Take Me Out!
Column door superjojoGerben liep de mussenstraat in Hilversum door, de United Studio’s binnen, waar hij een trapje op ging. Enthousiast begroette hij de andere kandidaten, een gespierde neger en een kale student. Vandaag deed Gerben mee aan Take Me Out. Een spelprogramma waarbij de winnaar met 30 vrouwen naar huis zou gaan. Dat was nog beter dan een extremistische moslim die onder een luid geschreeuw zijn explosievenriem op een vol marktplein ontsteekt en vervolgens met 72 maagden wordt beloond. Een kwartiertje tv en je kreeg dertig vrouwen, zo was hem beloofd. Enthousiast klokte Gerben zijn pilsje weg.
‘Kom eens hier vent, laaaat maar eens zien wie je bent!’ In zijn mooiste spijkerbroek en met zijn zwartste zonnebril op zijn neus kwam Gerben de lift uit. Gerben hield van de camera’s, hij begon zo langzaam aan een echte tv-ster te worden. Vorige week al op Veronica, met Johnny en vandaag dan met Eddy. Muziek klonk door de holle studio, publiek klapte alsof het betaald werd en hij aanschouwde de vrouwen. Dat zag er niet verkeerd uit. Behalve die ene dan. Dat dikke meisje. Die hoefde hij eigenlijk niet mee naar huis. Eddy kwam naast hem staan, keek in de camera en toen naar de vrouwen. ‘De eerste ronde is puur op uiterlijk, klik weg als er iets is wat je op het eerste gezicht niet bevalt aan Gerben. Dus knap je ervan op of knap je ervan af?’ Buzzers galmden, witte lichten verdwenen, een zee van rood licht verscheen. ‘Nog 12 over, helemaal niet slecht Gerben! Twaalf mooie vrouwen op een rij, daar zit er vast een voor jou bij.’
‘Oh, ik dacht dat ik ze allemaal mee naar huis kon nemen,’ stotterde Gerben een beetje. ‘Haha,’ lachte Eddy: ‘Ja, ze zijn allemaal mooi hé.’ Gerben kauwde heftig op zijn Stimorol Ice, dit was toch wel een tegenvaller. Eddy liep naar voren. ‘Ik ga eens even aan ze vragen waarom ze je hebben weggedrukt. Bernice, zeg ’t maar, waarom zeg jij nee dan tegen deze mooie man?’ Bernice zei met een vileine lach dat ze hem te jong vond, dat hij een beetje vreemd scheef stond en hij was zo klein. Naar iemand als Gerben was ze niet op zoek. Eddy ging meer vrouwen af. Ze vonden Gerbens sluike haar niet mooi, zijn lichaam onsportief en zelfs zijn spijkerbroek kreeg kritiek.
‘De tweede ronde, we gaan eens kijken waar Gerben woont!’ Gerben gloeide van trots, hij herinnerde het moment dat de cameraploegen bij hem thuis waren geweest. Hij had ze alles laten zien, de doucheruimtes, de eetzaal en zijn posters. Hij keek naar de overgebleven vrouwen, de vrouwen keken naar zijn filmpje. Het dikke meisje had hem nog niet weggedrukt, ze had een tatoeage van een draak op haar arm. Gerben hoopte dat zij snel weg zou drukken. Dat deed ze niet, maar anderen wel. Toen de doucheruimtes in beeld kwamen, toen de eetzaal door de studio vloog en zelfs op het moment dat Gerben naast zijn poster stond vlogen de rode lichten aan en klonken de buzzers. Het geluid van de buzzers was ondraaglijk. Al zijn vrienden vonden de posters mooi, waarom de meisjes niet?
‘Nog twee dames over, waarom klikte de rest weg?’ riep Eddy naar het vuurrode veld. ‘Het lijkt wel of je in een sekte woont ofzo, of een kliniek..’ gilde Priscilla. Het publiek lachte. Gerben lachte ook, hij wist niet wat een sekte was, maar het klonk best grappig. Eddy nam weer het woord. ‘Tara, jij bent altijd kritisch, maar je hebt nog niet weggedrukt. Ik voel een date aankomen.’ Gerben voelde het ook. ‘Nou ik zit er nog in om een reden,’ lachte Tara: ‘Ik zit al de hele tijd naar die mooie zwarte zonnebril te kijken, maar ik zou graag ook je ogen willen zien. Kan je hem even afzetten?’ Trillend zette Gerben zijn bril af en keek Tara aan. Niet veel later ging haar rode lamp aan en klonk de buzzer weer. ‘Sorry, maar dit dacht ik al, je lijkt precies mijn neefje. Mijn neefje heeft het syndroom van down.’ ‘Een mongool, wie wil er nou met een mongool op date?’ krijste Chiara. ‘Je ogen zo dicht op elkaar, da’s echt niet gezond hoor!’ riep Jessy. ‘Een mongool is toch geen echte man?’ bromde Emina. Eddy liep weg van de vrouwen en kwam weer naast Gerben staan. ‘Negenentwintig vrouwen weg, maar dat betekent dat we in ieder geval een match hebben. Gefeliciteerd Gerben, geef haar eens een knuffel.’ Het dikke meisje was overgebleven, ze drukte Gerben bijna fijn. ‘Hoe blij ben je?’ vroeg Eddy. Gerben huilde.
De rest van de week dacht Gerben constant buzzers te horen. Als hij zijn begeleiders vroeg om de pindakaas, als hij een nieuw shirt liet zien aan zijn vrienden, als het dikke meisje hem weer vertelde over haar filmpje op internet bij Don en Ad. Gerben werd gebeld. Het was Enjoy Media, ze hadden hem gezien bij Take Me Out en wilden hem graag opvrolijken. Ze vroegen of hij mee wilde doen in een bunkerspel, hij zou er tienduizend euro voor krijgen. Snel verdiend, dacht Gerben terwijl hij de buzzers in zijn hoofd negeerde, ik doe het.
