Neuken in de duinen

Ik ben opgegroeid in een gedeelte van Scheveningen dat Duindorp heet. De naam zegt het al, er zijn daar duinen en achter de duinen is het Stille Strand. Niet dat het daar stil is, maar het is veel minder bekend dan het Scheveningse strand bij de boulevard en dus is er meer plek. Ik ging daar als kind wel eens naar het strand, maar niet echt vaak. Ik ben niet zo’n strandmens. Later ging ik ook niet meer naar het Stille Strand, maar naar het strand aan het einde van de Savornin Lohmanlaan in de Vogelwijk, een van de rijkste buurten van Den Haag. Dat is ook een redelijk rustig strand en daar heb je Pier 32, een leuke strandtent waar tegenwoordig iedere donderdagavond bluesbandjes spelen en je met die muzikanten lekker kunt jammen.
Als ik tegenwoordig naar het strand ga, dan is het ook daar. Mijn vrouw is er dan meestal al met mijn jongste dochter en kleindochter en ik kom pas tegen vieren. We eten dan vaak daar en kijken naar de zonsondergang.
Ik ga echt niet een hele dag op het strand zitten. Dan verveel ik me te pletter. Ik ga liever een paar uur op de racefiets fietsen en dan naar het strand.

Vorige week was het weer eens zover. Het was ook wel erg heet en dan geeft het strand meestal wel wat verkoeling en er is in ieder geval water om in af te koelen.
Ik lag daar om een uur of zes ’s middags samen met mijn familie. Ik had net een biertje gehaald en keek een beetje om me heen. Het werd al wat rustiger, want de mensen gingen thuis eten. Geen kinderen meer die langs je rennen zodat je kilo’s zand over je heen krijgt terwijl je je net zorgvuldig hebt afgedroogd en voorzichtig op je handdoek bent gaan liggen.
Geen golden retrievers meer die over je heen rennen en met hun ruwe tongen onverwacht je rug likken of hun natte neus tegen je benen duwen, terwijl er heel veel borden staan waarop te lezen is dat het strand tussen 15 mei en 1 oktober verboden is voor honden. Geen scheldende moeders die hun kinderen niet in de hand kunnen houden. Gewoon lekker rustig dus.
Opeens zag ik een jongen en een meisje achter het prikkeldraad de duinen in verdwijnen. Ik denk dat ze een jaar of zeventien waren. Die gingen vast niet een sigaretje roken en ze gingen ook niet haasje over spelen, maar een heel ander spelletje. Een spelletje dat konijntjes ook vaak spelen.
Ik wist ook waar ze dat zouden gaan doen. Ik ken alle duinpannen in de Westduinen en die daar wel in het bijzonder. Je lag precies uit het zicht van het strand en het was wel verboden terrein, maar er was nooit controle. Vroeger niet en tegenwoordig ook niet. Je kon alleen betrapt worden door een ander paartje, maar dat zou dan wel doorlopen naar de volgende duinpan.

Ik moest weer denken aan de tijd dat ik ook zeventien was en met mijn vriend Wim daar op het strand was. Het was ook toen een behoorlijk warme dag en we waren daarom lange tijd in zee geweest. Toen we terugkwamen bij de onze handdoeken en spullen bleken er ineens twee leuke meisjes naast ons te zitten. Was dat even een gelukje. We bleken nog meer geluk te krijgen.
“Zijn er veel kwallen?” vroeg de kleinste van de twee. Een meisje met donker, halflang haar, mooie, donkere ogen, een gaaf neusje en een mooie, sensuele mond. De rest zag er ook prima uit.
“Nee, die zijn net naar huis.” antwoordde ik.
De meisjes lachten, de ban was gebroken. Even later zaten we bij de meisjes met onze spullen en na een tijdje wat over koetjes en kalfjes te hebben gekletst, werd er ineens niet meer gesproken.
Ik had het meisje met het donkere haar. Net mijn maatje, want ik ben 1 meter 61 en was toen echt niet groter. Ze heette Anja. De andere heette Cindy, was iets groter dan Anja, had rood, kort haar en een leuk smoeltje met een paar sproeten om de neus. Ze had wel bepaalde voordelen ten opzichte van Anja, maar ik had maar kleine handen, dus dat maakte mij niet zoveel uit.
Anja en ik gingen geheel in elkaar op. Ik had mijn tong al meer dan vijf minuten in haar mond, dus die wist zo langzamerhand wel hoe het er daar van binnen uitzag. Eigenlijk vond ik het hoog tijd worden om eens ergens heen te gaan waar we wat meer gelegenheid zouden krijgen om elkaar nog beter te leren kennen. Anja bleek het met me eens te zijn en ook Wim en Cindy vonden het een goed plan.

Even later lagen we allemaal in de bewuste duinpan. Het zand was warm en het lichaam van Anja ook. Ze lag zo dicht tegen me aan dat er meteen iets tussen ons groeide. Onze tongen hadden elkaar weer opgezocht en gevonden, maar omdat we hier niet op onze handen werden gekeken, gingen mijn handen daar gebruik van maken. Ze gingen op onderzoek. Anja had wel een redelijk kleine bikini aan, maar ik wilde toch wel eens weten of ze onder haar topje ook bruin was, dus probeerde ik dat topje wat naar beneden te trekken.
Meteen was daar echter haar hand. Kut, dacht ik. Maar daar zou ik op deze manier helemaal niet aan toe komen natuurlijk. Als het van boven al niet mocht, dan daar zeker niet.
Ik ben echter nogal een doorzetter en dus probeerde ik het nog een paar maal, want ik wist uit ervaring dat er meisjes zijn die voor de schijn nog even tegenstribbelen. Helaas leverden mijn inspanningen steeds hetzelfde resultaat op.
We zoenden nog wel, maar ik keek toch maar eens met een schuin oog naar het andere koppel. Ook daar gebeurde echter niets. Waarom waren we eigenlijk in die duinpan gaan liggen?
Ik zag wel dat Cindy me recht aankeek en ze gaf zelfs een knipoogje. Wim lag met zijn rug naar me toe en ik zag dat hij wel zoende, maar verder zijn handen gewoon langs zijn lichaam had. Ik had hem nog nooit bij een meisje meegemaakt maar wist wel dat hij van de zwartekousenkerk was. Misschien was dat het.
Cindy had er nu wel genoeg van. Ik zag dat ze Wim wat wegduwde en ging staan.
“Zullen we eens ruilen?” vroeg ze, en kwam naar mij toe. Wim en Anja lieten zich wat door haar overbluffen, maar gingen schoorvoetend akkoord. Even later lag Anja bij Wim en zoog Cindy zich meteen aan mij vast. Jezus, dacht ik. Die is heet! Ik voelde dat ze zich van onderen zo hard tegen me aan drukte alsof ze alles door de stof heen wilde klaarspelen. Ze liet mijn handen ook begaan en die gingen dus gewoon hun eigen weg en de ene kwam geheel toevallig onder haar bikinibroekje terecht. Ze vond het prima en ging er nog eens even goed voor liggen.
Maar de pret duurde niet lang helaas, want Anja en Wim hadden er helemaal geen zin in. Anja was smoorverliefd op mij en Wim op Cindy. Nu moet ik zeggen dat ik Anja zeer aantrekkelijk vond, maar als je heel erg van gebak met slagroom houdt en je mag wel het gebak en niet de slagroom dan ben je toch behoorlijk chagrijnig.
Vlak voordat we weer in de oorspronkelijke bezetting gingen liggen, fluisterde Cindy me echter in het oor: “Morgenavond zelfde tijd weer hier?” Ik knikte en ging over tot de juiste rolverdeling.

Eenmaal thuis zat ik nog even na te genieten van Anja’s kussen, maar nog meer verheugde ik me op de volgende avond. Dat zou me toch een neukpartij worden! Dat was voor mij al heel wat, want zo vaak gebeurde dat niet. Ik kon gewoon niet wachten.
Maar ja. Iedereen weet het. Het is normaal in Nederland. Meteen de volgende morgen had ik het al in de gaten. Motregen, later overgaand in wat hardere regen en tegen de avond in hoosbuien met onweer.
Ik heb Anja nooit meer gezien, maar Cindy ook niet.