Moderne steunfraude
“Ze motte die uitkeringsfraudeurs veel harder anpakke.” Dat soort uitspraken valt ondermeer op te tekenen uit de monden van blauwbeblazerde, sigaren rokende lieden uit het old-boys-network, en uit de monden van vreemdelingenhaters van rechtse snit. En ze hebben gelijk. Volkomen gelijk. Onze sociale voorzieningen zijn niet in het leven geroepen om te worden misbruikt. We zijn er met zijn allen veel geld aan kwijt. En dat geeft niet, want er is niets mis mee, als de sterken in de samenleving de zwakken helpen. Maar mensen die van die voorzieningen misbruik maken? Aanpakken. En hard.
Maar mag ik even een misverstandje uit de weg helpen? Dat uitkeringsfraude uitsluitend wordt gepleegd door miezerige werknemers of ex-werknemers, die tot niets anders in staat zijn dan een uitkering aanvragen, en daarnaast zwart werken als sloper, stenensjouwer of kok in een dubieus restaurant? Want dat is allang niet meer zo. Ik neem u mee voor een kijkje in de wereld van de uitkeringsfraude anno 2010. Nee, het zijn niet langer Henk en Ingrid die rotzooien met hun uitkerinkje. Floris-Dirk en Willem-Jan kunnen er ook wat van.
Het was een heel goed plan van minister Donner. De deeltijd-WW. Zodat bedrijven bij minder werk door de crisis onmisbare krachten voor een paar dagen per week naar huis konden sturen, en een paar dagen per week aan het werk konden houden. Heel goed. Zo blijven de inkomens van de werknemers aardig op peil omdat ze niet ontslagen hoeven te worden, en blijft de belangrijke kennis en vaardigheid in het desbetreffende bedrijf aanwezig. Heel goed dus.
Maar ja, de wereld van het zakkenvullen hè… Maar liefst 150 bedrijven blijken wel die deeltijd-WW te hebben opgestreken, maar tegelijkertijd de betrokken werknemers wel gewoon op straat te hebben gezet. Uitkeringsfraude dus. Sterker nog: gewoon smerige zakkenvullerij dus. Terwijl in de Kamer en bij de coalitie-onderhandelingen wordt gepraat over de dringend noodzakelijke versobering van de sociale zekerheid die anders écht onbetaalbaar wordt, vullen de snelle jongens van het zakenleven hun zakken met gestolen gemeenschapsgeld. Triest. Diep triest.
Het Ministerie van Sociale Zaken gaat het geld terughalen bij de fraudeurs. Dat is wat mij betreft volstrekt onvoldoende. Waar blijft de aangifte wegens fraude en wegens valsheid in geschrifte? Maar dat is nog niet alles. Burgers moeten het recht hebben, om te weten, met welke firma’s ze liever geen zaken moeten doen. Openbaarheid.
Daar heb ik eerder een keer mijn neus bij gestoten. Toen bleek een winkelketen in huishoudelijke apparaten te hebben gerotzooid met afval, waar de consumenten wel verwijderingsbijdrage voor hadden betaald. Ik heb toen in het kader van de Wet Openbaarheid Bestuur aan minister Cramer van VROM gevraagd, te openbaren, om welke witgoedketen het ging. Ze weigerde dat te zeggen omdat dat in strijd was met de belangen van de betreffende onderneming. Dus de belangen van een rotzooiende beunhaas wegen zwaarder dan het recht van de burger om te weten, wie hem belazert. Maar ik ga het nóg een keer proberen. Onderstaande brief gaat straks op de bus:
AAN:
De Minister van Sociale Zaken
De heer Donner
Geachte heer Donner,
Op NOS-Teletekst viel te lezen dat maar liefst 150 bedrijven hebben gefraudeerd met de deeltijd-WW. Zij ontvingen deze subsidie, terwijl ze de betrokken personeelsleden geheel hadden ontslagen.
Graag verneem ik in het kader van de Wet Openbaarheid Bestuur van u het volgende:
1. Welke verdere maatregelen naast terugvordering neemt u tegen de betrokken ondernemingen?
2. Omdat burgers het recht hebben om te weten, welke ondernemingen trachten, zich op frauduleuze wijze gemeenschapsmiddelen toe te eigenen, zodat zij kunnen beslissen of ze met bepaalde bedrijven wel of geen zaken meer willen doen, verzoek ik u, mij een overzicht van de betrokken ondernemingen te verstrekken.
Ik hoop spoedig uw reactie te mogen ontvangen.
Met vriendelijke groet enzovoort,
Zo. Dat was dan ook mijn laatste actie voor mijn vakantie. Mevrouw Oplopers en ik gaan er even tussenuit. En als we weer terug zijn, zullen we maar eens kijken, of de oude wijze CDA-bewindsman Donner meer respect heeft voor het informatierecht van de burger dan zijn toenmalige PvdA-collega Cramer… Want het kan en mag niet zo zijn, dat deze rotzooiende firma’s hier ongestraft en ongezien mee wegkomen. Echt niet.
