Sociale mediaschade
Op mijn oma van tachtig jaar na, kan iedereen omgaan met internet. We Tweeten, Hyven, Facebooken en surfen er wat op los met zijn allen. De enige groep die zich zwaar achtergesteld voelt op het internet zijn de bedrijven. Ze voelen zich bedreigd door de negatieve reacties via de social media. Ergens is dat niet zo gek natuurlijk, als je bedenkt dat de meeste bedrijven nog steeds denken dat een website het wondermiddel is om hun klanten te bereiken, en sommige sites nog zijn gemaakt met Paint in Windows 3.11. Als de site dan ook nog eens interactief moet zijn, wordt het wel heel eng allemaal.
De eerste interactiviteit startte ooit met de interne groepsmail aan de werknemers. Ze kregen een vrolijk nieuwsbriefje, opgemaakt met WordArt en Comic Sans, en de stagiair die het vol enthousiasme in elkaar had geprutst, vergat dat hij alle adressen in de BCC had moeten plaatsen. Enige tijd later werd de mailinglijst gebruikt door de werknemers om de billen van Marie op het kopieerapparaat met elkaar te delen, de foto van de tuinman en zijn anderhalf meter groot gevangen vis te verspreiden en een karikatuur van de boze baas naar iedereen te verzenden. Inclusief de boze baas.
Tegenwoordig zijn werknemers iets voorzichtiger met de mail, omdat de afzender altijd te duidelijk zichtbaar is. Gelukkig biedt de veilige omgeving van de social media de uitkomst. Verpleegsters tweeten hun favoriete collega’s over de ontsnappingspogingen van de demente gek uit kamer 208, die dit keer via de stofzuigerslang uit het raam had willen hangen. Een secretaresse typt ijverig een blog op Facebook, waarin ze beschrijft hoe de spataderen van haar naar zweet stinkende baas op knappen staan als hij haar weer uitfoetert en zij angstig in een hoekje kruipt, terwijl ze bedenkt hoe ze hem zou willen straffen als ze 2 meter langer en breder was geweest. De secretaresse wordt ontslagen, de verpleegster is Twexit. En niet zo gek natuurlijk. Het is ook rondom dom om te vergeten dat je baas ook mee kan lezen omdat je die vorig jaar een keer had toegevoegd.
Bedrijven zijn nu vooral bang voor imagoschade door zeurende werknemers, negatieve vrijwilligers, en boze klanten die hun woede verspreiden over de online wereld. Een negatief beeld van het bedrijf is zo gecreëerd, terwijl het ontzettend veel tijd en geld kost om de publieke opinie over een bedrijf weer positief te krijgen. De vinger wordt gewezen naar het internet; het grote oncontroleerbare negatieve net van leugens, list en bedrog. Het internet, waar iedereen maar roept wat hij wil, waar haatgroepen ontstaan, reaguurders alles roepen wat ze denken en mensen tegen elkaar opstoken. Het internet, waar niemand is wie hij lijkt en de negatieve output als een nieuw virus alles infecteert.
Gek eigenlijk, want het is niet het internet dat ervoor zorgt dat mensen negatief kunnen denken over een onderneming. Het internet is slechts een communicatiemiddel, waar mensen informatie en documenten met elkaar delen die noodzakelijk zijn voor hun werk. Het is de plek waar mensen bijeenkomen om te flirten als in een discotheek of met vrienden bijkletsen alsof ze in een kroeg zitten. Internet is de speeltuin om de hoek, waar de kinderen niet van de glijbaan gaan, maar Bubbels schieten en de moeders niet op een bankje zitten, maar tijdens een potje patience de boel in de gaten houden. Internet is de nieuwe plek voor een trendy woonwinkel, waar je snel informatie opdoet en van winkel naar winkel hopt binnen dertig seconden. Een online forum is dan ook als een marktplaats; tegen een vriendin zeg je makkelijk dat je de groenteboer best een geile vent vindt met zijn diepe stem, maar bij hem reken je netjes af zonder die extra knipoog.
Bedrijven moeten gewoon niet zo zeuren over hun angst en imagoschade via de social media als Hyves, Facebook en Twitter. Tegenover iedere gefrustreerde werknemer staat een immer trouwe klant en naast de haatmail staat een fanclub die elkaar opzoekt om elkaar te vertellen hoe geweldig de onderneming is. De social media bevatten meer ongecensureerde meningen, die je ook in gesprekken op de gang op had kunnen vangen. En hoewel een negatieve mening harder overkomt als het staat geschreven, kan je daar als bedrijf toch weinig mee. Internet is de verlenging van de gedachten van mensen in de normale wereld. En daar heeft niemand controle over.
