Sint komt vroeg dit jaar. Toch Barack?
De huidige maatschappij is heel jachtig, vluchtig en oppervlakkig. Het is een maatschappij van instant satisfaction geworden. De ene kick hebben we nog niet gehad of we rennen al naar de volgende. We hebben geen tijd om het resultaat van de huidige hype af te wachten want het volgende evenement begint al. Harder, mooier, sneller. Verkopers in de vorm van handelaren, politici, journalisten of welke vorm je maar wilt kunnen niet meer het risico lopen te laat te zijn met hun produkt. Scoren moeten ze, zo snel mogelijk want anders loopt de concurrentie ermee weg.Vandaar dat er bij een supermarkt keten in september al pepernoten in de schappen te vinden waren. Gelukkig kwam er uit de consumentenhoek het protest dat dit toch wel erg vroeg was. Het gevolg is wel dat de kinderen me nu al een aantal weken met van alles en nog wat wat met Sinterklaas te maken heeft aan mijn kop lopen te zeiken.
- Weet je nog dat hij me een hand gaf?
- Weet je nog die keer dat ik geschminkt was en ze me mee wilden nemen naar Spanje?
- Hoe oud is Sinterklaas ook weer?
Begrijp me goed, ik ben blij dat ze zo enthousiast en kinderlijk naief zijn. Maar niet al in september. Sinterklaas is van onze traditionele feestdagen het feest dat voor mij het meeste staat voor familie gezelligheid. Zeker als je kinderen hebt. Natuurlijk komt de commercie, helaas, om de hoek kijken. Het kopen, kopen, kopen wordt al weer aangejaagd en de eerste speelgoed folders liggen al weer op de mat. Toch is Sinterklaas nog echt 'ouderwets gezellig'. Maar laat het pas in November beginnen. En die drie, vier weken voor pakjesavond kunnen de kinderen toeleven naar de grote dag. Laat het alsjeblieft zo blijven.
Het Nobelprijs comité kon kennelijk ook niet wachten. Afgelopen vrijdag was het opeens, geheel onverwacht pakjesdag. Het Nobelprijs comité had een surprise gemaakt: Barack Obama kreeg de Nobelprijs voor de Vrede. De motivatie is dat hij hem krijgt voor waar hij voor staat en wat hij wil bereiken. Allemaal leuk en aardig, maar het lijkt me dat deze prijs er een is voor iets wat je bereikt hebt. Het moet een soort van oeuvreprijs zijn, geen aanmoedigingsprijs. De prijs was toch al aan devaluatie onderhevig nadat Arafat, Peres en Rabin hem gekregen hebben. Vroeger heb ik geleerd dat je moest werken voordat je wat kreeg. En dat de voldoening dan vele malen groter was, dan dat je op voorhand al wist dat je het begeerde zou krijgen, ongeacht de uitkomst van je werkzaamheden.
Wat apart is aan de nominatie, is dat de sluitingstermijn van de nominaties slechts twaalf dagen was nadat hij ingehuldigd werd als president van Amerika. Toen had hij nog helemaal niets bereikt, behalve de eerste zwarte president van Amerika worden. Op zich een knappe prestatie. Volgens de tegenstanders van deze toekenning heeft hij nog steeds niets bereikt. Mooie woorden en goed verpakt, dat heeft hij. En charisma. Obama is iemand die uitstekend kan motiveren en die een positieve uitstraling heeft. Niet voor niets is zijn slogan "Yes we can". Wat nooit echt duidelijk is geworden, is wat het dan is dat we can. En voorlopig heeft hij daar ook nog niets van laten zien. Dat 'we can' wil nog niet zeggen dat 'we do'.
Hoewel het een erfenis is van zijn voorganger is Amerika, en dus Obama als president, nog steeds op dubieuze gronden aanwezig in Afghanistan en Irak. Nog steeds is het een uitzichtloze situatie, met nog steeds onschuldige slachtoffers. Zowel bij burgers als militairen. Terugtrekking van de troepen is nog steeds niet aan de orde. In Afghanistan is het aantal troepen zelfs toegenomen en er wordt zelfs een grotere toename van de troepen verwacht. Het front verplaatst zich naar Pakistan. Slechts vier dagen na zijn aantreden waren daar de eerste burgerslachtoffers te betreuren vanwege een Amerikaanse rakeraanval. Nog steeds worden er mensen zonder vorm van protest vastgehouden op Guantanamo Bay. Toegegeven, op 22 januari 2009 heeft hij een wet ondertekend die ervoor moet zorgen dat Guantanamo Bay gesloten wordt. Eén van de speerpunten van zijn verkiezingsprogramma. Het zal ook worden gesloten. Binnen een jaar. We zijn nu negen maanden verder, nog steeds zitten daar mensen ongrondwettelijk gevangen. Waarom dit niet sneller oplossen? Waarom een jaar?
Henry Kissinger, toenmalig Amerikaans minister van buitenlandse zaken, kreeg de Nobelprijs voor de Vrede samen met zijn Vietnamese collega Le Duc Tho in 1973, omdat zij een wapenstilstand overeengekomen waren die het einde van de oorlog in Vietnam betekende. Le Duc Tho heeft de prijs geweigerd, iets wat Obama misschien ook had moeten doen. Hij had moeten zeggen dat het een enorme eer was, maar dat hij liever eerst iets wilde presteren voordat hij een dergelijke prijs kon accepteren. In zijn toespraak zei Obama dat zijn kinderen tegen hem zeiden dat de hond die dag jarig was en dat ze een lang weekend voor de boeg hadden. Dat zette voor hem alles weer in perspectief. De wereld draait door, life goes on. In diezelfde wereld, dezelfde week, weigerde de president om de dalai lama te ontvangen. Dit om zijn komende ontmoeting met de president van China niet al te ongemakkelijk te maken. Over perspectief gesproken.
Obama weet waarschijnlijk ook dat deze prijs als een molensteen om zijn nek zal hangen. Alles wat hij deed werd al op een goudschaaltje gewogen, nu zal men nog meer op hem letten. Wat als hij niet kan voldoen aan al de hooggespannen verwachtingen? Wat als dat wat hij wil niet uit komt? Ik geloof niet in 'conspiracy theories' vraag ik me toch af wat de werkelijke beweegredenen van het Nobelprijs comité zijn. Zijn deze positief of negatief? Iedereen gaat er van uit dat men hiermee de hoop op een betere toekomst wil vergroten. Dat de Amerikaanse economie hiermee een steuntje in de rug krijgt en het met de hele wereld beter gaat. En dat het een afrekening is met de politiek van Bush. Hoewel de prijs een politiek instrument is, en daarmee eigenlijk al ongeloofwaardig, mag dat nooit de reden zijn dat men een dergelijke prijs toekent.
Heeft het comité andere belangen? Wil het met deze toekenning het gezag van Obama vergroten en daarmee een grote duw in de richting van een New World Order geven met Obama als grote roerganger? Maar de intenties van deze toekenning kunnen ook tegen Obama gericht zijn. Ze kunnen hiermee de druk op hem dusdanig vergroten dat hij faalt. Dat zou tot gevolg kunnen hebben dat hij na een eerste termijn niet als president niet herkozen wordt en is een gevaarlijk tegenstander onschadelijk gemaakt. Het is in elk geval iets waar zijn tegenstanders gebruik van zullen gaan maken. Ik hoop dat Obama geen verborgen agenda heeft en dat hij werkelijk voor meer stabiliteit in deze wereld zorgt. Ik hoop dat hij alle mooie woorden die hij sprak tot uitvoering kan brengen en dat hij deze prijs waarmaakt. Maar tot die tijd zet ik nog mijn vraagtekens bij deze prijs voor hem en vooral bij het keuze comité.
