De foto's van Geert
Het is weer eens tijd voor een ouderwets potje zeiken over een politicus. Ik wil wel voorop stellen dat ik geen politiek doel heb met de volgende uiteenzetting. Ik ben het om tal van redenen niet eens met het overgrote deel van de standpunten van Geert Wilders en zijn PVV. Deze redenen heb ik al in tal van discussie geventileerd. Ik betrapte me daarbij al een hele tijd op een gigantisch verval in herhaling, dus daar ga ik me niet voor de zoveelste maal aan bezondigen.
De uitspraken en standpunten van Wilders verrassen me allang niet meer, daar ik niet bijster gevoelig ben voor de kracht van propagandistische herhaling. Ik had al langer door dat het om een eindeloze herhaling van pakweg twee standpunten gaat, die steeds opnieuw in een nieuw jasje worden gehesen. Als ik het de eerste keer niet eens ben met een standpunt, ben ik het er na driehonderd- twee en tachtig jasjes nog steeds niet mee eens. Op een zeker moment heb ik er dan geen zin meer in om er weer het driehonderd- drie en tachtigste jasje tegenover te stellen.
Nee. Deze keer raakte ik gefascineerd door iets geheel anders. De foto's van Geert op internet.
Als je op Google zoekt naar afbeeldingen van Geert Wilders, krijg je een ongelofelijk lange reeks portretten van Geert voorgeschoteld. Hier en daar wordt deze reeks onderbroken door een karikatuur of een wat minder flatteus plaatje met een pen in zijn neus, maar het gaat vrijwel zonder uitzondering om portretten. De beste man schijnt nooit gefotografeerd te kunnen worden tijdens een inter-menselijke actie. Zelfs de fysieke verschijning van Geert lijkt hiermee een herhaling van dezelfde thematiek te zijn: de kop van Geert Wilders.
Nu is dit op zich niet vreemd. Bij iedere willekeurige andere politicus of politica verschijnen op Google ook heel veel portretten. Maar zelfs Jan Peter is dan nog geregeld in gezelschap te zien. Zelfs Jan Peter wekt dan toch minimaal de indruk dat hij met mensen om kan gaan en dat er nog mensen met hem willen praten of een hand durven te geven. Zo verschijnen van alle politici na drie pagina's zoekresultaten, vanzelf de plaatjes waar ze in gezelschap zijn te bewonderen.
Toch nog twee uitzonderingen met een kanttekening. Rita Verdonk lijkt ook lepra te hebben. Van Femke Halsema verschijnt op pagina twee alweer het eerste pornografische knip- en plakwerk.
Voorspelbaar, maar naar mijn mening vermeldenswaardig binnen de context van deze column.
Toch vond ik op zeker moment wel degelijk foto's van Geertje in gezelschap. En wel op de site van de PVV zelf. In de banner die bovenaan de homepage is te vinden zie je een compilatie van foto's van Geert en van de fractieleden. Daar zag ik voor het eerst DRIE foto's van Geert Wilders, die zich werkelijk onder het volk begaf. Dat wil zeggen: hij was redelijk in de buurt van het gewone volk te zien. De eerste linie rondom Wilders is namelijk een soort Atlantikwall van strenge mannen met hoorapparaten, die het contact met de kiezer vrijwel onmogelijk lijken te maken. Op één foto geeft Geert nog net iemand een lauw handje, maar daar staan dan nog steeds drie van die anabolen gasten tussen.
Dan nog een foto op een soort congres, waarbij ik overigens ernstig twijfel of dit niet ook net zo'n product van Photoshop is, als de tieten van Femke. Met net iets te scherpe randjes rond de contouren van Geert en geen hond die werkelijk naar hem omkijkt.
Hoe krijg je het als publiek figuur in vredesnaam voor elkaar om haast nooit met een ander op de foto te staan? Het is een dagtaak op zich om dat voor elkaar te krjigen! Yolanthe Cabau van Kasbergen kreeg het niet eens voor elkaar om anoniem haar tong in Wesley Sneijder te porren!
