Vakantieniks
O ja, ik zou bij Bertje nog twee boekenplanken leveren, maar die hebben een zilverkleur en een wat afwijkende maat, dus dat wordt even zoeken. En hij mot ook een gordijn voor zijn raam. Nu zie je nog steeds wat opgeplakte kranten, dat zit er al maanden. Pa moet voor een nieuwe roe zorgen. Bert zeurt blijkbaar niet genoeg, want ik was het alweer vergeten.
Het weekend is trouwens bagger want ik ben sinds donderdag mijn portemonnee kwijt. Zoekenzoekenzoekenniks. Afgezien van een heel klein beetje geld, of liever een beetje kleingeld mis ik nu mijn bankpas, schoolpas, rijbewijs, ID, donording en nog het een en ander. Ik sta nu in dubio of ik meteen naar de pliesie moet of nog effe verder zoek. Ik hoop echt dat het ding nog terug komt, want anders moet ik een nieuw rijbewijs en over een paar maanden een nieuw rijbewijs, want dan komt de motor erbij. Dat wordt weer een dure grap. En dat komt net als bij iedereen rottig slecht uit.
Het nieuws is helemaal niks hier te lande. Er is weer een heel papierbomenbos omgehakt voor geschrijf over een bakvis die uit zeilen wil. Daar ben ik gauw mee klaar, maar zelfs KnevelBrink wordt geteisterd door deskundologen die er allerlei dikke taal over kwijt moeten. Ik wil er niks over horen of lezen, dus mijn zapduim heeft nu een blaar. Regering, begin maar gauw weer met jullie geknoei, dan kunnen we weer over iets zinnigs kankeren. Of liever over iets minder onzinnigs. Overigens denk ik dat er een oorzakelijk oftewel causaal verband is tussen het zomerreces van de regering en de oplopende beurskoersen. En Klink heeft een topjaar, want hij kan hoogstwaarschijnlijk 33 miljoen injecties tegen de Mexicaanse griep in de markt zetten. Dat zal na alle geneuzel erover - let op, dat komt er - wel een ramsjpartij worden, u weet wel, bijna over de datum. Noemen we Klink over een paar maanden een prutser? Denk het wel, hij maakte zich tot dusverre toch al niet bijster populair, hij heeft nog maar een klein zetje nodig. Als de griep met een sisser afloopt kunnen Coutinho en Osterhuis ook wel gaan wieberen.
Ik heb overigens zelf ook maatregelen genomen. Per slot heb ik met heel veel mensen contact, dus een paar zinnige dingen die weinig tijd kosten heb ik ingevoerd. En ga ik op school ook proberen in te voeren. Ik heb bij Kruidvat een flesje alcohol 70% aangeschaft. Van dat vloeistofje gaan alle bacterietjes en virusjes dood, zo werd mij door deskundigen verzekerd. Het flesje staat naast de laptop en een paar keer per week neem ik een tissue, doop die in de alcohol en poets daarmee over toetsenbord, telefoon, muis en mobiel. Probeer het zelf eens, vooral de eerste keer sla je stijl achterover van de meuk die aan de tissue komt te zitten. En ik heb toch bepaald geen laptop die een wolk stof en kruimels loslaat als je hem op zijn kop houdt. Dat schoonmaken met alcohol kunnen we allemaal doen, toch?
Ik heb nog geen zin in de herstart, morgen. Het wordt de elfde keer dat ik het geneuzel van de collegevoorzitter ga aanhoren. Met mijn geheugen is weinig mis, dus als ik me van alle vorige keren niets meer voor de geest kan halen is het niveau toch wel tamelijk bedroevend. Waarom is er in die uitgebreide staf geen tekstschrijver? Hij zou zijn gewicht in goud waard zijn. Vorig jaar gaf ik twee avonden les en 1 dag, dat wordt nu andersom, zodat ik veel minder buiten de school te vinden ben om relaties te onderhouden. Jammer, lesgeven is leuk maar buiten spelen is leuker, ook als je 60+ bent.
O ja, hedenavond ging mijn mobiel af, ringtoon de Britannia rag van Winifred Atwell, bouwjaar 1953 of zo, dus redelijk actueel. Ik nam op en bromde mijn naam. Op zondagavond mijn bedrijfstelefoon opnemen gebeurt niet vaak, dus wie had het lef me te storen? Ik hoorde een heel licht stemmetje: ‘Ik ben opa’s spookkie’. Ha, onze kleindochter van nog geen drie. Ik kwam er verder niet meer tussen, want er kwam een verhaal van een paar minuten over allemaal kleinemeisjesbelevenissen. Mensen, wat kan dat kind praten. Mijn avond was meteen weer plus.
Morgen is het NDSS.
New Day, Same Shit.
