Help! Ik groei dicht!

Ik zit vrijwel dagelijks op des Heren snelwegen. Een auto rijdt nu eenmaal nog steeds op LPG, diesel of benzine, dus bezoek ik ook evenredig veel tankstations. Ik kom daar slechts om te tanken, maar ook ik word iedere keer opnieuw verleid tot al die extra aankopen, waar ik een minuut daarvoor – tijdens het tanken - niet eens aan had gedacht.
Dat doen die klootzakken dus slim.

Ik heb in de auto zelden echt honger en in mijn koffer zitten gewoon mijn boterhammen en een stuk fruit. Ik neem die afslag naar de pomp dus enkel en alleen omdat dat verrekte lampje blijft knipperen. In die auto rook ik me meestal wel te barsten, dus ik heb hooguit in mijn achterhoofd dat ik er shag kan kopen. Toch stap ik bijna altijd met een satékroket, saucijzenbroodje of andere vette hap weer in de auto. Of ik heb plotseling weer eens zin in een zak drop. Een andere keer heb ik ineens zo'n handige kleine jerrycan aangeschaft. Een stratenboek, terwijl ik altijd op de Tomtom rij. Over een maandje heb ik vast en zeker ook zo'n leuk kerstboompje ingeplugd in mijn aansteker.
Gek word ik ervan!

Nu willen ze ons tevens steeds maar grotere hoeveelheden aansmeren. Van iedere denkbare reep, is er nu wel weer een mega versie verkrijgbaar. Reuze verpakkingen Snickers, Marsen, Nutsen en Milky Ways.
Een Bounty kocht ik vroeger omdat er twee stukken in zaten en voor mijn gevoel was dat al veel. In plaats van grotere stukken pleuren ze er nu zelfs nóg een extra stuk Bounty tegenaan.
De laatste ontwikkeling: zelfs kroketten, kipsticks en gehaktstaven worden per twee aangeboden! En ik koop het allemaal nog ook!

Waar ik nog niet in ben getrapt is het enorme aanbod aan energydrinks. Red Bull. Bullit. Rockstar. Red Devil. Go Fast. Monster. Flying Horse. Rodeo. The Bulldog. Alleen die namen al. Waarom niet meer gewoon een kopje koffie? Omdat zo'n blikje onderweg makkelijker is dan hete koffie? Die mafketels kopen een blik Red Bull om wakker te blijven achter het stuur, maar ze zijn om te beginnen al te lui om een paar keer te blazen. Dan twijfel ik eraan of ze wel enkel cafeïne nodig hebben.
Alsof die  cafeïne-bommen van 33ml nog niet genoeg waren, wordt die rotzooi nu ook al voor bijna vier Euro in halve liters verkocht.

Laatst zag ik een vrachtwagenchauffeur met vier van die halve liters Red Bull de tankshop uit stappen. Ik ben hem expres gevolgd. Ik móest en zou weten bij welke vrachtwagen ik zo ver mogelijk uit de buurt moest blijven. Die lul stond ofwel op het punt om achter zijn stuur volledig in te storten, óf hij zou onder invloed van twee liter Red Bull de topsnelheid van die truck uit gaan proberen.

Nu weet ik dat multinationals een concept nooit lang volhouden, als er geen geld mee is te verdienen. Onze snelwegen zitten dus vol met mensen die, net als ik, de verleidingen niet meer kunnen weerstaan. Waarschijnlijk zie ik daarom dat zakenmannen en truckers steeds vadsiger worden en dat gezichten van bouwvakkers steeds strakker staan. Broodtrommels worden vervangen door de vitrines vette hap en halve liters Rockstar Energy Drink drukken thermoskannen uit de markt.
Ik moet hier verandering in brengen.

Ik ben geen milieufreak. Tóch begin ik steeds vaker naar een elektrische auto te verlangen. Zelfs een hybride-auto zou me al enorm ontlasten. Het gaat me niet om die lagere uitstoot of het lagere brandstofgebruik. Ik heb een tankpas van de baas, dus dat interesseert me allemaal geen reet. Ik wil gewoon niet meer zo vaak zo'n tankstation binnen stappen. De extra aankopen kosten me klauwen vol geld, ik groei hélemaal dicht en ik sta op het punt om koffie in te ruilen voor halve liters Red Bull.

Ik ben simpelweg te zwak voor de marketeers van Shell, Esso, Total en Q8. Ik heb geen Red Bull nodig om mijn pensioengerechtigde leeftijd te halen. Alleen een Toyota Prius kan mij nog redden.