Girls Game Talk: More Twinklies

Afgelopen weekend werd bekend dat de onderhandelingen tussen Bad Brain en Lucasarts over de licentie voor Sam&Max Freelance Police afgebroken zijn. Door een misverstand (als je een Duitser 's nachts uit zijn bed belt kan je geen vloeiend en on-ambigu Engels verwachten) schreef Gamespot dat het Bad Brain gelukt was om de licentie over te nemen, en als een lopend vuurtje verspreidde het nieuws zich over het Internet. Vele adventurefans verheugden zich enorm, nadat LucasArts het spel gecanceld had was dit het beste nieuws in jaren. Des te groter was de teleurstelling toen Wolfgang Kierdorf, directeur van Bad Brain, zich verplicht voelde niet tot maandag te wachten met de verklaring maar meteen op de website bekend te maken dat de onderhandelingen stopgezet waren omdat Lucasarts juist niets zag in een overname van de licentie. De Sam&Max-fans werden opnieuw zwaar teleurgesteld. Alleen de originele licentie-houder, Steve Purcell, kan nu nog uitkomst bieden als de licentie in mei weer in zijn handen komt te liggen. Gezien zijn reactie toen het spel destijds gecanceld werd door LucasArts (er zou volgens LucasArts geen voldoende grote markt voor dit soort adventures bestaan) is er nog wel een sprankje hoop...

Adventures dus. Voor veel gamers een afgedaan genre: oubollig, dodelijk saai en frustrerend sloom. Al dat gepuzzel en gepraat is niks voor hen, snelle actie is wat ze willen. Maar er is ook een grote groep gamers die juist met weemoed terugdenkt aan de tijd van de grote Lucasarts- en Sierragames: Monkey Island, Sam&Max, The Day of the Tentacle, Full Throttle, Space Quest, Leisure Suit Larry enzovoort. Er komen heus nog wel genoeg adventures uit, het afgelopen jaar heb ik zelfs niet eens alle uitgekomen adventures kunnen spelen, maar dat zijn voornamelijk Myst-achtige games en detectives, die een heel ander publiek aanspreken. De honger naar humoristische breinbrekers wordt er niet mee gestild. Een heel enkele keer komt er een spel als Runaway: A Road Adventure uit, dat een eind in de richting komt maar "het" toch net mist. Nu Sam&Max 2 voor de tweede keer van de horizon verdwijnt wordt de spoeling toch wel dun. Goed, we hebben A Vampyre Story om naar uit te kijken, gemaakt door een groep ex-Lucasarts medewerkers, in de stijl van Monkey Island en met veel humor. Maar dat spel komt pas op zijn vroegst in 2006.

Het adventure-genre wordt in reviews ook vaak beschuldigd van een gebrek aan vernieuwing. Maar vernieuwing is nu juist niet waar de oldschool-adventurefans op zitten te wachten, met als ultieme voorbeeld natuurlijk de poging van Vivendi om de Leisure Suit Larry-serie nieuw leven in te blazen door er een verzameling mini-games van te maken. Ook adventures waarin een snufje (of een hele emmer) actie gestopt wordt, worden doorgaans niet gewaardeerd door liefhebbers van klassieke adventures. Gewoon ouderwets uren- of zelfs dagenlang vastzitten op een maffe puzzel omdat de logica je ontgaat, de sfeer, de humor, de charme van de personages is wat in de meeste moderne adventures ontbreekt en waar nu juist zo'n behoefte aan is. Scènes waarin je al sluipend een waakhond moet ontwijken of precies op het juiste moment het juiste knopje in moet drukken dragen niet bij aan het relaxte gevoel dat adventures normaal teweegbrengen. Toch hebben veel ontwikkelaars het idee dat ze met dit soort toevoegingen een groter publiek kunnen bereiken. Dat gaat dan vermoedelijk wel ten koste van de oorspronkelijke fanbase.

Adventures worden vaak bestempeld tot vrouwengames, omdat bekend is dat vrouwen gemiddeld genomen liever geweldarme games spelen waarin de uitdaging op het vlak van het oplossen van raadsels ligt en de uitkomst niet afhangt van snelle reflexen. Historisch gesproken is dat logisch, mannenhersenen zijn van nature gericht op de jacht. Zij hebben daarom een beter ruimtelijk inzicht en kunnen beter inspelen op snelle veranderingen in de omgeving, wat voor shooters en andere snelle actie-games natuurlijk mooi meegenomen is. Vrouwen hebben altijd de taak gehad om ervoor te zorgen dat de boel thuis op orde bleef: kinderen krijgen, opvoeden en grootbrengen, voedsel verzamelen en bewerken zodat het eetbaar en/of houdbaar werd, onderhoud en reparatie van het onderkomen, kleding en voorwerpen, de sociale organisatie en de politieke situatie in de leefgemeenschap, kortom taken waarbij het vooral neerkomt op organisatie, geduld en vernuft. Deze verschillen in denken uiten zich ook in de voorkeur voor spellen die mannen en vrouwen hebben. Beide geslachten spelen het liefst games waarin ze uitgedaagd worden op een vlak dat hen aanspreekt. Bij mannen zullen dat vooral actie-spellen zijn, (bijvoorbeeld FPS, oorlog/strategy, fighting en racegames) en bij vrouwen eerder games waarin sociale aspecten een rol spelen zoals (MMO)RPGs en sims. Natuurlijk zijn er ook veel vrouwen die wel graag shooters spelen en mannen die dat liever niet doen, maar over het algemeen is er wel een bepaalde geslachtsgebonden voorkeur te bemerken.

Klassieke adventures, spellen als Sam&Max, Grim Fandango en Beneath a Steel Sky, spreken echter gamers van allerlei pluimage aan. Op allerlei fora waren reacties van zowel mannen als vrouwen, zowel jong als oud te vinden waarin ze hun teleurstelling verwoordden na het bekendmaken van de mislukte deal. Oldschool-adventures zullen altijd een bepaalde nostalgische waarde blijven behouden, en er blijkt grote behoefte te zijn aan een nieuw spel in dit subgenre. Het is dan ook te hopen dat Bad Brain Steve Purcell kan overhalen mee te werken aan een nieuwe Sam&Max-game en dat A Vampyre Story een groot succes wordt. Er is maar één manier om de gamesindustrie duidelijk te maken dat er nog steeds veel belangstelling is voor oldschool adventures, en dat is door ze massaal te kopen. Maar dan moeten ze wel eerst uitgebracht worden...