Nol mag effe nie preken nie
Ik zie het al helemaal voor me. Met zijn invalidekarretje rijdt hij de de oprit naar de A2 op. Al schreeuwend en vertrouwend op God tuft-ie tussen haastige zaken-Audi’s, koffiezettende vrachtwagen-Polen en onzekere Alto-oma’s naar Den Bosch. Een toeter heeft hij niet nodig, zijn stem laat zelfs een Hummer met een versleten v-snaar in de categorie stille auto's verdwijnen. In Den Bosch moet hij naar de rechter, twee keer. Aanklachten: geluidsoverlast en milieuovertredingen.Wie ooit in Eindhoven komt of er ooit iets van gehoord heeft, kent hem: Nol Kox. Nol is de Eindhovense Jezus. Jezus 'de Gekstuh'. Nol is een bebaarde man op leeftijd, afhankelijk van zijn scootmobiel. Stel, McDonald’s bestond tweeduizend jaar geleden al en Jezus buffelde daar dagelijks, behalve op zondag, een McMaria (onbevlekte cheeseburger) en een McMozes (berg Franse frietjes) naar binnen. En dat akkefietje met Judas heeft nooit plaatsgevonden. Diabetes-Jezus op leeftijd. Dan heb je een beeld van Nol. Een beeld, over het geluid heb ik het later.
Nol parkeert zijn karretje ergens in een straat in het pittoreske Eindhovense winkelcentrum en begint dan te blèren over het leven, de verlosser, de Heer en alles wat je daar maar aan kan linken. Kredietcrisis? Jezus helpt. Liefdesverdriet? Gods liefde is sterker. Dat soort gebrabbel, maar dan met 65 decibel. Zijn stem hoort bij de binnenstad van Eindhoven als duiven op de Dam. En daarvoor moet hij nu naar de rechter: zijn stem en de duiven. Niet die op de Dam natuurlijk.
Nol maakt volgens sommigen teveel lawaai, wordt vaak gewaarschuwd en heeft al een paar boetes gekregen. Dat weerhoudt hem niet om gewoon zijn missie voort te zetten. Nu mag hij zich beroepen op hemelse verdediging in de rechtszaal. Dat snap ik wel. Zelf kom ik maar af en toe in Eindhoven en ik moet wel lachen als ik hem zie en vooral als ik hem hoor. Maar als je toch iedere dag daar komt, graag even rustig wilt bijpraten op het terras, of erger, daar werkt, begrijp ik dat je er helemaal gek van wordt. Als er één persoon een poliep op de stembanden gegund is…
In het Eindhovens Dagblad, zeg maar de NolBlog: ‘Hij vindt dat gemeten wordt met twee maten, omdat straatmuzikanten en een draaiorgel wel lang op één plek blijven staan en die worden niet bekeurd.’ Daar steun ik hem in. Niets vervelender dan straatmuzikanten. Oké, er zijn er een aantal die een leuke act hebben. Maar niets is zo erg als je op het terras de eerste lentezon opneemt en er weer zo’n uitgemergelde Roemeen met hooguit twee tanden en met zo’n jankende trekzak in zijn armen komt bedelen.
Vrijdag, ook in Eindhoven, zat er zo’n kansloze zwerver op de grond voor het busstation. Hij poogde Steppenwolfs Born to be Wild eruit te hijgen. Missie gefaald. Maar wel smeken om geld. Van mij mag-ie bij Nol achterop op expeditie naar Den Bosch.
In cybertaal, mijn mening over aanklacht nummer twee: LOL. Ik lig echt helemaal dubbel. Nol mag voor de tweede keer naar Den Bosch tuffen vanwege milieuovertredingen. Nol? Milieu? Stinkt-ie zo uit zijn hoge gehemelte dat hij teveel fijnstof de lucht in blaast? Stookt-ie stiekem een fikkie in zijn achtertuin? Heeft-ie een voorraad oude autobanden gedumpt? Nee. Nol voert de duiven in Eindhoven. Die duiven poepen. Daarom mag Nol zich ook verantwoorden voor de rechter. Populistische gedachten komen naar boven: er lopen verkrachters en moordenaars vrij rond en de rechters houden zich bezig met duivenpoep. Nog een keer: LOL.
Stel nou – hele stoute gedachte – dat Nols accu leeg is als-ie na vijf uur over de A2 brommen in Den Bosch arriveert. Stel dat hij geen invalide-ANWB abonnement heeft. Hij vertrouwt toch op Jezus? Stel… dat hij zich daarom in Den Bosch gaat vestigen en daar gaat preken? Gaat Eindhoven dan Den Bosch aanklagen? Diefstal van gemeentelijk publiek bezit en dierenmishandeling. De Eindhovense duiven zullen honger lijden.
