Plat Haags: de Lul van God
Iedere zondag bekijken Driek Oplopers en ArchEnemy in de rubriek Plat Haags het Nederlandse politieke landschap. Driek Oplopers vanachter zijn toetsenbord, ArchEnemy op zijn iets te warme werkzolder. De vorige aflevering lees je hier.
Driek! Ik ben er weer! Ik ben lang weggeweest en heb veel geleerd. Over hoe pijnlijk vastzittende galstenen kunnen zijn. Over hoe debiel bepaalde ziekenhuizen zijn, als ze je met die galstenen gewoon 's nachts naar huis laten kruipen in je pyjama omdat ze geen röntgenfoto's kunnen lezen. Gelukkig was er in Gouda wel een goed ziekenhuis, en daar heb ik weer geleerd hoe je de lokale stennismocro's uit de buurt van de Nederlanders houdt: je vraagt gewoon aan elke patiënt als hij/zij binnenkomt of het oké is dat ze op een gemengde afdeling komen te liggen.
Ik heb nu 4 wondjes op mijn buik waar de chirurg met buisjes de boel eruit gefrummeld heeft. Was hij toch nog anderhalf uur mee bezig, maar alles heelt wondersnel en de pijn valt reuze mee. Mevrouw ArchEnemy heeft hele fijne pillen voor me geregeld die mijn stofwisseling een verjongingskuur hebben gegeven, en zorgt voor me op een manier waarvan ik niet wist dat die bestond. Ik geniet van de Roseetjes, het weer en de liefde, en zat me al af te vragen hoe ik mijn polemisch vernuft aan moest boren zonder rotte galblaas. Gelukkig kan ik dan op mijn meest favoriete leefregel terugvallen: de politieke werkelijkheid is altijd erger, bezopener, gestoorder dan je je voor kunt stellen. Zo ook deze week weer.
Neem nou Duitsland. Ik was na een item op het staatsjournaal ineens misselijk-bang dat we van ze gingen verliezen, want het Duitse elftal bleek een multikulprestigeproject. Een manisch-optimistische vrouw met bril, links caviahaar en een verkrampte 'alles-komt-vanzelf-goed' grijns op haar o zo correcte smoel vertelde trots tegen de blije NOS-cameraploeg dat het Duitse elftal een bewuste kweekvijver was van de multiculturele Duitse samenleving, men had de afgelopen jaren gezocht naar zoveel mogelijk niet-Duits voetbaltalent om het Duitse nationale elftal mee samen te stellen.
De paradox die daar achter zit is dan weer te ingewikkeld voor een xenofiele naoorlogse verzetsheldin, maar die kwam weer mooi tot uiting toen het project geslaagd bleek; de lokale allochtonen gingen ineens met Duitse vlaggen rondlopen, wat hen dan weer op zwaar protest kwam te staan van de extreem-goede linkse medewereldburger. Want Duitse vlaggen, oh oh, wat zijn die gevaarlijk. Loopt er eindelijk een reserveturk trots te wezen op zijn Duitse paspoort en hangt een grote, Duitse vlag aan zijn muur, wordt die vlag tot drie keer toe in de hens gezet door behulpzame linkse vrijheidsstrijders die nog even vingerzwaaiend naar het nasmeulen kwamen kijken. Een gestoordheid waar gelukkig geen met stenen gevulde galblaas voor nodig is om je handpalmen tegen je gezicht te krijgen.
Wat ben ik blij dat wij gewoon de finale gehaald hebben door goed te voetballen, zonder politieke agenda. We staan straks op het veld met een ploeg van een geweldige coach, met een fantastische sfeer. Niet meer van die aparte tafels voor Nederlandse spelers en allochtoonse prinsjes, die na een overwinning ineens met Surinaamse vlaggen gaan lopen rennen. Dit is de Nederlandse mentaliteit die in de finale staat. Lekker puh.
Onderwijssocioloog Jaap Dronkers wist het deze week ook al te melden: zet je kind op een etnisch-cultureel homogene school en hij/zij leert stukken beter dan op een multikulVMBO, waar 'de boel bijelkaar houden' zowel de eerste als de laatste les is. Om het helemaal vervelend te maken had meneer Dronkers zijn onderzoek verspreid over scholen in meerdere landen en steeds bleek hetzelfde: alles gaat beter als je de boel segregeert. Binnenkort lezen we wel hoe hij ontslagen is en hoe lang het nablussen van zijn rijtjeshuisje geduurd heeft. Dit soort wetenschap moet je gewoon niet willen weten, dat hebben we toch wel mogen leren de afgelopen jaren.
Verder konden we weer lezen hoe voetbalclubs overgenomen worden door Marokkaanse ouders, die speciaal voor het stemmen even lid worden en daarna regeltjes uit de islamitische sharia opleggen: geen alcohol meer in de kantine, geen vrouwen meer achter de bar, en dus geen Nederlanders meer als clublid: missie geslaagd. Dat zo'n club daarna elkaar onderling de tent uitvecht zien wij dan weer als de bevestiging dat die kleuters werkelijk nooit volwassen zullen worden, maar ondertussen zitten we er mooi mee.
Maar wij Nederlandse regeringsvertegenwoordigers, wij blijven steeds maar geloven in 'het goede van de mens'. Zo hebben we een project mogen opzetten waarin veroordeelde pedo'sexuelen' -een pedofiel is blijkbaar een maagdelijke pedosexueel- na hun taakstraf intensief begeleid worden door vrijwilligers, die op kosten van de staat de arme veroordeelde pedosexueel mee uit eten nemen, naar de bioscoop gaan, samen gezellig een stedentrip maken, enzovoorts. Want als je die arme kleuterverbruikers maar zoveel mogelijk aandacht en leuke vrijetijdsbestedingen geeft hebben ze geen tijd om te recidiveren, dus is het project geslaagd.
Weet je hoe ze ook niet recidiveren? Door ze levenslang te geven, in een zelfbedruipende gevangenis. Kunnen die vrijwilligers naar het lokale bejaardenpakhuis gaan waar de oudjes in de geraniums vergroeid zijn. Maar daar is geen eer te behalen, want we moeten en zullen aantonen dat we van elke gewetenloze hufter een lieve goedzak kunnen maken, anders kloppen de linkse aannames niet meer. Daar ligt de prioriteit. Het gaat niet om veiligheid, het gaat om ijdelheid.
Gelukkig is er dan weer de realiteit die dat allemaal in het belachelijke trekt. Zo was er van de week een leraar op een christelijke school in India, die in een proefwerk een vraag had gesteld over die profeet van die rare godsdienst die de hele tijd restecp wil krijgen maar het maar niet kan geven. Ook deze keer weer, die leraar werd door aanhangers van die religie opgewacht en zijn hand werd eraf gehakt. In het topic op de FP was er een user die het voorelkaar kreeg te beweren dat dit een goddelijke interventie was, 'de hand van god'.
Als een inteeltmocro een meisje verkracht 'omdat het toch maar een ongelovige hoer is', volgt hij dan ook een goddelijk instinct?
