U2 loterij

Column door A1ia5

De hele afgelopen week was heel U2-minnend Nederland in rep en roer. De voorverkoop van het enige concert in Nederland, 20 juli in de Amsterdam Arena, zou zaterdag 14 maart 10 uur stipt van start gaan. Ik, als jarenlange trouwe fan was al jaren niet meer naar een concert geweest, besloot dat ik de komst van U2 aan mijn eigen stad op 20 juli niet voorbij kon laten gaan.

Om het zekere voor het onzekere te nemen, toog ik vrijdag 13 maart in de vroege ochtend naar het Postkantoor om mij eens goed te installeren voor de wachtrij. Uiteraard gewapend met een slaapzak, tent en thermoskannen thee. Het deed mij deugd dat bij aankomst er nog niemand anders stond en dat ik dus de eerste was. Ik had zeker kaarten, dat kon niet missen! Het was alleen nog een kwestie van de tijd doorkomen. Naarmate de tijd vorderde kwamen er geen andere kapers op de kust. Mocht ik me nu voor het postkantoor van Akkrum zuid bevinden dan zou ik mij geen zorgen maken, maar ik zat notabene in het centrum van Amsterdam! Een vreemd voorgevoel bekroop mij. Toen het postkantoor uiteindelijk om 10 uur geopend werd , besloot ik op onderzoek uit te gaan. De man achter de balie keek me met een grote verbaasde grijns aan. Snel werd duidelijk waarom. “U neemt me in de maling meneer, kaartjes worden niet meer hier verkocht, maar op het internet via Live Nation, dat is veel eerlijker. Morgen om 10 uur begint het!”

Woedend en beschaamd maakte ik me onder luid gelach zo snel mogelijk uit de voeten, tent en slaapzak meevegend. Hoe kon ik zo stom geweest zijn om niet eerst te checken! Wat stond ik voor lul zeg. Na een enorme baaldag waarin alles verkeerd ging, typisch een vrijdag de dertiende, kon ik me in ieder geval op tijd herstellen voor de 14e. Behalve mijn waardigheid, was niets nog verloren en kon ik 14 maart om 10 uur mijn slag slaan. Om nieuwe tegenslagen te voorkomen had ik me deze keer tot in de puntjes voorbereid. Mezelf geregistreerd bij Livenation.nl, testaankoop gedaan voor ander concert, 2 credit cards klaar liggen en online verbinding met vrienden die ook kaarten gingen kopen. Kortom ik was er helemaal klaar voor!
En het ging voorspoedig deze keer: 30 seconden voor 10u, ging de klok voor mij lopen en klokslag 10 was ik ‘binnen’ aan het loket. Snel kaartjes aanklikken, alleen nog maar 1 veldkaart te bestellen om 3seconden over 10. Het tempo was moordend. Vlug vlug andere kaarten geselecteerd en klik naar kassa. Aan de telefoon kreeg ik van meer ervaren concertgangers te horen dat dit uitermate goed nieuws was en dat de kaarten me niet meer konden ontgaan. Gewoon blijven wachten; die vertraging hoort. En ja hoor, toen sloeg het noodlot opnieuw toe. Na heel lang wachten knalde ik uit de site en was deze tijdelijk niet meer oproepbaar. Fantastisch! Ik kon opnieuw beginnen.

Althans, diverse vrienden verspreid over het land, konden de site weer op en begonnen resultaten te boeken en kaarten te kopen. Op exact dezelfde tijdstippen werd ik ten hoogste weer tot een wachtrij toe gelaten maar vervolgens bij binnenkomst er per direct weer uitgegooid! En niet 1 keer of 2 keer, tientallen keren!!! Natuurlijk begrijp ik dat er met zo’n enorme toeloop er problemen kunnen ontstaan, maar meld mij dan niet dat ik binnen 30 seconden kaarten mag gaan kopen, terwijl ik met een prima internetverbinding weer word teruggeworpen en mensen op andere lokaties aan de lopende band de site op kunnen en kaarten kunnen bestellen. Een zeer discutabel systeem dat duidelijk nog niet klaar is om kaartverkoop op een eerlijke manier(op basis van volgorde) aan te bieden. Het is gewoon een pure loterij! Op dit moment merkte ik dat je de uitdrukking ‘de techniek staat voor niets’ ook op een andere manier kan opvatten...