Plat Haags: Oud Belegen
Tijl. De kartelvorming van het olieconglomeraat tijdens de 6-daagse crisis in de zuidelijke Galapagoseilanden die op aanraden van het wereldcongres voor aandeelhouders van sportschoolenergie bovenaan de agenda van de internationale politiek werd gezet vraagt uiteraard een grotere aandacht dan die paar homo's die uit de lokale kansenwijken werden gerost. De uitval van de handelsovereenkomst tussen de invoerders van pinguïnvet en het IJslandse genootschap van duivenmelkveehouders baart ook mij de diepste zorgen. Evenals de invoer van goedkope Afrikaanse kogellagers die buiten de geldende Europese normen van fietsverkeer vallen.
Links, pardon, oud-links heeft daar zo'n handje van. Onderwijs naar de kaloten? Nou, de mensenrechtensituatie van de Chinese horeca-illegalen in West-Frankrijk liegt er ook niet om. Integratie een enorme kostenpost? Kijk eens naar de handelsbetrekkingen tussen Zuid-Timor en de Balkan. Nederland onder Paars min of meer verkwanseld aan Europa? Tsja, de isotopenwinning op de maan mag niet aan de ontwikkelingslanden voorbijgaan.
Waarom toch altijd de sprong naar een willekeurige macro als de beloftes en plannen op microgebied er in de praktijk niets van weten te bakken? Dat antwoord ligt voor de hand: we blijven de goede bedoelingen van het dogma onderstrepen om de verantwoordelijkheid van het bestuursfalen op het bord van het volk te kunnen schuiven. Aan de uitgangspositie van oud-links mankeert absoluut niets, waarom je bezighouden met volstrekt nutteloze zaken als zelfreflectie? Daarmee speel je toch alleen maar de oppositie in de kaart, en die is -niet geheel ontoevallig- rechts. En rechts deugt nou eenmaal niet, dat zijn witte westerse christelijke hoogopgeleide provinciale kleinburgelijke egocentrische mannen met korte piemols en kleine denkramen die alleen maar aan hun carriere kunnen denken. Zo. Daar hebben ze niet van terug, de engerds.
Oud-links staat voor mij niet voor een vorm van politiek bedrijven -deden ze dat maar-, maar voor een boel wilde plannen vanuit een dichtgetimmerd dogma, met een eigendunk waar een geur vanaf komt die menig aderkaasliefhebber tot speekselvloed drijft. Nou is het schier onmogelijk iemand van zijn (m/v) geloof af te kletsen, dat is net zoiets als iemand meenemen in een aangepraat besef dat zijn (m/v) ouders niet deugen. Loyaliteit is het toverwoord, en binnen alle wonderlijke menselijke fenomenen heb ik ook hier het grootste restecp klaarliggen, al was het maar omdat er eenvoudigweg geen andere keuze is. Maar dat neemt niet weg dat ik de twijfelaars graag kennis laat maken met mijn visie. Niet alleen omdat ik mezelf nou eenmaal slimmer waan dan de gemiddelde mens die niet verder komt dan nadenken wat hem (m/v) voorgedacht wordt, maar ook omdat ik weet dat het uitwisselen van opvattingen een van de pijlers van een democratie is. De grap is namelijk dat wetenschap en inspiratie levende zaken zijn, en dat staat natuurlijk haaks op een gemummificeerd dogma dat de gebalsemde pretentie jubelend in processie door de straten zeult.
Mijn probleem met oud-links is niet zozeer haar politieke inhoud. Ook ik zie een prima georganiseerde overheid die een aantal basisvoorzieningen voor een volk op een slimme en efficiënte manier weet te garanderen als een verworvenheid van beschaving. Een onderwijssysteem dat voor iedereen toegankelijk is en een garantie biedt dat elk talent, vanuit welke achtergrond dan ook tot wasdom komt. Een gezondheidszorg die elke burger beterschap gunt. Een voedselkennis die op een uiterst smakelijke manier overconsumptie remt. Welvaartsregels die kniftige graaiers ontmoedigen.
Mijn probleem is dat oud-links zo deksels trots is op haar ijdelheid. Het kan allemaal alleen maar nóg beter. Een beweging die zichzelf zo op de borst klopt, zichzelf lachend buiten elke vorm van kritiek plaatst en de verantwoordelijkheid van het eigen falen a priori op het bord van een weerbarstige samenleving schuift -ik zal het jullie nog één keer uitleggen!- doemt zichzelf de vergetelheid in. Een levende beweging leert en groeit. Oud-links zal inderdaad altijd oud-links blijven, omdat ze al jaren met een Botox-grijns aan de beademing hangt. En na verloop van tijd alleen nog kan rekenen op beleefdheidsbezoekjes van verre familie.
