Valentijnsdag! Flauwekul?

Veel mensen vinden Valentijnsdag flauwekul, commercieel, geldklopperij.
Deze week hoorde ik op de radio iemand vertellen dat Valentijnsdag een nogal gruwelijke oorsprong heeft, en dat we het daarom maar moesten afschaffen. Over flauwekul gesproken. De halve wereld staat ook niet achter de oorsprong van kerst, maar wordt de viering ervan daarom ter discussie gesteld? Dacht het niet.
Dat de oorsprong van zo'n viering niet altijd even fris of prettig is, betekent niet dat de huidige vorm per definitie afgeschaft dient te worden.

Op mijn werk vroeg ik afgelopen vrijdag een aantal collega's naar Valentijnsdag. Velen zouden deze dag niet vieren. Omdat ze "het hele jaar van hun partner houden", en geen reden zagen om dat dan alleen op 14 februari te benadrukken. Daar zit wat in. Maar dezelfde collega's kopen wel altijd grote bossen bloemen en mooie sokken voor Moeder- en Vaderdag. Als je principieel bent, moet je ook die dagen negeren.

Ik doe wel aan Valentijnsdag. Ik vind het mooi. Natuurlijk zou je iedere dag moeten handelen en beleven alsof het 14 februari is, maar wat is er mis met het nog eens extra verklaren en benadrukken van de liefde?
En daarbij, vrouwen die zeggen dat het flauwekul is, liegen dat het barst. Misschien vinden ze 'de dag' onzin, maar iedereen houdt ervan om een cadeautje te krijgen en lieve woorden te horen. Als ze zelfs dat ontkennen ligt het probleem erin dat zij niet iets ervoor terug willen doen. Want als hij iets doet, moet zij ook. (Wat onzin is natuurlijk, Valentijnsdag - de liefde in het algemeen - moet onbaatzuchtig zijn.)

Ik hou wel van Valentijnsdag. Maar ik heb dan ook de meest geweldige vriendin ter wereld. Laat dat ook maar eens gewoon gezegd zijn.
En ik laat geen mogelijkheid voorbij gaan om haar dat duidelijk te maken. Ik heb liever dat ze er moe van wordt dan dat ze eraan twijfelt.
Al denk ik niet dat ze er zo snel moe van zal worden.

Ze heeft mooi haar. En mooie ogen. Ze is zeer geestig. En intelligent. Ze maakt mij gelukkiger. En inspiratievol. En. En. En.
Zij is het meisje met alle eigenschappen waarvan veel mensen zeiden: "Dat is wel erg idealistisch, Johan. Je legt de lat veel te hoog, zo iemand vind je nooit."
Zij is mijn meisje. En het is een enorm cliché, maar ik hou enorm van haar.

Ik voel de braaksmileys bij de reacties onder deze column al aankomen, maar het interesseert me niet. Het is Valentijnsdag en ik mag het zeggen. En daarbij, er is geen woord aan gelogen. Van haar kan je feitelijk zeggen dat ze geweldig is, over alle andere vrouwen kan je dat betitelen als meningen.

Veel mensen vinden Valentijnsdag flauwekul, commercieel, geldklopperij.
Ergens wond de romanticus in mij zich daar enorm over op. Het is helemaal geen flauwekul, het is mooi! Jullie snappen er helemaal niks van, ik zal jullie eens even uitleggen hoe het zit...

Maar zoals men in tekenfilms op de ene schouder een duiveltje heeft zitten en op de andere een engeltje, heb ik op de ene een romanticus zitten en op de andere een rationeel mannetje. Waar de ene me constant in het oor fluisterde dat ik op moest komen voor de romantiek, bracht de ander me tot een interessant inzicht.
"Ze begrijpen het niet, ze kunnen het niet begrijpen."
Want ik heb mijn meisje en zij niet. En zonder mijn meisje ziet de wereld er een heel stuk minder mooi uit.
Zonder haar is Valentijnsdag, tja, flauwekul, commercieel en geldklopperij.