Schotland (3)

Een half jaar geleden zat ik wat te surfen op het internet, op zoek naar een bijbaantje voor de zomer in Groot-Brittannië. Waarom daar? Ik studeer Engels, en omdat ik ten eerste nog nooit in Groot-Brittannië was geweest – en dan mezelf wel anglofiel noemen, maar dat terzijde – en omdat ik verder niet echt een plan had voor de zomervakantie, leek een maandje in Groot-Brittannië werken me wel een goed idee. Na een paar uurtjes alleen maar advertenties voor zomerkampen tegenkomen stuitte ik op een advertentie in het Nederlands, van een Nederlands stel dat een Bed & Breakfast bezat in Lochinver, Schotland. Direct enthousiast heb ik gereageerd en na een hoop geregel en gedoe zit ik nu in Schotland! Deze maand dus iedere donderdag een column over mijn belevenissen. Deel 1 lees je hier, en deel 2 lees je hier.
 
Eten. Nou, daar kunnen die Schotten wat van! Goedendag. Zoals al eerder verteld werk ik hier in een Bed & Breakfast. Je hebt verschillende ‘taken’ of diensten, en één daarvan is de ochtenddienst oftewel; het ontbijt. Het grootste kenmerk van een Bed & Breakfast is het breakfast, de enige maaltijd die standaard inbegrepen zit. Natuurlijk is het dan de bedoeling dat het ‘breakfast’ uitstekend verloopt; het is naast de overnachting immers datgene waar de mensen voor komen! We dekken dan ook altijd ’s avonds laat al alle tafels; met je duffe ochtendkop zou je nog wel eens een onderzetter, servetje of toetjeslepel kunnen vergeten en dat is niet de bedoeling. De drie bakken met cereals – muesli, gepofte rijstkorrels en cornflakes – zijn tot de nok gevuld zodat niemand tekort komt en die worden op de eetkast gezet, een laag kabinet waar de gasten zelf pruimen – veel te zoet! – grapefruits, melk en sinaasappelsap kunnen pakken. Ook de jammetjes, marmelade en chocoladepasta staan daar in een schattig mandje. Als de gasten ’s ochtends slaperig binnenkomen – tussen kwart voor acht en negen uur mogen ze nog naar binnen, als ze later zijn hebben ze pech en als ze eerder zijn staan ze voor een dichte deur – dan krijgen ze van mij keurig koffie of thee aangeboden. In de keuken gooi ik dan ook direct brood in de rooster en dat breng ik ze in een snoezig toastrekje. Zoals gezegd kunnen ze jammetjes en boter zelf pakken. Naast ieder bord ligt een klein – hier zeggen ze ‘wee’ als iets klein is, een ‘wee list’ dus – lijstje waar mensen kunnen aanvinken wat ze voor hun warme ontbijt willen. Op het lijstje staat, in volgorde:

Egg (Fried (Flip over/Sunny side up), Scrambled, Poached or Boiled (soft, medium or hard))
Bacon, Sausage, Rösti/Hash Brown, Mushrooms, Tomato, Black Pudding en Haggis.

Achter het gerecht mogen de gasten dan nog zetten hoeveel ze er van willen hebben. Ik eet zelf ’s ochtends het liefst alleen maar een beetje muesli, dus ik vind het al heel moeilijk om te geloven dat mensen überhaupt warm eten willen hebben om acht uur, maar er zijn toch mensen die zo ongelooflijk veel eten dat het misselijkmakend is. Vooral de mannen – natuurlijk – die zijn niet vies van een groot bord vol met vettigheid in de vroege morgen. Het komt regelmatig voor dat ik een lijstje in mijn handen gedrukt krijg, waar álles op aangekruist staat, en waar dan ook nog overal een klein tweetje achter gekriebeld is. Zo’n propvol bord wordt dan in een kwartiertje naar binnen gepropt. De toch al vaak redelijk prominente pens van deze veelvraten zie je als het ware een stukje groeien.

Verder is het eten hier schaars. De twee piepkleine supermarktjes in het dorp – serieus, mijn studentenkamer is bijna groter – worden ongeveer één keer per week bijgevuld. Dat houdt echter in dat er maar één keer brood, vlees en groente gebracht wordt. Persoonlijk vind ik dat toch wel eerste eetbehoeften, maar dat is mijn mening. Je moet dus zorgen dat je op ‘bezorgdag’ ’s ochtends vroeg al voor de deur staat, met een kleine menigte – het lijkt op een vrouwelijke stormloop bij de Sale van de een of andere winkel – en zo snel mogelijk een paar broden, paprika’s, preien en een paar pakjes gehakt meegrist. Nou halen de eigenaars van het Bed & Breakfast één keer per twee weken boodschappen in Inverness, de dichtstbijzijnde grote stad, bij de groothandel, maar als je een beetje lekker brood of variatie op ui, tomaat en champignons wil zien, moet je toch je ellebogen gebruiken. Bruin brood, écht bruin volkorenbrood is hier trouwens niet te vinden. Het merendeel is gewoon wit brood en dat vult voor geen meter. Broodbeleg is er dan weer in overvloed, behalve vlees en kaas; de versproducten, alweer. Kaas is er wel, maar het is heel duur voor een heel klein stukje en echt smakelijk is het ook niet. Vleeswaren kun je maar in twee variaties kopen: Salami – en dan alleen als je mazzel hebt en de allereerste bent – en kalkoenham. Best te eten, maar na drie werken – jeetje, ik zit hier al drie weken – begint het toch wel wat te vervelen.

Avondeten is leuk. We hebben hier de regel dat iedereen om de beurt een avond kookt voor de hele werkende groep en de eigenaars. Omdat het een Bed & Breakfast is hoeven we godzijdank niet iedere avond voor de gasten te koken, al kunnen ze dit in overleg wel aanvragen. Thuis loop ik altijd de supermarkt in, kijk opgewekt om me heen en denk: ‘Wat voor leuks zal ik vanavond eens maken’. Daar is immers keus genoeg. Hier niet. De gelimiteerdheid van de groenten en het vlees zorgt ervoor dat je eigenlijk eerst moet kijken wat er is, en dan moet bedenken wat je daar in ’s hemelsnaam voor lekker gerecht van kunt maken. Het geeft wel een heel andere kijk op koken; je wordt veel creatiever. Gister aten we restjes van drie dagen: pastasaus van drie dagen geleden, chili con carne van gisteren en nog wat extra pasta hebben we gezamenlijk in een ovenschaal gemikt en dat werd best een aardig gerecht, samen met de sla van eergisteren. Omdat het voor negen mensen ook redelijk moeilijk inschatten is, en je liever te veel dan te weinig maakt, hebben we bijna iedere dag wel iets over.

Ook is er nog een extra, smakelijke en officieuze kookregel; het toetje. Iedereen doet zijn best om een zo lekker mogelijk toetje te maken. Zo hebben we al mogen genieten van Miljonaire’s Shortbread ( een laag koekjesdeeg, een laag caramel en een laag chocolade ) met fruit, pure chocolademuffins, strawberry cheesecake én caramel cheesecake, After Eight-ijs, crème brûlée en nog veel meer lekkers. Vanavond hadden we een cakeroll met crème en strawberrysauce én eiwitschuimpjes; mijn creatie.

Van al dat geschrijf over eten heb ik ontzettend honger gekregen dus ik ga nog wat van de schuimpjes snoepen. Volgende week de laatste column in de Schotland serie.