De pedofiele terrorist

Als je niets te verbergen hebt, dan maakt het niet uit wat ze over je weten. Maar hoe weet je of anderen niet denken dat je wel wat te verbergen hebt?

Aloysius Kreukel kijkt naar de man tegenover hem. Het is beslist geen politieman en ze zijn ook niet op een politiebureau. Zoveel is wel zeker. Hij is nog steeds verbouwereerd.
Die ochtend zat hij net aan zijn zacht gekookte eitje toen de deur werd opengebroken. Een aantal mannen in zwarte overalls, met helmen op hun hoofden en wapens in de aanslag, stormden het huis binnen. Aloysius werd beetgepakt, zijn arm werd op zijn rug gedraaid, hij werd tegen de grond gewerkt en geboeid, nog voordat hij ook maar iets had kunnen zeggen. En nu zit hij in een kale ruimte op een stoel en tegenover hem zit die man. Buiten de twee stoelen staat er niets in de ruimte; er hangt alleen een enorme spiegel. Maar Aloysius heeft absoluut geen behoefte om zijn haar te kammen. De man tegenover hem had hem al een tijdje alleen maar gadegeslagen.

“Je bent nogal een mannetje, hè? Ik heb je profiel gelezen en dat liegt er niet om. Ik heb wel vaker met potentiële terroristen te maken gehad, maar die waren niet ook nog eens pedofiel! Ik denk dat je een zware tijd tegemoet gaat.” De man kijkt Aloysius doordringend aan. Aloysius snapt er echter helemaal geen jota van.
“Ik? Terrorist? Pedofiel? Hoe ... hoezo? Ik ben dat toch niet? Hoe komt u daar nu bij? Ik ben werkloos automonteur en op zoek naar een baantje. Wat heeft dat nu met terrorisme te maken? En pedofiel? Weet u wel wat u zegt? Wat is dat voor profiel?” Aloysius loopt een rood aan. Maar de man tegenover hem schudt zijn hoofd meewarig.
“Je lult je er niet uit Aloysius. Je hebt je via Google aardig in de nesten gewerkt. Je wist zeker niet dat zoekopdrachten makkelijk te filteren zijn, hè? Wij hebben een speciale afdeling die bepaalde opdrachten van Google filtert. Als er een woord wordt gezocht dat naar terrorisme kan wijzen, dan wordt dat nagetrokken.”

Aloysius valt de man nerveus in de rede.
“Maar, hoe kan dat nou? Wat zocht ik dan? Ik zoek zo vaak iets op in Google? Iedereen doet dat toch?”
“Je zocht naar de woorden ‘opblazen, kinderfeestje’. Het woord opblazen filteren we en in combinatie met kinderfeestje is dat uiteraard nog verdachter.”
Aloysius kijkt de man stomverbaasd aan. Graaft even in zijn geheugen en dan gaat hem een lichtje op.
“Ik zocht naar leuke opblaasbare attracties voor het kinderfeestje van mijn nichtje Amalia. Die is binnenkort jarig. Meer niet. Word ik daarom gearresteerd?”
De man kijkt Aloysius even fronsend aan en schudt zijn hoofd. “Ik zal maar even je hele profiel vertellen. Dan wordt wel duidelijk dat je je hier echt niet meer uit redt, mannetje.” Hij pakt een dossier, slaat het open en begint.

“Je bent in een buurt gaan wonen met twee kinderspeelplaatsen en een basisschool. Dat is een bekend patroon van pedofielen. We hebben een tijdje je mobieltje en je vaste telefoon afgeluisterd en je sms-verkeer onderschept. In een gesprek vroeg je dat nichtje of ze met je mee wilde naar Plopsaland. Dan zou ze weer zo’n lekkere, grote lolly krijgen als vorige keer in de Efteling. In een sms’je schreef je of ze een spannend cadeautje van je wilde...”
Opgewonden valt Aloysius de man in de rede.
“Wat is dat nu voor flauwekul? Ik ga vaak met mijn nichtje ergens naar toe en dan krijgt ze een ijsje of een lolly. En dat spannende cadeautje was gewoon het spannende boek ‘Ivanne’, dat ze voor haar verjaardag had gevraagd.”
De man gaat onverstoorbaar verder.
“Uit de gegevens van je OV chipkaart blijkt dat je regelmatig naar de basisschool van je nichtje reist. Jullie gaan dan samen naar huis en als jullie een tijdje binnen zijn, dan zien we aan de slimme meter in dat huis dat het energieverbruik omhoog gaat. Je zet dus de thermostaat hoger, omdat jullie naakt zijn...”

Weer valt Aloysius de man in de rede. 'Ik haal mijn nichtje vaak af omdat haar ouders een fulltime baan hebben en er verder niemand is om hun dochter af te halen. En dat energieverbruik gaat omhoog omdat Amalia de ziekte van Hashimoto heeft. Dat is een schildklierafwijking, waardoor je het snel koud hebt.”
Maar de man lijkt stokdoof.
“Dit was nog alleen maar je profiel als pedofiel, maar je hebt ook nog kunstmest besteld via internet en je hebt op een forum gekeken waarop men zich afvroeg waarom mensen vroeger zilverpapier spaarden. Kunstmest in combinatie met zilverpapier kan wijzen op het maken van bommen in flessen...”
Aloysius wordt nu heel boos.
“Die kunstmest was gewoon voor de tuin en op dat forum over zilverpapier kwam ik per ongeluk toen ik naar decoratieartikelen zocht voor dat feestje van mijn nichtje. Wat zijn dit nou voor kutargumenten? Hoe kunnen jullie al dit soort dingen van een gewoon Nederlands burger zomaar nagaan? Heb ik dan helemaal geen privacy?”

De man lijkt er niet warm of koud van te worden.
“We hebben onze psycholoog een daderprofiel van je laten maken. Uit het elektronisch patiëntendossier blijkt dat je huwelijk is mislukt omdat je onvruchtbaar bent. Uit het elektronisch medicatiedossier blijkt dat je kalmeringsmiddelen gebruikt. Onze psychologen zijn er daarom zeker van dat het verwerkingsproces van het mislukte huwelijk en het feit dat je onvruchtbaar bent, onbewuste haatgevoelens jegens kinderen bij je oplevert. Tot nu toe leidde dat alleen tot misbruik, maar het kan nu gaan doorslaan naar iets veel ergers.”
Aloysius is nu toch echt ten einde raad.
“Maar waarom vallen jullie nu dan ineens met groot machtsvertoon mijn huis binnen?”
De man kijkt even op van het dossier.
“Omdat je vorige week als badmeester bij het zwembad hebt gesolliciteerd, beste man. We zijn de gebeurtenissen liever voor.”

Dit is natuurlijk maar een verhaal. Maar weet jij eigenlijk wel wat er over je bekend is?
Zoekmachines op internet kunnen vreemde combinaties opleveren en reken maar dat de AIVD de opdrachten filtert. Via de Wet Vorderen Gegevens kunnen uitleengegevens van bibliotheken worden nagetrokken. De Wet op de Telecom geeft recht op afluisteren van mobiele telefoons zonder een gerechtelijk bevel en zonder medeweten van de telecomproviders. Op heel veel plaatsen is vierentwintig uur lang camerabewaking. De AIVD mag alle gegevensbestanden van overheid en bedrijfsleven opvragen en daarin naar patronen zoeken. Er zijn straks een medicatiedossier, een patiëntendossier en een kinddossier, waarin zo’n beetje je hele leven wordt vastgelegd. De OV-chipkaart legt binnenkort al je bewegingen met het openbaar vervoer vast. De politie mag inbreken in computers van verdachten. Je weet niet eens wat er allemaal bekend is over je. En dan heb ik de bonuskaart en de airmiles er nog buiten gelaten.

Er is nog geen politiestaat in Nederland, maar nu al is er een politieke partij die de kosten van allochtonen wil afzetten tegen die van autochtonen. Morgen wil men misschien weten wat de kosten van mensen met overgewicht zijn, wie dat zijn en wat hun leefpatroon is. Moeten we die nog wel verzekeren? Het is maar een kleine stap naar het opvragen van allerlei gegevens in de privésfeer. Maar niemand maakt zich er druk om blijkbaar. In feite is de hoofdpersoon in dit verhaal gearresteerd omdat hij bij een zwembad solliciteerde. Denk niet dat het jou niet kan overkomen.
Ik bedenk me trouwens opeens dat ik voor deze column ook allerlei dingen heb moeten opzoeken met behulp van Google. Onder andere het maken van een kunstmestbom.
Shit!