Alleen heidenen gourmetten


Mijn relatie met feestdagen is nooit goed geweest, om maar niet te zeggen dat deze verhouding ronduit slecht is! In mijn wereld zijn alle dagen hetzelfde, of het nu om verjaardagen of religieuze gedenkdagen gaat... Het laat me onverschillig en ik doe er niets mee. Misschien is dat ook wel de reden dat ik zoveel dingen niet snap. Ja, ik voel me altijd een beetje onwennig rond deze tijd, want er gebeurt een boel dat ik niet kan plaatsen. Voor mijn bijbaan als pseudovertegenwoordiger kom ik bijvoorbeeld regelmatig in diverse elektronicazaken. Het viel me op dat de gourmetstellen dezer dagen vlijtig aftrek vonden. Sterker nog, ze waren niet aan te slepen!

Vooropgesteld, ik heb het nog nooit gedaan, gourmetten. Zeker niet met kerst. Het zal wel hetzelfde zijn als barbecueën in de zomer, maar binnenshuis en dan zonder de hongerige katten en de blakende zon. Familie en vrienden verzamelen zich rond de tafel en een ieder mag zijn of haar eigen vlees gaan bakken op het gourmetstel, dat midden op de tafel staat. Dat klinkt best gezellig, als je het aan mij vraagt. De hele entourage is compleet met kerstliederen op de achtergrond en de flessen wijn en bier op de sierlijk gedekte tafel. Gezelligheid troef! Men filosofeert over het voorgaande jaar en kijkt vooruit naar wat er voor de komende tijd op de rol staat. En ondertussen blijft het vlees pruttelen op het gourmetstel.

En dat deed heel Nederland met kerst,

dus.

De dagen voor kerst heb ik vrijblijvend in mijn directe en indirecte omgeving lopen enquêteren over de invulling van de kerstdagen. Een enkeling voelde zich geroepen om naar de kerk te gaan, sommigen werden gedwongen door de familie en een merendeel was gewoon van plan om uit te slapen. Daar zit dus de nodige ambivalentie in. De hoofdvraag werd echter door iedereen op dezelfde wijze beantwoord. Er ging gegourmet (mooi woord) worden in de avond. Er waren zelfs lieden bij die niet één dag, nee, maar op beide kerstdagen gingen gourmetten. Dat was me wat. Twee dagen achtereen vlees van een kooktoestelletje afknabbelen. Dan rijst de volgende vraag: Waarom gaat men massaal gourmetten tijdens de kerstdagen?

‘Gewoon voor de gezelligheid’, is het antwoord waar ik veelal op stuitte. En dan zijn er ook nog mensen die doodleuk vertellen dat ze niets met kerst hebben, maar alleen gaan gourmetten omdat iedereen dat doet, en omdat het gezellig is. En weer kwam ik de nodige ambivalentie tegen in mijn onderzoek. Een deel is religieus en gourmet, een ander deel heeft niets met kerst maar omarmt het syndroom van gourmet omdat het ‘gewoon gezellig is’. Tsja, wat moet ik daar van vinden? Het gourmetten schijnt ergens in het afgelopen decennium verworden te zijn tot een van de belangrijkste, vaderlandse kersttradities en daar zijn voornamelijk mensen voor verantwoordelijk die niets met kerst hebben.

Eigenlijk,

klinkt dat vrij achterlijk.

Nu moet ik bekennen dat ik recent erop werd gewezen dat Kerstmis van oorsprong een heidens feest was - dat wist ik niet. De katholieken accepteerden pas na vele eeuwen het feest omdat ze het in eerste instantie profaan vonden om de geboortedag van een martelaar te vieren. Het gaat immers om zijn sterfdag. Pas in de negende eeuw na christus verloor de kerstviering haar heidens karakter en werd het een religieuze aangelegenheid. Tot het jaar 2008! Nu is Kerstmis op zijn retour en is het christelijke feest wederom in handen gevallen van nietsontziende heidenen die het heilige feest onvermurwbaar bruuskeren op een geheel eigen wijze. Ze gourmetten. In hele volkstammen, kuddes doen er aan mee. En er is spijtig genoeg niets meer aan te doen. Want ze doen het louter voor de gezelligheid.


Jezus gourmet ook



Volgens het gerucht op de straat was ook Jezus fervent gourmetter
.