Lekker slim?!

Nog even en we mogen eindelijk weer onze weldoordachte mening over de Europese politiek uitspreken. 4 Juni zijn wij Nederlanders namelijk aan de beurt om onze afvaardiging voor het Europese parlement samen te stellen. Fijn die inspraak. Of niet?

Uit de reacties op een column van twee weken geleden, die ging over het invoeren van referenda als middel om de invloed van burgers te vergroten, bleken er onder de FOK!kers nogal verschillende opvattingen te bestaan over de invloed die burgers zouden moeten hebben in de politiek. Felle voorstanders van het democratische gedachtegoed hadden het virtueel flink aan de stok met personen die pleitten voor een beperkte invloed van de bevolking.

Deze laatste groep volgt de logica van Plato. De grote Griekse filosoof moest meemaken hoe het democratische Athene zijn leermeester Socrates veroordeelde tot het leegdrinken van een gifbeker, en trok daaruit de conclusie dat belangrijke beslissingen niet kunnen worden genomen door mensen die 'onoordeelkundig' en niet ter zake gespecialiseerd zijn. Kortom, domme mensen kunnen geen weloverwogen oordeel vellen.
Voorstanders van de democratie kunnen worden gezien als aanhangers van het Aristotelische gedachtegoed. Ze beweren dat je niet per se slim hoeft te zijn om te kunnen oordelen over vraagstukken die iedereen aangaan. Of zoals Aristoteles het zelf veel mooier verwoordde: "Soms zijn de beste beoordelaars van een product niet degenen die het gemaakt hebben, maar degenen die het gebruiken: bewoners kunnen een huis beter beoordelen dan de architect, een stuurman kan het roer beter beoordelen dan een timmerman en de eter kan een maaltijd beter beoordelen dan de kok".

Ik stond altijd aan de democratische zijde van Aristoteles. Nederland is van iedereen, dus mag iedereen zijn politieke zegje doen, ook al is het een druppel op een gloeiende plaat, zo was mijn mening. Let wel, was.
Tot ik kortgeleden per abuis inschakelde op het RTL 5 programma Lekker slim. 2400 Jaar na dato was dit hét ultieme bewijs dat Plato het bij het rechte eind had. Kort gezegd komt het spelprogramma erop neer dat zes zwakhoofdige vrouwen extreem simpele vragen moeten beantwoorden, waarna mannen moeten raden of zij het goede antwoord hebben geven. Tot zover niets bijzonders zou je zeggen. Ware het niet dat de denktanks zo ongelooflijk stompzinnig zijn dat ze hun eigen naam nog niet kunnen spellen. Bij hen vergeleken is Kelly een raketgeleerde en staat Bonnie St. Claire op gelijke hoogte met Stephen Hawking.

Na het zien van deze onmetelijke onnozelheid besefte ik opeens dat zulke mensen meebeslissen over mijn leven en lot. Als ze het stemhokje weten te vinden en als iemand hun uitlegt wat verkiezingen inhouden, heb je zomaar kans dat ik op 4 juni naast iemand in het stemhokje sta die denkt dat er in de VS geen politieke partijen bestaan, en dat Zuid-Afrika tot de Benelux behoort. Ze drukken een knopje in dat mede bepalend is voor de rol van het Nederlandse leger in Afghanistan, terwijl ze denken dat de Vietnamoorlog in China plaatshad en het plein voor de Hemelse Vrede op de maan ligt. Dat kan toch niet de bedoeling zijn?

De beweringen dat de Elfstedentocht langs precies nul steden gaat, 1 kilo lood meer weegt dan 10 kilo veren en Buenos Aires een eilandje bij Italië is, zijn natuurlijk uitzonderlijk idioot, maar relatief onschuldig. Anders is dat wanneer de genieën mogen meebeslissen over ontwikkelingssamenwerking, terwijl ze vermoeden dat Rwanda een musicalster is en Nelson Mandela een brute moordenaar. Een weloverwogen oordeel vellen over milieuvraagstukken is niet eenvoudig wanneer Antarctica als Antilliaans eiland met parelwitte stranden wordt voorgesteld en een carnivoor als grote vieze hagedis. En wat doen we met de subsidie voor kunst en cultuur, zoals de Nachtwacht van Herman Brood? Hoe wordt de houding van Europa ten opzichte van het land dat zeven presidenten heeft gehad, je weet wel, de VS?

Hoe kun je bepalen wat er gebeurt met de hervorming van het onderwijs terwijl je dat zelf ogenschijnlijk nimmer hebt genoten? En over veiligheid? De moordaanslag op John F. Kennedy was immers al voortijdig op internet uitgelekt. Op de vraag drie ministers uit het huidige kabinet te noemen, wisten de dames niemand anders te noemen dan Geert Wilders. Het is lastig kiezen tussen de PvdA van Linda de Mols nieuwe minnaar Wouter Bos en Heineken ontvoerder Ronald Plasterk, en de VVD van de oprichter van de Jostiband Hans Wiegel. Nogmaals, ik zuig deze voorbeelden niet uit mijn duim, maar neem ze letterlijk over van de vrouwen die lekker noch slim zijn.

Het ergste is nog niet eens dat de overduidelijk zwakzinnige dames alle vragen verkeerd beantwoorden. Nee, erger is het dat de ‘geleerde’ mannelijke kandidaten ook in de helft van de gevallen geen idee hebben. Let wel, dit zijn studenten, HBO-scholieren of andere personen die geacht worden iets van algemene kennis te bezitten. Daar word ik pas echt triest van. Als de stugge Aristoteles deelgenoot zou zijn van deze hemeltergende infantiliteit, zou zelfs hij zijn ongelijk onmiddellijk toegeven. Aan eenieder die denkt dat het Sint Pietersplein in Nederland ligt, dat atheïsten in Athene wonen of dat de Euromast veel hoger is dan 1 kilometer, zou ik willen zeggen: Stem wijzer, stem niet.

Maar misschien moet iedereen die Lekker Slim te serieus neemt dat ook doen....