De kut van de juf
Even met Studio Plantage gebeld: “Goedenavond, Oplopers hier. De heer Gosewehr in de buurt?” De verbouwereerde telefoniste reageerde verbaasd. Want normaal kwamen er na de uitzending van Pauw en Witterman uitsluitend telefoontjes binnen van wanhopige vrouwen die graag een keer een afspraakje wilden met de quasi-nonchalante krullenbol die het programma mede presenteerde. Maar op het nippertje wist ze de heer Gosewehr nog in de kraag te vatten en aan het toestel te krijgen. Op vrolijke toon vroeg de voormalige rechercheur wat ik van hem wilde. Hoog tijd om zijn zonnige stemming wat te temperen: “Zeg Dick, is het dan toch waar, dat zelfs de meest gestoorde idioten een baantje bij de politie kunnen krijgen?” De gemankeerde rechercheur antwoordde dat ook hij verbijsterd was, dat de lustmoordenaar Sander Vreeswijk jarenlang als surveillant bij de Rotterdamse politie had kunnen werken. Maar dat bedoelde ik niet. Dus ik beet hem toe: “Nee, mafkees. Ik bedoel jou! Heb je erg genoten van je fifteen minutes of fame? Maar om dat te bereiken heb je de deur wagenwijd open gezet voor nog veel meer fatale ontvoeringen!” Aan de andere kant van de lijn werd het stil, op een zeer zware ademhaling na. De ijdele oud-rechercheur hervond zich, deed of zijn neus bloedde, en vroeg mij op hoge toon waar ik de moed vandaan haalde om hem zo aan te spreken. Hoog tijd om mijn punt maar even heel duidelijk te maken: “In de eerste plaats is het erg makkelijk om vanuit je leunstoel even gauw een oordeel te vellen over de aanpak van de politie in Dordrecht. Een oordeel dat nog onterecht bleek ook, want zelfs de ogenblikkelijke inzet van speurhonden had de dood van het kind niet kunnen voorkomen. Maar wat ik écht schandalig vind, is dat een ex-rechercheur het nodig vindt om op televisie even haarfijn uit te leggen, hoe je de ontvoering van een kind kan laten lijken op iets heel onschuldigs. Gewoon een paar handigheidjes toepassen. En jij hebt dat even haarfijn uit de doeken gedaan. Hoe je de politie, die altijd het razend moeilijke onderscheid moet trachten te maken tussen ‘hier is iets ernstigs aan de hand’ en ‘dit kind is even naar een vriendinnetje of iets dergelijks’, enorme hoeveelheden zand in de ogen kunt strooien. Schandalig! Met je belangrijkdoenerij heb je de veiligheid van heel veel onschuldige kinderen tóch weer een tikje verder om zeep gebracht. Wel gewichtig doen over wat je allemaal hebt geleerd op de politieschool, maar even voorbij gaan aan het belang van de kunst om ook even je kop te kunnen houden als dat nodig is. Mafkees!” Inderdaad, dat is ie. Een mafkees, die Dick Gosewehr met zijn gewichtigdoenerij. Vele honderdduizenden kijkers hebben bij Pauw en Witteman kunnen genieten van een hoorcollege “handige ontvoertips”. Te triest voor woorden. Maar het triestste is natuurlijk de verschrikkelijke dood van die Millie Boele. Mijn hart breekt. Vermoord door een politieman. Onvoorstelbaar.
Nu is het trouwens niet zo, dat politiemensen uitsluitend in hun vrije tijd gruweldaden plegen. In Amsterdam wordt een hoofdagent vervolgd omdat hij het nodig vond om met zijn dienstauto een verdachte klem te rijden tegen een muur. Die verdachte bleek trouwens onschuldig, maar de 600 meter horden zit er voor hem niet meer in. Twee benen verbrijzeld. Maar zoals ik al zei, vanuit je luie stoel is het vrij eenvoudig om commentaar op de aanpak van het politiewerk te leveren. Ik blijf dus van mening, dat het een heel moeilijke en ingewikkelde baan is. Zelf zou ik geloof ik de hele dag allerlei verdachten met de koppen tegen elkaar slaan. Dat dan weer wel. Want ook mijn zelfbeheersing kent een grens! Maar ook nogal wat leidinggevenden bij de politie hebben te kampen met beroerde karaktertrekken, dus. Die gaan gewoon op kosten van de gemeenschap op reis. Flauwekulvergaderingen aan de andere kant van de wereld, terwijl er te weinig geld beschikbaar is om de burger werkelijk te beschermen. Hoog tijd voor een grote schoonmaak!
Maar ja, dat kan dus niet. Want de schoonmaak staakt. De treinen en stations zijn nu nóg smeriger. De ratten zitten nu niet alleen in het Hoofdkantoor Der Spoorwegen, maar krioelen ook gewoon op de stations. Viezigheid. En die schoonmakers staken volkomen terecht. Voor een hongerloontje worden ze afgebeuld en als debielen behandeld. Dat ze er eindelijk eens een paar procentjes bij willen, is niet meer dan billijk! Maar helaas, hun gekrijtstreepte bazen roepen dat die ruimte er niet is. Concurrentie hè. En dat is dus gelul. Als je alle schoonmakers in hun CAO er evenveel loon bij geeft, verandert er niets aan de concurrentieverhoudingen. Hoogstens dat de bazen iets minder vaak met hun zakenrelaties naar de hoeren kunnen om de hele boel eens even lekker door te laten bezemen! Bah!
En geld blijft een heikel punt. Kijk maar eens naar de bespottelijke plannen van de VVD. Jonge invaliden worden rechtstreeks naar de bijstand doorverwezen, als de liberale asocialen hun zin krijgen. De rijken steeds rijker, de gewone man steeds armer. Zo wil de VVD de hypotheekrenteaftrek ongemoeid laten zodat de mensen met de hoogste inkomens gewoon door kunnen gaan met hun zelfverrijking ten koste van de staatskas. Maar de trotse verdiener van een middeninkomen die een betaalbaar huisje huurt? Die moet hard worden aangepakt van Mark Rutte. De VVD laat daarmee zijn hufterige egoïstische ware gedaante weer even zien. Daar stemmen we dus ook niet op, op 9 juni. Nee heus, de zaak stinkt.
Net als dat nieuwe mannengeurtje dat op de markt schijnt te komen. Een vaginaal aroma. Dat moet erg lekker zijn, aldus de ontwikkelaars van het spul. Voor mannen schijnt het een doorbraak te zijn. Naast seksspeeltjes die de tastzin plezieren of visueel aantrekkelijk zijn, is er nu dus ook iets om de reuk te prikkelen. Mevrouw Oplopers informeert bezorgd waarom ik mijn koffie niet opdrink. Maar ik ben bang dat ik die bij mijn volgende lachbui gewoon tegen de muur spuug. Het zal Harry-de-boekhouder toch gebeuren, dat zijn collega’s vragen wat ‘ie nou weer voor kutluchie op heeft. Het schijnt dat in Nederland werknemers relatief weinig worden gepest, maar ik voorspel een ernstige toename van het getreiter op de werkvloer. Behalve bij de gemeentelijke rioleringsdienst. Want daar maakt het niet uit, wat voor eau de toilette je op hebt: alles is beter dan die putlucht…
Over pesten op de werkvloer gesproken. Een juf van een christelijke school in Veenendaal heeft dikke pech. Haar pornoplaatjes zijn op internet beland, en de gore screenshots gaan van mobiele telefoon naar mobiele telefoon. Vieze plaatjes die naar verluidt zijn gemaakt door de leraar bewegingsopvoeding. Alle rek- en strekoefeningen vakkundig in beeld gebracht. Wel jammer dat de juf dus geen broekje aan schijnt te hebben. Arm mens. De hele dag blootgesteld -o, sorry voor deze ongelukkige woordkeuze- aan hele klassen vol giebelende en blozende pubers. Maar opeens begrijp ik waarom onderwijzend personeel met alle geweld wil dat telefoons uit worden gezet tijdens de les. Het lijdt enorm af van de leerstof, al dat gegluur naar de kut van de juf…
