! Slavenarbeid dus. Dat “Shame” is voor mij nog zwakjes uitgedrukt.
De autoriteiten bezweren echter dat er niets aan de hand is.
‘Nee, er zijn geen kinderen aan het werk.’
Een fotograaf, die foto’s maakte van kinderen aan het werk in een stadion, werd desondanks toch maar snel verwijderd.
‘Nee, u hoeft zich geen zorgen te maken! Alles is op tijd af en het wordt een reuze succes. Het is net als een Indiase bruiloft; de voorbereidingen zijn wat rommelig maar het feest zelf is prachtig.’
‘Nee, morgen wordt het opgelost’, was iedere keer het antwoord als de organisatie ergens op gewezen werd, aldus David Currie, chef de mission van Nieuw-Zeeland. ‘Dat gebeurde alleen nooit.’

Vanwege alle perikelen zijn er al diverse topatleten die zich teruggetrokken hebben voor de spelen. Zo zal de Australische wereldkampioene discuswerpen Dani Samuels niet meedoen, evenals de Britse wereldkampioen hink-stap-springen Phillips Idowu. Wielrenners Greg Henderson en Geraint Thomas van Team Sky besloten ook om niet af te reizen naar India.
Acht landen hebben met een boycot gedreigd maar gelukkig voor de organisatie doen toch alle eenenzeventig landen mee. Minus dus enkele atleten die zelf te kennen hebben gegeven niet te participeren.
John Coates, voorzitter van het Australisch Olympisch comité, zei dat het toernooi nooit aan India toegewezen had mogen worden. Een boude uitspraak, maar een teken dat de perikelen rond de spelen blijkbaar erg hoog zitten.

Ik ben van mening dat het organiseren van zo’n groot sportspektakel volledige inzet vraagt van iedereen die erbij betrokken is. De regering, de organisatie en de arbeiders dienen zich van hun beste kant te laten zien. Vanaf het allereerste begin zal er dus keihard gewerkt moeten worden. Je wilt tenslotte je ambities waarmaken. Je wilt je land op de kaart zetten, bewijzen dat je ook dit aankunt. In mijn ogen is hier nogal opzichtig gefaald en heeft de lakse houding van allerlei mensen die bij de organisatie betrokken waren, niet veel goeds gedaan aan de geloofwaardigheid van India. Ik vrees dat, als het tijdens de spelen nog verder mis gaat, India niet veel vaker, of misschien wel nooit meer een dusdanig groot sportevenement zal organiseren. Dan zal het voormalige juweel uit de kroon van Groot-Brittannië haar majestueuze glans voor lange tijd kwijt zijn.
Het is te hopen dat het voor de sporters toch nog een mooie bruiloft gaat worden. We zullen het na vandaag gaan zien.