Incest mag van de Bijbel
Aloysius Kreukel had hoofdpijn.
Hij dacht al een paar dagen heel diep na en dat valt bij hem niet mee. Zo diep had hij niet meer nagedacht sinds hij zijn vrouw tegen de garagedeur had geplet, omdat hij achteruit reed. De deur was nog dicht was en zij wilde hem net opendoen.
Oorzaak was de Bijbel en de interpretatie daarvan door Gerdjan Goldschmeding en zijn kerkelijk genootschap ACC-Jouwkerk. Een paar dagen geleden kwam hij heel toevallig op hun website terecht, via een link in een van de online krantenberichten. Dat kon geen toeval zijn, want hij was al een tijdje aan het nadenken over de Bijbel. Zijn vrouw was nu toch al weer vijf jaar dood en al die tijd had hij geen seks meer gehad. Nu was zijn dochter onlangs zestien geworden en Aloysius had zijn ogen nu eenmaal niet in zijn zak zitten. Ze zag er uitstekend uit. Ze had een prachtig lichaam, dat ze met haar sexy kleding goed uit liet komen. Dus eigenlijk kreeg Aloysius steeds meer zin in haar. Maar ja, het was wel zijn eigen dochter. En zou ze wel met haar vader naar bed willen? Aloysius was niet kerkelijk opgevoed, maar wist wel dat er in de tijd van het Oude Testament flink op los werd geneukt binnen de familiekring. Maar was dat allemaal wel waar? Moet je de Bijbel letterlijk nemen?
Neem bijvoorbeeld de ark van Noach. Er zijn op dit moment 45.000 soorten gewervelde dieren, 1.065.000 soorten insecten, 70.000 soorten weekdieren, 25.000 soorten draadwormen en 115.000 soorten andere dieren. Laten we er een paar duizend afdoen, die toen nog niet bestonden. En laten we de vissen buiten beschouwing laten, want die vonden zo’n zondvloed alleen maar lekker, natuurlijk. Dan nog moet het toch wel een flinke ark geweest zijn, als er van elke diersoort een paartje in moest. Maar die ark was maar 135 meter lang, 22 meter breed en 13 meter hoog volgens Genesis. De afmetingen van een flinke mammoettanker, maar dat is niet groot genoeg om al deze dieren te herbergen. En dat dan nog afgezien van de tonnen voer die je nodig hebt om het een jaar uit te houden. Hoe voorkwam Noach trouwens dat die beesten elkaar niet opvraten? Het was toch een soort voedselketen die hij op zijn bootje had. Vonden de kinderen van Noach het wel fijn om met onder andere twee wespen, twee kakkerlakken, twee tijgers, twee ratten en twee grote vogelspinnen in die ark te moeten doorbrengen? Waarom niet alleen maar leuke dieren, zoals stokstaartjes?
En hoe ging dat na afloop, nadat die ark op het Araratgebergte was blijven steken? Er was geen mens meer over op aarde. Noach had drie zonen. Sem, Cham en Javet. Noach en zijn vrouw, zijn zonen en de vrouwen van zijn zonen waren na afloop de enige mensen op aarde. Hoe kwamen die dan op een beetje beschaafde manier aan kleinkinderen? En stamde Aloysius dan zelf ook af van Noach of een van zijn zonen? Aloysius wist wel dat Volendam en Scheveningen op dezelfde manier tot stand zijn gekomen, maar toch. Natuurlijk, Noach is zeshonderd jaar geworden, dus je zou zeggen dat hij ook na de zondvloed nog redelijk veel nieuwe kindertjes heeft kunnen maken, maar kon hij dat wel? Tegenwoordig hebben mannen al vanaf hun vijftigste Viagra nodig, dus laat staan als je zeshonderd jaar wordt! En dacht Noach niet gewoon: na mij de zondvloed? Oh nee, dacht Aloysius. Dat laatste kon natuurlijk niet, want die was net geweest. Maar hij had vragen, vragen en nog eens vragen.
En er was meer in de Bijbel waarover Aloysius nadacht, nu hij de Bijbel was gaan lezen door ACC-Jouwkerk.
Het verhaal van Ohola en Oholiba bezorgde hem ook nogal wat hoofdpijn. Want wat moest hij daar nu van denken, als je de Bijbel letterlijk neemt?
Ohola en Oholiba waren overspelig aan de Heer. Dat op zich vond Aloysius al vreemd, want wat deed de Heer met twee vrouwen? Maar goed, Hij zal er wel een reden voor hebben gehad. Ohola liet zich echter door iedereen maar in haar tepels knijpen en ging later met de hele Assyrische elite naar bed. En of dat nog niet genoeg was, neukte ze ook nog met bepaalde Egyptenaren, want die kende ze uit de tijd dat ze nog maagd was en ze zich door hen in haar tepels liet knijpen. Wat deed de Heer daartegen? Hij zette de Assyrische minnaars tegen haar op en die doodden haar met het zwaard en voerden haar kinderen weg. Waren die kinderen eigenlijk van de Heer? En waarom vond Hij dat dan goed? Had Hij geen zin om ze zelf op te voeden en zag hij die Assyriërs misschien als kinderopvang?
Haar zuster Oholiba verging het nog slechter. Maar die had er ook nog een schepje bovenop gedaan en was niet alleen met Assyrische burgers naar bed geweest, maar ook met hun gouverneurs, hun stadhouders en hun krijgers. Eigenlijk was heel Assyrië er dus overheen gegaan. En of dat nog niet genoeg was, neukte ze ook nog eens een heel regiment Babyloniërs uit Chaldea omdat ze geil was geworden van wat muurschilderingen waarop ze met alleen een lendendoek te zien waren. Oholiba wilde wel graag weten wat er onder die lendendoek zat natuurlijk.
Wat doet de Heer? Hij laat al die mannen tegen haar optrekken. Ze snijden haar neus en oren af en bewerken de rest met het zwaard tot de dood volgt. Was dat afsnijden nou nodig, Heer? Ook haar kinderen worden weggevoerd en wat er nog van Oholiba over was, liet hij door het vuur verteren. En Aloysius maar denken dat dit soort dingen alleen in de Koran voor kwamen.
Maar was het wel letterlijk bedoeld? Want als alles letterlijk bedoeld is in de Bijbel, dan zou de Heer het niet erg vinden als Aloysius met zijn dochter naar bed zou gaan. Dat gebeurde immers regelmatig in de Bijbel. Maar als de Bijbel niet letterlijk moest worden genomen, dan had hij een probleem. Wat zou God dan doen als hij zich na zijn dood bij de hemelpoort moest verantwoorden?
En over dat soort dingen dacht Aloysius dus na, sinds hij op die site van ACC-Jouwkerk terecht was gekomen. Later had hij Gerdjan ook nog een paar keer op televisie gezien. Aloysius was er erg van onder de indruk.
Jouwkerk en Gerdjan weten zeker dat de Bijbel letterlijk moet worden genomen en leven daar ook naar. Aloysius vond het maar vreemd dat Gerdjan nu misschien vervolgd wordt omdat hij zijn kinderen met de roede op de billen geeft. Terecht wijst Gerdjan naar de Bijbel, waarin te lezen staat: ‘Wie zijn kind liefheeft, spaart de roede niet’.
Eerst had Aloysius nog gedacht, dat de roede van de man werd bedoeld. In dat verband had hij met het oog op zijn dochter de Bijbel zeker letterlijk willen nemen. Maar de interpretatie van Gerdjan vond hij ook wel te pruimen.
Hoe langer hij er over nadacht, hoe meer hij zich in de benadering van ACC-Jouwkerk kon vinden. Incest mag gewoon van de Bijbel en als zijn dochter niet wilde, dan mocht hij haar gewoon een lekkere harde, corrigerende tik met de roede op haar blote billen geven
