Doe even normaal!
Ik hoorde dat het tegen mij werd gezegd en ik stopte met hetgene wat ik aan het doen was. Ik keek haar aan en ik vroeg: ‘wat vind jij precies normaal dan?’ Ze haalde diep adem en schreeuwde haar laffe antwoord: dat in ieder geval niet!
Ik dacht bij mijzelf, sinds wanneer mag je niet meer rukken in je eigen auto?
Haar timing was overigens vlekkeloos, in tegenstelling tot mijn stuurwiel, want er kwam een donkere lucht aan. Snel sloot ik de kap van mijn cabrio en dacht na over haar uitspraak; “doe even normaal.”
Iedereen zal het met mij eens zijn als ik zeg dat Jozef Fritzl niet aan zijn kinderen had moeten frunniken. Als je het niet met mij eens bent en ik kom je tegen, dan rijden we naar de eerste de beste bergweide in Oostenrijk en laat ik je onteren door een drachtige Milka-koe, om je vervolgens vol te proppen met chocolade en de stier zijn gang te laten gaan. ‘En nu zuigen! Dan proef je echte Alpenmelk!’
Je snapt mijn punt: Jozef had het gewoon bij Maria moeten houden. Toch rijst weer de vraag op: wat is dan wel normaal?
Als ik zo vrij mag zijn, het tegenovergestelde van normaal zou je gestoord kunnen noemen. In de rechtbank wordt dat ook wel aangeduid als: ontoerekeningsvatbaar. Dat betekent niet dat ze je bij de Rabobank weigeren als je een rekening wilt openen, maar dat ze je dwingen om te kijken naar RTL4 en het niet toegestaan is om te zappen naar bijvoorbeeld Discoverychannel. Ik vind het daarom gestoord dat ze die ontsnapte TBS-er uit de beveiligde forensische kliniek de Woenselse Poort van de GGZ in Eindhoven, (hijghijg) terugplaatsen in diezelfde kliniek. Het is doodnormaal dat die man ontsnapt na dag in dag uit te moeten luisteren naar Albert Verlinde. Sluit die man alsjeblieft op in een gewone gevangenis voordat er ongelukken gebeuren.
Ik las ook dat een Belgische bankdirecteur jarenlang geld heeft ‘geleend’ van zijn rijke klanten om het vervolgens aan de armen weer uit te lenen. Zijn aanklager noemde hem een moderne Robin Hood. Whaaaaaat?! Niemand komt aan Robin en zeker niet de Robin die Kevin Costner zo authentiek neerzette. Ten eerste gáf Robin het gewoon aan de armen en ten tweede kon die bankdirecteur op zijn vingers natellen dat die arme mensen dat geld nooit zouden kunnen terugbetalen, dus het was nog dom ook. Typisch Belgisch. Je wilt een goede daad verrichten en uiteindelijk verpest je het voor iedereen. Gestoord!
Dit raakt trouwens maar nét het onderwerp van de column.
Het verschil tussen normale mensen en gestoorde mensen zit hem in het feit dat normale mensen zich bewust zijn van hun (tijdelijke) gestoordheid. Gestoorde mensen kunnen niet anders. Nog een voorbeeld van gestoordheid waar ik mij groen en geel aan kan ergeren: het beleid bij voetbalwedstrijden. Woensdagavond is het weer zover. Het schoppen kan beginnen! De Fransen gingen afgelopen woensdag met stokken en ijzeren staven de Amsterdamse supporters te lijf. De roep om vergelding liet niet lang op zich wachten. Ten tijde van dit schrijven wordt er een enorme operatie voorbereid om te zorgen dat deze ‘ongeregeldheden’ niet weer plaatsvinden. Mensen! Laat ze alsjeblieft elkaar de hersens inslaan. In plaats van het krampachtig tegen te gaan om het voetbal weer gezellig te maken, zet ze met z’n allen in het Vondelpark en verkoop toegangsbewijzen voor de show. Sterker nog, verkoop maandkaarten en maak er een sport van. Iedereen blij. Wij zijn van die testosterongestoorde vandalen af en de overheid heeft meer geld om het begrotingstekort tegen te gaan. Voila. Of zouden ze mij nu gestoord vinden?
Normaal of gestoord, soms is het onderscheid lastig te maken. Normaalgesproken word ik niet graag gestoord, maar soms is het ook gewoon nodig.
