Keiharde porno op station Geldermalsen
Zoals goed nakroost betaamt, vereer ook ik zo nu en dan ‘Hotel Mamma’ met een bezoek. Niet om een zak met was af te geven of, ondanks dat de Binsbanki nog steeds op omvallen staat, om met een glimlach wat geld los te puiteren, maar gewoon om mijn gezicht te laten zien. Dat was mijn plan toen ik met de trein vertrok richting het pittoreske Leerdam. Een reis van een klein uurtje. Omdat ik het meest depressieve station van de wereld, Geldermalsen, wilde vermijden, koos ik ervoor om via Breda en Dordrecht te reizen. Vrouwe Fortuna bleek mij echter niet bepaald gunstig gezind. Net voor Dordrecht kwam de trein tot stilstand. Een stem van de conducteur loog iets over een gaslek. Daar zit je dan op het op een na meest deprimerende station van de wereld, Dordrecht Lage Zwaluwen. Beide krantjes tot oud papier verklaard. Geen boek bij me. De battenrijenfee achtte het vervolgens nodig mijn IPhone-batterij in slaap te toveren. Kutzooi! Er zat niets anders op dan even op het station een luchtje te gaan scheppen. Tijd voor een sigaretje. Ik kwam tot de conclusie dat ik nog slechts een sigaret had. Tering hangtiet! Ook dat nog. Eén sigaret en drie kwartier later ging de trein rijden. Weer terug naar Tilburg.
In Tilburg stapte ik over op de stoptrein naar Utrecht. Deze feestelijke dag mocht ik toch nog op het even zo feestelijke station Geldermalsen overstappen. Op dit tochtige slappe excuus voor een station stond ik op de stoptrein naar Dordrecht te wachten die om negen over drie zou vertrekken. Wat schetste echter mijn verbazing? Zonder dat er een NS-stem aan te pas kwam, veranderde de vertrektijd in negen over half vier. Wachten op Geldermalsen. Dat wens je je ergste vijand nog niet toe! Ik uitte mijn ongenoegen middels een onkuis handgebaar richting het informatiebord. Zo, die zat!
In de trein werd mij om een vervoersbewijs gevraagd. Ik wilde dit in eerste instantie weigeren en mijn beklag doen, maar ik werd overdonderd door de schoonheid van de conductrice. Deze zou niet misstaan op de cover van de Playboy. Of op de ‘Cosmopolitan.’ Dit blaadje had ik in de trein weten te confisqueren. Met rode oortjes zat ik dit pulpblaadje te lezen. Ik voelde mij weer even als een oversekste puber, die de ‘Break out’ of de ‘Hitkrant’ leest om de seksverhalen. De ‘Cosmopolitan’ stond boordevol seksverhalen. Ik dacht dat die blaadjes alleen over mode, roddel en make up gingen, maar niets is minder waar. Keiharde porno. Dildo’s, anale seks en het chronisch fruttelen in eigen doos. Niets is te dol voor de ‘Cosmopolitan.’
De leuke conductrice wenste mij een prettige dag. Ik stotterde een prettige dag terug. Ik realiseerde me pas later dat ik een beetje gay over moet zijn gekomen. Ik was immers een blaadje aan het lezen dat voor mij niet bestemd is. Vier en een half uur na mijn vertrek uit Tilburg kwam ik dan eindelijk in Leerdam aan. Dit was zwaar kut, maar ik was wel een wijzer mens geworden. Mijn met aan zekerheid grenzende vermoeden dat alle vrouwen masturberen was eindelijk bevestigd. Eureka!
