Stel nu eens dat ik een 'Ingrid' was....

Gisteren lagen er twee aan mij geadresseerde enveloppen van het Centraal Justitieel Incasso Bureau op de mat. Ik was gelijk op mijn hoede, want een bericht uit hun koker voorspelt doorgaans weinig goeds. En zo ook deze keer. Het betrof maar liefst twee bekeuringen voor te hard rijden langs dezelfde flitspaal. Een keer op de heenweg en een keer op de terugweg.

 Ik probeerde me de situatie weer voor de geest te halen. Ik was namelijk nogal onaangenaam verrast, omdat ik doorgaans helemaal niet zo’n wegpiraat ben. Maar toen ik zag wat de locatie van mijn overtreding was, wist ik het weer. Het betrof een overgangssituatie van buiten de bebouwde kom naar binnen de bebouwde kom. Daar heb je vaak zo’n stukje ‘sluimergebied’. Zo’n stuk rijbaan waar het dan nog niet echt noodzakelijk lijkt om gelijk gas terug te nemen tot 50 km per uur. Zeker niet ’s nachts, als de weg verder totaal verlaten is. Maar een flitspaal kent geen pardon. Beetje discutabel toch, of niet? Ik baal er flink van. Twee bonnen met een gezamenlijke waarde van ruim 100 euro. Ik weet wel duizend leukere dingen om mijn geld aan uit te geven.

 
Stel nu eens dat ik een ‘Ingrid’ was, dan zou ik nu pas écht kwaad zijn: ‘Hebben die smerissen niks beters te doen dan? Laat ze het echte tuig eens gaan vangen!  Mij een beetje met onzinnige bekeuringen bestoken, en die #%*Marokkaantjes overal maar de straat laten terroriseren. Waar zijn ze in godsnaam mee bezig, die lui?’ Tenminste, zo stel ik me ongeveer haar reactie voor.

En als mijn man dan een ‘Henk’ was, zou hij me hier volledig  in ondersteunen. Sterker nog, hij had er waarschijnlijk nog een schepje bovenop gedaan. ‘En wat denk je van al die Oost-Europeanen dan? Die gedogen ze gewoon. En weet je waarom? Nou? Weet je waarom? Omdat die lui gewoon naar terug naar huis rijden en nooit niet meer betalen! Naar hun centen kunnen we fluiten. En wie draaien daar weer voor op…? Tuig dat het is!’


Maar ja, mijn man is geen Henk. En ik ben geen Ingrid. Dus mijn man zegt : ‘Stom van je. Echt zondegeld’. En ik? Ik weet dat hij gewoon  gelijk heeft. Niet meer en niet minder.