Mark Rutte: de eeuwige vrijgezel

Mark Rutte is vrijgezel. Niets mis mee. Ik denk zelfs dat hij het beter heeft dan menig soortgenoot. Denk bijvoorbeeld aan Wilders, die zijn vrouw alleen maar ziet in gepantserde bunkers. Of aan Wouter Bos, die sinds hij thuis zit, zijn vrouw veel meer ziet dan hem lief is. Mark Rutte niet. Mark flierefluit er lustig op los zonder ’s avonds aan te hoeven schuiven bij een gezin en dagelijkse beslommeringen aan te horen. Gewoon pizza met bier na een  dag zwoegen. Een heerlijk leven heeft Mark. Zo lijkt het tenminste.

Ik denk dat het hem simpelweg niet lukt om een geschikte vrouw te vinden. Dat hij al jarenlang heimelijk een spannende coalitie probeert te vormen met Fleur Agema  of Sabine Uitslag, maar daarbij slechts blauwtjes loopt. Openingszinnen als ‘Wil jij de liberaal in je voelen?’ en ‘Denk jij deze kille, rechtse rakker te kunnen laten smelten?’ zijn niet bepaald versiertrucs die je als een blok doen vallen voor de VVD-leider. Natuurlijk gaat zijn privéleven me niets aan en eigenlijk interesseert het me ook niet. Wat wél zorgen baart, is het vrijgezellengedrag van Mark Rutte tijdens de kabinetsformatie. Ik zie sinds de verkiezingen voorbij zijn aan alles dat deze man een bronstige jonkman is, smachtend naar een schone dame aan zijn zijde. Werk en privé combineert Mark als geen ander. Sterker nog, hij maakt er geen verschil tussen.

’s Avonds struint Mark op zijn studeerkamer de datingsites af en overdag heeft hij allerlei afspraakjes. Zijn partij is groot geworden bij de verkiezingen en zijn ego is net zo hard mee gegroeid. Iedereen wil iets van Mark en daar geniet hij intens van. Als een ware player rent hij van date naar date. Cappuccinootje met Geert, lunch met Femke en een borrel met Maxime. Even babbelen, checken wat voor vlees hij in de kuip heeft en dan hup, door naar de volgende afspraak. Hij date zich suf. Sommigen zijn zo brutaal ook vragen aan Mark te stellen. Maar macho als Mark zich voelt, gaat hij daar niet op in. Het Mark moeilijk maken is not done en bruut kapt hij het gesprek af en vliegt naar de volgende kandidaat.

De vele wisselende contacten in korte tijd maken Mark onzeker. Elk nieuw gesprek met een partij voelt als een onenightstand en hij is als de dood dat hij daarbij iets naars oploopt. Hij heeft tegenwoordig altijd een condoom om, ter voorkoming dat hij na een date met de PvdA moet bekennen dat ze samen iets moois verwachten. Rutte heeft nesteldrang en bindingsangst tegelijkertijd. Zich graag willen settelen, maar ook erg angstig om water bij de wijn te doen. Dat laatste kan ik hem niet kwalijk nemen, als eeuwige vrijgezel heb je nu eenmaal geen ervaring met het begrip samen.