Hallmark en Fleurop
Column door stbabylonIk doe uit overtuiging niks aan Valentijn. Er is een aantal legendes rond Valentijn, een man die rond het jaar 300 leefde, maar geen enkele legende heeft het over anoniem een kaartje of bloemen versturen. Had dat er maar in gestaan, en dan vooral de nadruk op het anonieme. Dan hadden we nu misschien echt een feest gehad waar toekomstige geliefden hun liefde voor elkaar uiten. Helaas gaat het daar helemaal niet om. Valentijn wordt in Nederland puur en alleen gevierd met de portemonnee van twee bedrijven in het achterhoofd: Hallmark en Fleurop.
Hallmark en Fleurop, een kaartjesfabrikant en een bloemist. Voor mij staan die twee bedrijven symbool voor alles wat er mis is aan Valentijn. Natuurlijk zijn er ook andere bedrijven die aan Valentijn verdienen, maar deze namen spreken het meest tot de verbeelding. Overal zie je in deze dagen reclame van die twee bedrijven. We moeten vooral hun winstdeling veiligstellen door onze liefde te betuigen met behulp van hun producten. En dat hoeft helemaal niet anoniem, dat mag gewoon met een naamkaartje of afzender.
Daarom zal mijn vriendin net als alle voorgaande vriendinnen nooit met Valentijn een kaartje, een bos bloemen of een schattig knuffelbeertje krijgen. Je zou haast zeggen dat het best zielig is voor haar. Mijn liefde is niet oneindig op één dag in het jaar, terwijl het dat wel is voor de andere 364 dagen. Als liefde oneindig is, dan zou het dan toch ook wel zijn op veertien februari zou je zeggen. Maar zo werkt het dus niet. Mijn haat voor de verloochening van zoiets moois als liefde door zoiets verschrikkelijks als graaiende commercie, tempert mijn liefde dusdanig dat op de veertiende mijn liefde niet oneindig is.
Elke dag van het jaar zal ik mijn liefde betuigen op elke manier mogelijk, maar niet op veertien februari, puur en alleen omdat Hallmark en Fleurop dat willen. Ik zal ze krijgen! Tien euro minder winst en een boze vriendin, je zou haast zeggen dat het het waard is...
