Peterrrr de mediahoer
Even met horecagroothandel Hanos gebeld: “Goedemorgen, Oplopers hier. Hans Kranenburg in de buurt?” De magazijnbediende die ik aan de telefoon kreeg, vertelde mij dat dat wel even kon duren. Kranenburg was net een biefstuk uit zijn eigen bedrijf aan het eten, en aangezien die biefstukken netzogoed kunnen dienen voor het verzolen van een paar stevige werkmansschoenen, kon het wel even duren. Kortom, mijn geduld werd danig op de proef gesteld. Maar ja, dat hoort ook wel een beetje bij de horeca: wachten tot je een ons weegt. Uiteindelijk kreeg ik de moordlustige cateringbaas toch aan de lijn. Chagrijnig vroeg hij, waarmee ik hem wenste lastig te vallen. Dus ik stak van wal: “Zeg, dat groezelige gehakt uit die toko van je, zit daar ook mensenvlees in? Lekker goedkoop, immers. Hoeveel vermiste Nederlanders zijn door die horecamaffia van je al door de gehaktmolen gehaald?” Kranenburg hield zich van de domme, en informeerde met zoetgevooisde stem, waar ik op doelde. Dus ik vervolgde: “Woensdag heb je nog geprobeerd, twee vakbondsmensen voor de poort van je Groningse vestiging tot moes te rijden. Moordenaar! Nou begrijp ik, waarom die troep die jij als ganzenlever presenteert, totaal niet naar lever smaakt, en al helemaal niet naar gans! En die bloedworst van die toko van je, die vertrouw ik ook niet meer. Ploert!” Wat een treurigheid. Omstreeks 1893 was het in directiekringen gebruikelijk, om vertegenwoordigers van de opkomende vakbeweging onschadelijk te maken, maar om nou anno 2010 met je auto op twee vakbondsmedewerkers in te rijden… Tuig van de richel, dat management van de Groningse Hanos. Deze week zat ik heel genoeglijk op een Amsterdams terras met een Groningse mevrouw. Zij vertelde mij dat ze onlangs bij een etentje op de Grote Markt in haar woonplaats een gehaktbal voorgeschoteld kreeg, waar het horloge van het slachtoffer nog in zat… Nee, geen nette vent, die Hans Kranenburg van de Hanos. Onthoud die naam.
Nou is het sowieso slecht gesteld met het fatsoen in de horecabranche. Met een vrolijke grijns op mijn bek las ik dat een gelegenheid in de altijd knusse provinciestad Amersfoort werd betrapt op het gebruik van een gemanipuleerde kassa. Met dat apparaat kon de uitbater een deel van de inkomsten buiten de administratie houden, en op die manier de belasting flessen. En volkomen terecht werd ook de leiding van de kassafabriek in Almere even met een bezoekje vereerd, want er bleken door dat bedrijf nog meer gemanipuleerde kassa’s te zijn geleverd. Het blijven toch tamelijk zielige graaiers, die middenstanders… Wát een klootjesvolk eigenlijk, die uitbaters van specialiteitenrestaurant “L’Etoile Brune”, wokrestaurant “Yo Fuk Yu” en pizzeria “La Puttana Romana”… Buitengewoon beroerd eten van de Hanos, onderbetaald personeel en dan ook nog de fiscus naaien…
Over naaien gesproken. Huisartsen. Die naaien ook. Alleen noemen ze dat hechten. Maar het is gewoon gedoe met naald en draad. De patiënten worden dus genaaid. Letterlijk, maar ook figuurlijk. De Nederlandse Mededingingsautoriteit heeft ontdekt dat huisartsen de markt gewoon hebben verdeeld. Kartelvorming in de spreekkamer. Dus als de dokter niet goed naait of spuit, mag de patiënt niet overstappen naar een collega in de buurt, die zijn vak wél verstaat. Tsja, of je nou een splinter in je poot hebt of een verstopt oor: genaaid word je toch!
En wat heb je daarvoor nodig? Juist. Een naaimachine. En waar koop je die? Bij de zogeheten “witgoedhandel”. Nog een branche waar je wordt besodemieterd waar je bij staat. De Consumentenautoriteit heeft ontdekt, dat kopers van keuken-, was-, naai-, en droogmachines, computers, televisietoestellen enzovoort glashard worden voorgelogen over het wettelijk recht op garantie. Mensen wordt gewoon een flauwekulgarantie aangesmeerd voor het geval hun magnetron er binnen een jaar mee ophoudt. Terwijl de wet gewoon zegt, dat je sowieso recht hebt op garantie gedurende de normale levensduur van een apparaat. Bij een magnetron is dat zeker vijf jaar. Ik spuug op middenstanders die op die manier hun geweten hoereren om een paar tientjes extra te vangen.
Over hoereren gesproken. Peter Rrrrr. de Vries. Mediahoer. Afgelopen zondag heeft hij de uitspraak van de kortgedingrechter genegeerd, en herkenbare beelden uitgezonden van de tot levenslang veroordeelde verkrachter en moordenaar Koos Hertogs. Lachend betaalt De Vries de dwangsom. Vooraf had ik nog wel sympathie voor de uitzending. Omdat ik wel gevoelig was voor de opvatting, dat het herkenbaar in beeld brengen van die Koos een maatschappelijk doel dient. Maar er is slechts één manier om te toetsen of dat maatschappelijk doel er écht is. Dat is te ingewikkeld voor een vluggertje bij de kortgedingrechter. Dat moet worden uitgezocht in een bodemprocedure. De uitzending van de Vries begon zondag met zijn uitspraak: “Wie A zegt, moet ook B zeggen.” De hele avond pijn in mijn smoel gehad van het lachen. Wát een pedante eikel. Had ‘ie ook “B” gezegd als de dwangsom geen schijntje was geweest, maar gewoon een paar ton? “Wie A zegt, moet ook B zeggen.” Als die lul van een De Vries écht “B” zegt, en serieus opkomt voor het maatschappelijk belang van het herkenbaar tonen van criminelen, zou hij niet die zeer geringe dwangsom moeten betalen, maar het moeten laten aankomen op een bodemprocedure. Dán was er duidelijkheid gekomen, gegoten in stevige jurisprudentie. Nu komt De Vries niet verder dan een hoop geblaat en weinig wol! Dat hele SBS6 wil maar één ding: voor een dubbeltje op de eerste rang. En nu schijnen die onderzoeksprogramma’s van die meneer Stegeman óók al niet te deugen. Althans, dat zegt het Openbaar Ministerie. Dus stapt Stegeman naar de kortgedingrechter om rectificatie te eisen. Dus SBS heeft maling aan een uitspraak van de kortgedingrechter en vraagt vervolgens de kortgedingrechter om een uitspraak over een andere mediakwestie. Snapt u het nog? Ik niet. Maar goed, sinds ik las dat Gerard Joling op koninginnedag voor een keertje programmabaas mag zijn bij deze campingzender, heb ik besloten, SBS nooit meer serieus te nemen. Schei toch uit. Iemands privacy niet schenden omdat dat een journalistiek of maatschappelijk doel dient, maar gewoon omdat het goedkoop is.
Waar ik eigenlijk amper iemand over heb gehoord, deze week, is dat er helemaal geen commerciële media-aasgieren nodig zijn om de privacy van gedetineerden te schenden. Welnee. Dat doet justitie zelf wel. Gegevens van gedetineerden in de bajes van Arnhem zijn in het bezit gekomen van een 16-jarige scholier. Psychiatrische rapporten. Medische verslagen. Privé-informatie. Die scholier, was dat dan een enorme wizzkid? Zo’n dikbebrilde computernerd die op vakkundige wijze de goed beveiligde computersystemen van de petoet had gehackt? Nee hoor. Die knul vond gewoon een computer vol vertrouwelijke info tussen het huisvuil op straat. Kijk, Peter Rrrrr. De Vries kan wel inpakken. Justitie hangt voortaan gewoon zelf de vuile was buiten. Wel handig, kunnen ze tenminste nu écht stoppen met het inlichten van mensen die zijn afgeluisterd. Die lezen het voortaan wel in de krant. Handig gedaan, meneer Hirsch Ballin!
Maar ja, Ernst-van-het-CDA heeft belangrijker zaken aan zijn hoofd dan het fatsoenlijk beschermen van de privacy van -al dan niet gedetineerde- burgers. Die malloot heeft zich eens gebogen over de jonge hoer. Wat een baan heeft die vent. Leuk met zijn ambtelijke top een dagje ouwehoeren over jonge hoeren. Want Ernst vindt dat de minimumleeftijd voor prostituees moet worden verhoogd van 18 naar 21 jaar. Hirsch Ballin die als een soort Ridder van Rappard ten strijde trekt tegen bandeloze tienerhoeren. Het enige wat hij bereikt, is dat die tienerhoeren in het illegale circuit verdwijnen. Gillend van de lach hoorde ik zijn smoes. Hij gaat streng handhaven. Ja hoor. Niet eens in staat om een beetje fatsoenlijke rechtspraak van de grond te krijgen. Onschuldigen zitten jarenlang in de cel. Het oplossingspercentage van misdrijven is bedroevend laag. Zelfs een Officier van Justitie die een huiszoeking doet, komt er -als ‘ie weer buiten staat- achter dat zijn tas uit zijn auto is gestolen. Maar Ernst gaat handhaven. Tuurlijk. De lieverd. Men praat serieus over de gedachte om justitiepersoneel regelmatig te screenen. Of ze geen foute vrienden hebben. Misschien moeten we het maar eens hebben over een periodieke screening van bewindspersonen. Of ze niet totaal geschift zijn.
Wat? U vindt dat ik als columnist lukraak overal de spot mee drijf? Daar zit ik ook een beetje mee. Misschien kan ik beter vliegtuigspotter worden. Als in IJsland een vulkaan een beetje rookt, gaat hier Schiphol dicht. Probeer dan maar eens naar een vliegtuig te kijken zonder te spotten…
