Nachtritten: sexy lading (19)

Hier lees je deel 18

‘Wat is dat nou?’, vroeg Giovanni. ‘Val flauw’, siste Sjaak tegen Vicky terwijl hij nog met zijn rug naar Giovanni toe stond. Vicky maakte haar nek direct slap.
‘Flauwgevallen, zomaar ineens. Ik wilde haar naar bed brengen.’ Giovanni pakte zijn telefoon en belde Paolo.
‘Breng haar maar’, zei Giovanni. Sjaak tilde haar naar haar slaapkamer en legde haar voorzichtig op bed.
‘Lieverd,’ mompelde Vicky, ‘ik hou zo veel van je, weet je dat? Onthoud je dat?’
‘Ik hoef niets te onthouden.  Het staat in mijn hart gegraveerd.’
‘Ook in mijn hart. We kunnen hier sterven Sjaak, samen.’
‘We sterven hier niet. We krijgen ons kind hier.’
‘Maar hoe Sjaak, hoe? Hoe kunnen wij van ons kind genieten met die gek om ons heen? En hij verkracht mij ook nog steeds. Hoe weet ik dat mijn kind van jou is?’
‘Het is het enige dat we moeten geloven, standvastig.’
‘Ik wil dat je iedere gelegenheid pakt, Sjaak. Ik wil die kans dat het van hem is zo klein  mogelijk maken.’ Plotseling was ze stil en sloot haar ogen. Giovanni kwam binnen. Vicky had hem al gehoord. Giovanni noemde Sjaak bij zijn soldatennaam.
‘Ik moet een paar dagen weg. Er moet een familie boeten, anders ondermijnt het mijn gezag hier. Ik vertrouw erop dat je mijn vrouw met je eigen leven beschermt. Kan ik daar op vertrouwen?’, zei Giovanni terwijl hij Sjaak scherp aankeek. Sjaak wist dat hij iets krachtigs moest laten zien. Hij haalde een vlindermes uit zijn zak en klikte het direct open. Giovanni schrok niet, hij leek te begrijpen wat Sjaak wilde laten zien. Sjaak stak het mes in zijn pols. Het was een spiritueel gegeven dat de man die dit deed niet naar zijn pols keek, maar instinctief wist dat hij geen slagader zou raken. Wanneer dat gebeurde, zou hij leegbloeden en zou hij degene die beschermd moest worden nooit kunnen beschermen. En deze eer zou Giovanni zeker krijgen na de moord op de familie die verantwoordelijk was voor de ontvoering van Vicky.
Hij trok de snee van onderaan de pols tot naar het midden van de onderarm door. Dat Sjaak zijn slagader niet aansneed, was voor Giovanni een teken dat hij zijn Vicky kon achterlaten bij hem. Maar Sjaak wist precies wat hij deed. Zijn jarenlange vechttrainingen hadden hem superbewust gemaakt van zijn lichaam. Intuïtief wist hij precies waar de slagaders zitten, zoals Indiase zwaardstekers weten hoe de vitale organen te ontwijken wanneer het zwaard hun lichaam langzaam binnendringt.

Giovanni pakte een kleine koffer met wat kleding erin en zoende Vicky intens.
‘Hij zorgt voor je. Ik heb gezien dat hij waardig is dit te doen. Vertrouw hem maar.’ Hij keek Sjaak aan. ‘Er staan tien van mijn beste soldaten om het huis heen. Zij hebben maar één doel: haar bewaken. Jij stuurt hen aan. Ze luisteren naar je.’ Sjaak knikte, Giovanni omhelsde hem, klopte hard op zijn schouders en vertrok. Een eindeloos lijkende stoet auto’s reed snel de berg af. De auto’s zouden zich splitsen en ergens op het eiland waar oorlogsberaad zou worden gehouden weer samenkomen. Met al de auto’s tegelijk naar dit punt rijden zou te opvallend zijn. Giovanni was meestal de architect van zulk soort operaties.

‘Wat doe je nu Sjaak?’
Sjaak was binnengekomen met een futuristisch ogend apparaat. Een steel met daarop een klein schoteltje. Hij ging met zijn mond naar haar oor en fluisterde: ’Ik wil zeker weten dat er geen afluisterapparatuur is die ons de das kan omdoen, Vicky.’ Vicky lag nog steeds op bed. Snel, maar secuur zocht Sjaak de kamer af, hij vond niets. Hij kleedde zich uit en kroop bij Vicky in bed. Zij spreidde haar benen direct en ontving Sjaak met een zucht vanuit haar ziel. Minutenlang lagen ze verstrengeld in elkaar. Zijn liefde kloppend in haar moederschoot. Voorzichtig bewoog hij, intens en diep. Vicky schokte hevig, niet veel later kwam Sjaak, diep in haar met maar één gedachte in beider geesten: ’Hier zit ons kindje tussen.’
Sjaak kroop direct van haar af, toen hij de voordeur hoorde dichtklappen.

Vicky en Sjaak hoorden hoe een soldaat van beneden naar boven schreeuwde of hij koffie kon pakken. Sjaak schreeuwde terug dat het goed was. Vicky en Sjaak sloegen een zucht van opluchting, voor hetzelfde geld was hij naar boven gelopen. Sjaak zou hem belonen voor het feit dat hij dat ‘zomaar’ niet gedaan had. Vanaf nu wisten Vicky en Sjaak dat de tijd die ze onopgemerkt bij elkaar zouden zijn functioneel moest zijn. Sjaak kleedde zich weer netjes aan. Hij zou de mannen buiten inspecteren en instrueren. Vicky zonk in een diepe slaap. Haar blonde lokken lagen uitgespreid over haar kussen. Sjaak keek nog een paar minuten naar haar. Het was warm in haar kamer. Haar blote heup en bilnaad maakten hem weer geil, maar hij besloot haar te laten slapen. Nog even volgde hij haar heerlijke contouren aandachtig met zijn harde blauwe ogen. Ze draaide zich op haar buik en trok haar knie op. Hij keek tussen haar benen en besloot weg te gaan. Hij sloot de deur voorzichtig. Met zijn hand in zijn rechterbroekzak probeerde hij zijn halfharde lul een beetje onopvallend in zijn broek te manoeuvreren. Tegen de tijd dat hij beneden was en de grote tuin inliep, was alles aan hem weer geproportioneerd.

Sjaak had een paar uur bij zijn manschappen gehangen. Zijn mobiel ging over, het was Vicky.
‘Ik heb mij net getemperatuurd en ik ben nu het meest vruchtbaar. Kom eens hier met die zaadfabriek van jou.’
Sjaaks manschappen stonden om hem heen.
‘Ik zal het zo voor u halen’, zei Sjaak op een zakelijke toon.
‘Ze heeft verzorging nodig. Ik ben zo terug.’
Zijn manschappen wuifden hem argeloos weg. Ze hadden geen enkel idee. Sjaak snelde naar boven, alsof er speelgoed op hem lag te wachten. Vicky lag naakt op bed.
‘Ik heb gedoucht, schat, en een luchtje opgedaan. Het moet wel leuk blijven voor je’, zei Vicky op de meest uitdagende toon die ze bezat. Sjaak deed zijn broek los. Deze gleed naar beneden.
‘Rustig aan, schat.’
Zijn hoofd verdween tussen haar benen, Vicky kreunde zacht en beet op haar onderlip. Zij kwamen verschillende keren klaar. Het moment leek perfect totdat er een harde klap te horen was beneden. Het hele huis schudde. Sjaak kleedde zich snel aan en stormde naar beneden. De ravage was enorm.Overal lagen brandende stukken huisraad. Een soldaat kwam door de voordeur die door de ontploffing stukgeslagen was.

‘De soldaten zijn allemaal stukgesneden door Ninja’s. Kleine zwart geklede mannetjes die sneller zijn dan het licht. Verdomme.’ De soldaat viel op zijn knieën en vlak daarna plat op zijn gezicht. Sjaak hoorde zijn laatste adem. ‘Vicky, verdomme, Vicky.’ Hij vloog de trap op in het besef dat Vicky zijn eerste prioriteit was, niet voor Giovanni, maar voor hem. Een stuk van zijn ziel, zijn verweven ziel. Toen hij haar slaapkamer inrende, zag hij een kleine, in het zwart geklede man met zwarte doeken om zijn hoofd. Hij wist dat hij met geoefende vechters te maken zou krijgen. Plotseling stond de Ninja voor hem. In een reflex vlogen Sjaaks uitgestoken vingers met grote kracht tegen de borst van de vechter. Sjaak voelde direct hoe het bloed van de Ninja om zijn vingers zat. Hij draaide zijn hand en voelde het hart van zijn tegenstander letterlijk. Vicky kroop onder het bed vandaan. Op dat moment hoorde Sjaak pistoolschoten. Nog twee in het zwart geklede mannen namen gevechtsposities aan tegenover Sjaak. Vicky kroop weer onder het bed. De zwart geklede mannen leken haar niet in de gaten te hebben. Sjaak vocht met ze en merkte al snel dat de conditie van zijn tegenstanders beter was. Het kostte hem steeds meer moeite de scherpe Japanse zwaarden te ontwijken. Hij kreeg een arm te pakken die hij direct brak. Niet veel later brak hij ook de nek van zijn tegenstander door hem te wurgen. Sjaak en Vicky hoorden schoten. Sjaak viel, een stekende pijn in zijn zij. Het werd direct zwart voor zijn ogen. In de verte hoorde hij Vicky schreeuwen en zag hij Giovanni schieten. Sjaaks ogen vielen dicht.