Hilversumse hoeren...

Neem het gelegenheidskoppel Gordon en Joling. Kent u ze nog als het duo dat bij mensen thuis uitgenodigd werd om te ‘werken’? Wanneer deze ‘hetjes’ op tv zijn, dan zijn alle fatsoensgrenzen open, alle sluitspieren ontsloten, voornamelijk die van hen zelf. Daar is de camera. Zij denken te weten wat men wil zien, welke grappen er gemaakt ‘moeten’ worden.
 
Tenenkrommend is de stijlloosheid van Gordon. Als jurylid bij X-factor, daar straks nog even wat over, maar ook toen die twee bij een boerenfamilie uitgenodigd waren om mee te draaien in het bedrijf. Ze waren weer even het gelegenheidskoppel. Voor de kijkcijfers werd de boerin zover de grond in geschoffeld dat gewoon schofferen overbodig was geworden. Ze aten hutspot, ik vergeet het nooit meer. Gordon vond het varkensvoer en dat moet je gewoon kunnen zeggen volgens dit mediahoertje. Nu schreeuwt hij niet meer zo veel en zo hard. Hij weet dat gewone mensen tegenwoordig braakneigingen krijgen als ze hem leuk zien doen. Hij wordt milder, ook al omdat de ene vriend na de andere gillend bij hem wegloopt. Omdat hij gewoon te leuk is.
X-factor is Godons persoonlijke factor geworden te scoren, op te vallen door recalcitrant gedrag. Wanneer twee juryleden zeggen: “Is ok, je gaat door.” Dan komt die dubieuze homo met zijn humor er even overheen en heeft zelfs de sterkste deelnemer psychische hulp nodig. Maar is het lachen dan! Het is zo verschrikkelijk leuk, voor Gordon.

Het mag duidelijk zijn dat ik een beetje klaar ben met die wassen beelden die met een lach op hun smoel gemaakt lijken te zijn. Ik ben klaar met dat domme nichterige gedoe: ‘Ik was jouw kont, jij wast mijn kont en als je heel lief en nichterig bent, was ik je anus.’

Carlo Boszhard is ook een gruwel aan het worden op zondagmiddag. O, wat zou onze leuke Irene hem graag kwijt zijn! Maar ja, hij heeft een contract, hè. Een maand of wat geleden moest de rampzalige nicht in een musical spelen. Dat leverde hem nog meer aandacht op dan Live and Cooking, dus koos hij voor de meeste aandacht. Logisch. Aan alles zag je dat Irene het een keer écht naar haar zin had.

Nee, ik heb niets tegen homo’s. Ik heb iets tegen nichten. Tegen hun tomeloze zucht naar aandacht en hun overdreven hoerige gedrag. Het levensgedicht van een nicht:

Och was ik maar een
camera,
met piemel, anus
helemaal en geen
haar,

och was ik maar een cameraman
ik zou mijzelf neuken met mijn
camera, mam.
Och was ik maar….

En dan heb ik het niet alleen over de Hilversumse nichten, maar over alle omroepers en halve artiesten die talentloos en dus kansloos zijn. Ze blijven maar proberen en smekend bij de mediabonzen. Mochten zij op tv geen kans meer krijgen, dan grijpen ze naar de roddelbladen. Want je moet jezelf kunnen prostitueren. Het zit in je bloed geslagen te worden, te lachen wanneer men openlijk over je heen kotst. Ze hebben niets te melden. Niets! Wat overblijft, zijn geschoten beelden die een ongekende triestheid tonen.

En toch word ik vrolijk wanneer ik tijdens mijn gedwongen supermarktbezoeken de leespulpbak in mag duiken om foto’s te kijken die mij alweer oprecht verontwaardigen. Over de lippen van Vanessa blijf ik mijzelf afvragen hoe ze het doet, zonder lipsteigers. Ik denk dat ‘de enkele tonnen’ belastingschuld die onze polder-plastisch chirurg Schumacher heeft door gesluisd, door Vanessa zijn betaald. Haar hele lichaam lijkt zich in een constant opwaartse lift te bevinden. Eén keer een verkeerde knop en de lift stort naar beneden. Zonder mensen erin - dat dan weer wel – of Hans moet toevallig met zijn maandelijkse portie seks bezig zijn.

Er is er zelfs nog zo één geweest die zijn assistente iedere avond aan een reuzenrad liet draaien bij de AVRO. Wellicht dat zijn naam mij zo te binnen schiet. Nu even niet en ik heb ook geen zin om op deze mediageile hoer te googelen. Hans Kazan? O nee, dat is gewoon een kwestie van wachten tot hij zichzelf wegtovert. Oké, dan toch maar even. Marco Borsato’s vrouw is er beroemd mee geworden. Hoe heet dat kreng nu toch? Hans van der Togt!

Zo heel af en toe struikelt een cameraman in de buurt van zijn woonboot terwijl hij opnamen aan het maken was voor een goede documentaire over de Amsterdamse grachten. Hans vliegt dan naar buiten en trekt de cameraman zijn boot en zijn haven(k)mond(t) in. Het is acht uur in de ochtend, dus Hans is nog met zijn eerste fles bezig, dat scheelt. Er wordt net gedaan of ze hem nog allemaal kennen. Hij lacht en lacht. Zijn reuzenrad is bijna tot stilstand gekomen. Hij zal geen prijs meer winnen, misschien een troostprijs. Hij mocht nog even meedoen in een één aprilgrap dit jaar. Wij hadden allemaal het idee dat hij weer op tv zou komen. Ik kneep mijn billen even stevig tegen elkaar. Nee toch! Maar hij was wel de enige die de gewone sloebers een lekker gevoel kon geven na zware arbeid. Het hele getreuzel aan het rad duurde een dikke dertig minuten, geloof ik, en was altijd in het bijzijn van zijn door de AVRO gekochte stel tieten, blond hoofd en lange, blote benen.

En dan tot slot Viola Holt. Nee, zij is geen nicht, zelfs geen homo voor zover ik weet. Viola heeft de Gooise Matras uitgevonden. Wie slapen er allemaal op de Gooise Matras? Ik denk zeventig procent van alles wat op tv komt. Wanneer Viola dacht dat ze een kleine kans had, beslechtte de matras de twijfel bij haar toekomstige baas. Haar mond en haar lippen waren fenomenaal. Ze was een waterval zonder woorden. Al haar lippen tuitten de vorm van een Viagra-pil. Een ongekend talent. Ze emigreerde na een zoveelste tegenslag naar Zuid-Afrika. Gordon ging na een van zijn vele depressies ook naar Zuid-Afrika, maar wanneer hij merkte dat zijn sluitspier zelfs geen balpen meer kon verdragen, kwam hij terug. Maar dat terzijde.

Ze zijn allemaal teruggekomen omdat klaarkomen in de Lage Landen gewoon speciaal en veel lekkerder blijft. Soms waren ze blut en dan begon het grote hoereren weer. Het grote likwerk voor de camera.

Maar laten we stoppen, leesbroeders. Ik ben het alweer kwijt. Genoeg is genoeg. Ik ga eens lekker Wie is de Chef kijken. Mocht ik ooit meedoen, dan zou ik zo slecht koken dat er als toetje Norit met slagroom gegeten moest worden.