Journalisten willen Barcelona's donkere kant niet zien
Het hele jaar heb ik niets anders in de pers gelezen dan dat FC Barcelona wervelt, een genot is om naar te kijken en voetbal van een andere planeet laat zien. Nu de trots van Catalonië, het dreamteam, uit de Champions League ligt, huilt het merendeel van de Nederlandse sportpers met Johan Cruijff mee. Wat is het toch erg dat de blaugrañas verloren hebben van een stelletje Italiaanse anti-voetballers met een Portugese malloot aan het roer!
Kortzichtig en dom gezwam van sportjournalisten die niet willen snappen dat Barcelona net als Real Madrid en Chelsea een waanzinnige poging doet het Europese voetbal kapot te maken. “FC Barcelona is één van de laatste profclubs die op eigen jeugd teert!” Roept vele pers, Johan Cruijff napratend.
Het is deels waar, maar FC Barcelona betaalt wel salarissen van 10 miljoen euro (in één dag meer dan een gewoon werkend mens per jaar) om die groep bij elkaar te houden. FC Barcelona kan dat, omdat geen voetbalbond het iets kan schelen of de club schulden opbouwt, of heeft. En omdat het belastingklimaat in Spanje de helft lager ligt dan in Nederland of Engeland. Ajax of Manchester United moet 15 miljoen betalen om op het zelfde netto salaris uit te komen. Met een speler of tien maakt dat een groot verschil. Overigens wil zelfs Manchester dat niet eens doen!
Maar Barcelona betaalt die bedragen niet alleen aan zelf opgeleide jeugdspelers, het betaalt het ook aan topvoetballers die waar dan ook ter wereld vandaan worden gehaald. Sterker nog, het betaalt astronomische bedragen voor topspelers om op de bank te zitten.
Journalisten staan zelden stil bij het feit dat dankzij clubs als FC Barcelona wij voetbalfans niet elke week kunnen genieten van Thierry Henry of Eric Abidal, of de zelf half opgeleide Bojan. Dat topverdedigers als Milito of Rafa Marquez niet iedere wedstrijd te zien zijn. Zoals ik in het verleden met lede ogen moest zien dat Alexandre Hleb of nog erger Ljudovic Giuly bijvoorbeeld wedstrijden lang op de bank zaten, terwijl ze net als vele anderen bij hun vorige clubs de mooiste dingen lieten zien.
FC Barcelona ontneemt voetbalfans vele kansen op mooi voetbal, op andere velden. Het heeft er samen met Real Madrid voor gezorgd dat Spanje een Mickey Mouse-competitie is geworden. Niemand kan meer tegen de clubs op en deze week viel in de Spaanse pers ook nog eens te lezen dat Barca David Villa van Valencia gaat halen. Opdat er nog weer eens een wereldster wekelijks niet speelt en de Spaanse competitie nog slechter wordt.
Over de opleiding gesproken... In Argentinië maken jeugdtrainers zich inmiddels zeer kwaad omdat Barcelona wekelijks agressief jeugdspelers van negen en tien (!) jaar oud wegkaapt bij Argentijnse profclubs. Gratis. Zonder dat de lokale clubs er iets tegen kunnen doen.
FC Barcelona won vorig seizoen alle prijzen, met één van de drie duurste teams van Europa. Het had daar enorm de hulp voor nodig van een Noorse scheidsrechter in de halve finales van de Champions League. Dit seizoen moet het hopen op één landstitel in een competitie zonder noemenswaardige tegenstand van achttien andere clubs.
Juist dan is het bijzonder pathetisch om te zien dat een volgens de pers zo grote club als Barcelona zich zo opwindt over de scheidsrechter in Milaan en na de thuiswedstrijd het nodig vindt de sproeiers aan te zetten als de spelers van Inter op het veld feest vieren. Dieper kun je als topclub niet vallen, maar geen journalist die het meldt.
Jorrit Smink
