Rust

Ik ben net terug van een twee weken durende vakantie aan de Côte d'Azur. Het weer was met een temperatuur van 30 graden en een koel briesje heerlijk, de rosé vlooide rijkelijk en het eten smaakte goed. Helaas had ik geen beschikking tot Internet, dus (game)nieuws volgen zat er niet in. Ook de E3-beurs (of hoe het tegenwoordig ook mag heten) is dus volstrekt langs me heen gegaan. En wat een rust gaf dat!

Nu was ik niet helemaal verstoten van games, ik had mijn PSP mee en mijn vriendin haar DS. Helaas heeft zij zichzelf verloren in Animal Crossing. Aangezien ik zelf een tijdje verslaafd ben geweest aan de digitale heroïne die World of Warcraft heet, had ik al snel door dat de kans dat ik de DS deze vakantie kon gebruiken nihil was. Maar dat gaf niet, ik had toch besloten om deze vakantie Killzone: Liberation eindelijk eens uit te spelen. Maar na een veelbelovend begint ontaarde het spel in een behoorlijke mate van frustratie. Een besturing die niet meer werkt als het spel hectischer wordt, frustrerend moeilijke eindbazen en een waardeloos save-systeem halen heel snel het plezier uit een spel. De Nederlandse ontwikkelaar Guerrilla Games heeft duidelijk genoeg technische vaardigheden om mooie graphics te maken. Maar van de kunst om een goed verhaal te vertellen en van levelopbouw hebben ze duidelijk geen kaas gegeten. Het scheelde in elk geval weinig of de PSP was inclusief game onder luid gevloek in de Middellandse Zee beland. Gelukkig had ik ook nog GTA: Liberty City Stories bij me, en dit bleek wel een erg geslaagd spel te zijn. En het vormde meteen een mooi voorproefje voor GTA IV die in oktober verschijnt. Tot zover deze "wat-heb-jij-deze-zomervakantie-gespeeld" blog. De titel van deze column is immers "rust".

Je zou me kunnen kwalificeren als een nieuwsjunk. Naast wereld- en landelijk nieuws volg ik ook het laatste gamesnieuws aandachtig. Ik lees elk stukje informatie over een toekomstige grote release en daarnaast vind ik het leuk om in de trein naar podcasts als 1Up Yours te luisteren. Is ook wel een beetje een voorwaarde als je voor een gamesite schrijft. Geen tijd is drukker wat nieuws betreft dan de periode rond de E3. Nu is de huidige E3 niet te vergelijken met de "oude" E3 die veel groter van schaal was. Toch geven Sony, Microsoft en Nintendo nog steeds persconferenties en zijn er nog steeds veel toekomstige titels te bewonderen. Kortom: genoeg nieuws. Helaas viel de E3 dit jaar in het weekend van 10 juli, midden in mijn vakantie.

Aangezien mijn vakantieadres zich bevond in een rustiek Frans dorpje was er, behalve in een duur café met één computer en een chagrijnige Fransoos, geen Internet beschikbaar. Er was wel een boekhandeltje dat wat Franse gamesbladen verkocht, maar die waren zo achterhaald dat Forza 2 er nog in werd gehypt. Kortom: gedurende twee weken volstrekte nieuwsstilte. En heerlijk gezegd: het was heerlijk rustig. Niet altijd maar nieuws najagen, maar gewoon rustig genieten van de games die ik bij me had (nadat ik Killzone in mijn PSP had verwisseld voor GTA tenminste). En hoe langer de vakantie voortduurde hoe meer ik besefte dat ik niet gelukkiger wordt van het voortdurend verwerven van steeds meer informatie (niet alleen op het gebied van games).

Het lijkt namelijk wel of we in de huidige maatschappij verslaafd zijn geraakt aan het verkrijgen van nieuwe indrukken of leren over zaken om ons druk over te maken. Pas als je een tijdje geen nieuws volgt besef je pas (na de eerste dagen van onrust) dat het eigenlijk geen flikker uitmaakt en al dat nieuws alleen maar zorgt voor negativiteit in je leven. Niet alleen twee weken geen gezeik van fanboys of discussie over de laatste vage scan van GTA IV uit een Tsjechisch tijdschrift. Maar ook geen nieuws over files, moslims, terroristen, opwarming van de aarde, ontsnapte TBS-ers, treinvertragingen of een van de andere honderdduizenden zaken waar Nederlanders zich druk over maakte. De zon kwam op, de vogeltjes floten en de croissants met verse aardbeienjam smaakte heerlijk. En dat twee weken lang, elke dag.

En wat bleek ik te hebben gemist toen ik terugkwam? Peter Moore ruilt het ene kutbedrijf in voor de andere, Nintendo komt met veels te dure stukken plastiek voor de Wii en Killzone 2 ziet er goed uit (maar niet zo goed als de video van E3 2005) maar is qua gameplay een veredelde Call of Duty. En in ander nieuws: wat gezeik over Bulgaarse verpleegsters, neerstortende vliegtuigen en tig voorbeelden waarmee mijn beeld dat Nederlandse politici een stel slappe zaken zijn worden bevestigd. Kortom: helemaal niks gemist dus. Het enige nieuws dat me echt kon interesseren had ik al via sms gekregen van vrienden en familie: namelijk dat het in Nederland gedurende twee weken kutweer was. Kom op, leedvermaak is ook vermaak.

Maar goed, nu ik weer terug ben in Nederland kan ik niet anders concluderen dat deze twee weken me goed hebben gedaan. Blijkbaar heeft mijn lichaam niet alleen behoefte aan lichamelijke rust, maar ook aan geestelijke rust. Continu maar al die informatie en indrukken verwerken kost blijkbaar meer energie dan ik dacht. Wat dat betreft is mijn voornemen om dit jaar eens een stapje terug te doen. Niet meer als een nieuwsjunkie alles volgen maar informatie filteren. Één keer het nieuws kijken, één krantje lezen en alleen tijdens de lunchpauze op nu.nl kijken. En nog belangrijker: me er niet druk over maken.

Als de sharia wordt ingevoerd ben ik weg uit Nederland (schijnt sowieso een trend te zijn om als kansrijke jongere naar het buitenland te gaan), ik woon niet in een getto, sorry, ik bedoel kanswijk en als ik zo naar buiten kijk valt de opwarming van de aarde ook wel mee. En wat games betreft: gewoon aankondigingen ter kennis nemen en dan gewoon wachten op een (p)review vlak voor de release. Nu zou ik jullie kunnen aanraden om hetzelfde te doen, maar daar wordt mijn hoofdredacteur niet blij van, dus ik sluit af met:

Doe eens rustig joh!