Tijd voor de terugkeer van arcades?
Ja, het is weer zover: een column over vroeger. Maar deze keer zal ik het niet hebben over retro-games of oude consoles maar over de plek waar games gespeeld worden. De gemiddelde gamer speelt zijn games vooral thuis op een console of PC. Soms wordt er buiten de deur gespeeld op een handheld en soms gezamenlijk op een LAN-party. Echter, wat in het westen nagenoeg dood is, zijn de arcadehallen. Wat is hiermee gebeurd? En wordt het niet hoog tijd dat deze weer terugkomen in het Nederlandse straatbeeld?
Even voor de jonkies onder ons: arcadehallen of arcades zijn ruimtes waar een verzameling kasten staan waarop games te spelen zijn. Door er geld in te stoppen koop je credits waarmee je kunt spelen totdat je af bent of tot je het spel hebt uitgespeeld. Hoe lang dit duurt, hangt af van je skills. Arcadegames zijn dan ook een genre apart. Ze beschikken over een vrij simpele, maar zeer hectische en verslavende gameplay. En het zijn games die makkelijk te spelen zijn, maar die zeer lastig zijn om volledig te beheersen. Er moet immers geld in die kasten gepompt blijven worden en de moeilijkheidsgraad is daaraan aangepast.
Het verdwijnen van arcadehallen heeft een aantal oorzaken. De belangrijkste is natuurlijk de kwaliteitssprong die door de PC en de thuisconsoles is gemaakt. Het kwaliteitsverschil tussen arcadegames en thuisconsoles was vroeger enorm. Tegenwoordig hoef je niet langer de deur uit om een spectaculaire game-ervaring te hebben. Ook waren arcadehallen vroeger duistere vunzige plekken met dito publiek. Zo waren ze vooral te vinden in achteraf gelegen straten en kermissen. Naast gamekasten waren er ook gokkasten te vinden, wat weer een heel eigen publiek trekt. Deze waren ook een stuk winstgevender dan gamekasten waardoor deze langzaam de boventoon gingen voeren, en uiteindelijk de gamekasten volledig hebben vervangen.
Dit staat in schril contrast tot de arcades in Japan, Zuid-Korea en Hong Kong. Arcades zijn in die landen ruim vertegenwoordigd en meestal te vinden in populaire winkel- of uitgaansstraten. Ze zijn ruim opgezet en zien er door een combinatie van neonverlichting en glimmende materialen erg trendy uit. Wat verder opvalt is hoe breed het publiek is dat die arcades bezoekt. Jonge koppeltjes gaat voor rhythm-action games, zakenmensen en ouderen gaan voor simpele puzzel- en kaartspellen en jongeren gaan voor de actie-, schiet- en racesgames. Vaak is er ook nog een sectie met oudere 2D games als Streetfighter en Gradius. Gek genoeg is het publiek daar een mengeling van eerder genoemde mensen. Geconcludeerd kan worden is dat arcades in die landen echt wordt gezien als een volwaardig onderdeel of zelfs een alternatief van een avondje uit.
Aan de populariteit van het soort games dat in arcades wordt gespeeld kan het niet liggen. Allereerst worden succesvolle arcadetitels meestal geconverteerd naar de consoles. Zie bijvoorbeeld House of the Dead, Dance Dance Revolution of OutRun 2. Omgekeerd begint dit trouwens ook steeds meer plaats te vinden. Zo is er een arcadeversie van Half-Life 2 ontwikkeld. Dit wordt overigens steeds makkelijker omdat de architectuur (de zogenaamde bords) van moderne arcadekasten afgeleid is van PC’s. Daarnaast worden type games die vroeger alleen maar in arcades konden worden gespeeld steeds populairder op de thuisconsoles. Wilde je vroeger een rhythm-action game spelen dan kon je misschien een dansmat als accessoire kopen. Tegenwoordig heb je onder andere de Eye-Toy, trommeltjes en elektrische gitaren. En het einde lijkt nog niet in zicht!
Tenslotte lijkt de populariteit van eenvoudige games die je snel kunt oppakken en even kunt spelen alleen maar toe te nemen. Voorheen kon je dit soort games alleen maar via een Java-applet op de PC of op je mobiele telefoon spelen. Het vernieuwde Xbox Live Arcade op de 360 overstijgt echter alle verwachtingen en Nintendo heeft met de DS de markt van niet-gamers eindelijk aangeboord. Het lijkt erop dat naarmate "gewone" games steeds uitgebreider en ingewikkelder worden, de behoefte aan leuke, simpele games alleen maar toeneemt.
Het is raar dat arcades in het westen nagenoeg dood zijn, terwijl de vraag naar arcadegames juist alleen maar toeneemt. Dit wordt nog vreemder als je nagaat dat samen gamen het toverwoord van de huidige arcadeachtige games is. Of dit nu online is, via wi-fi of samen achter één console. Waarom is het dan toch nog steeds een stap te ver om naar een ruimte te gaan waar de games voor je klaarstaan en waar je onder het genot van een drankje lekker met elkaar en met vreemden kunt gamen? En, hoe mooi de accessoires voor consoles ook zijn, wat kwaliteit en formaat betreft halen ze het natuurlijk nooit bij arcadekasten. In een arcade heb je grote trommels, een ijzeren kooi om in te dansen en realistische wapens terwijl je thuis meestal niet verder komt dan goedkope plastic prullen.
Ik ben er van overtuigd dat arcades ook in ons land (weer) zouden kunnen aanslaan. Maar dan moet er niet teruggekeerd worden naar de duistere hokken van oudsher. Ze moeten nu in uitgaanscentra worden geplaatst, en het moeten mooie en trendy ruimtes zijn. Verder lijkt een streng deurbeleid me onontbeerlijk.
Maar in essentie gaat het nog altijd om de games. Er moet een ruim aanbod zijn van kwalitatief hoogstaande kasten zijn die een ervaring biedt die thuis nooit valt na te bootsen. Net als, hoe mooi een home-cinema set ook is, de bioscoop toch iets magisch blijft houden.
