Niet brengen, maar halen!
5 December vieren de columnisten van FOK! Sinterklaas met je. Een horde columnisten heeft onder het overduidelijke pseudoniem “FOK!sinterklaas” columns geschreven.
Aan jou de uitdaging, de columnisten aan hun anonieme columns te herkennen. Zet in de comments onder de columns wie volgens jou de schrijvers zijn. Onder degenen die de meeste columnisten raden, worden leuke prijzen verloot. Maar het gaat natuurlijk vooral om de eer: deze winnaars valt immers Eeuwige Roem ten deel, alsmede een uitnodiging om langs te komen op de columnistenmeet die binnenkort wordt gehouden.
Handenwringend loopt Sinterklaas door zijn paleis. Hij heeft zorgen. Grote zorgen. Al dagen kan hij geen hap door zijn keel krijgen en zijn maatpak zit niet meer als gegoten. Z’n anders zo zorgvuldig geschoren gelaat vertoont nu een baard van zeker een week. Ja, die Sint gaat wel mee met zijn tijd. Als hij zich niet zo’n zorgen liep te maken, dan had hij ook dit jaar weer hartelijk gelachen om al die hulpsinterklazen die in Nederland zijn werk lopen te doen in kleding van zo’n drie eeuwen geleden!
Zelf komt Sinterklaas al eeuwen de deur niet meer uit. Zijn knieën zijn toch wel wat versleten en hij moet niet denken aan een gure boottocht naar het koude winterse Nederland. Een stoomboot! En dat in 2008! Dat verzin je toch niet! En dat de Sint echt modern is blijkt ook uit het feit, dat hij al jarenlang zijn geld bij Icesafe in IJsland bewaart. Niks de deur uit, gewoon lekker achter het computertje de geldzaken regelen. En bij Icesafe beloofden ze ook nog eens de hoogste rente.
Totdat het slechte nieuws hem een paar weken geleden bereikte: de internetbank Icesafe failliet en het geld van de spaarders weg. Hoe moest dat nou met al die Nederlandse kindertjes die met harten vol verwachting hopen op al die mooie cadeautjes van Sinterklaas? De Goed Heiligman volgde de Nederlandse nieuwsprogramma’s en kreeg weer een sprankje hoop, toen Wouter Bos verkondigde dat hij de gedupeerden ging helpen. Miljárden had hij, om weg te geven! Onmiddellijk hing Sinterklaas aan de telefoon: ‘Goedemiddag, Sinterklaas hier, zou jij me kunnen helpen Wouter? Ik heb echt geld nodig, en niet voor mezelf, maar voor al die kindertjes in jouw land, die anders tevergeefs hun schoen zetten dit jaar! En stel je nou toch voor, dat ook de pakjesavond dit jaar niet door kan gaan. Help me alsjeblieft, ik heb echt geld nodig!” Wouter Bos was in de lach geschoten en had geroepen: “Ja, dag, ik ben Sinterklaas niet!” en had de hoorn op de haak gesmeten.
Balkenende gebeld. Als er iemand was, die begrijpen zou hoe de gezinnen, de hoekstenen van de samenleving zouden lijden onder het feit, dat er dit jaar geen gezellige gezins-pakjesavond zou zijn, dan was het Jan-Peter wel. Maar ook hier nul op het rekest. Ook Jan-Peter hielp zijn naaste niet. Zalm wilde ook niet meewerken, ondanks zijn vorstelijk salaris en heel het rijtje steenrijke Nederlanders dat normaal gesproken staat te springen om mee te doen aan welk benefietgebeuren dan ook, ook niet. Ging het dan toch altijd om de roem, de goede naam, in plaats van het goede doel?
In eerste instantie voelt Sint zich moedeloos. Maar na al die telefoontjes begint hij kwaad te worden. Sint is het zat. Spuugzat! In nood leer je je vrienden kennen, ja, ja. Zelfs bij Woutertje en Jan-Petertje werd vroeger iets in het schijnheilige gereformeerde schoentje gestopt. En dan nu hun eigen bloedjes van kinderen dit feest onthouden? Nee. Dit mag niet gebeuren!
Nu is het tijd voor wraak.
Sinterklaas neemt een radicaal besluit. Eerst stapt hij onder de douche, scheert zijn baard eraf, pakt een schone spijkerbroek en overhemd uit de kast en als hij helemaal weer het heertje is, roept hij al zijn pieten bij elkaar. De Sint maakt zijn Pieten deelgenoot van zijn probleem en samen bedenken ze een plan. Een plan, waar Peter R. de Vries nog jaren mee vooruit kan, om hier de vinger achter te krijgen!
De verlanglijstjes van de kindertjes worden erbij gepakt. Ook die van de kinderen van rijke Nederlanders. Die lijstjes staan vol met onzindingen. Tja, die kinderen hebben immers alles al… De meeste kinderen vragen een supergroot spaarvarken; de spaarvarkens die ze hebben zitten al stamp –en stampvol, want hun rijke papa’s vertrouwen de banken niet meer, dus zijn gewoon weer terug naar de ouderwetse spaarpot. Wel handig, daar kan papa zo nu en dan ook nog zijn zwarte geld instoppen.
De zwarte Pieten zullen dit jaar voor het eerst misbruik maken van hun positie. Waar voor anderen deuren gesloten blijven, zijn voor hen immers altijd de schoorstenen
Handig ja, heel handig. Dit jaar zullen de pieten bij veel gezinnen een cadeautje in schoenen komen doen en een zak vol presentjes voor de deur zetten. Maar niet bij iedereen. In sommige gezinnen zal er wel een zwarte Piet door de schoorsteen het huis binnenkruipen, maar er weer uit komen mét buit. Niet brengen, maar halen, dus. Voor het eerst zullen zij misbruik maken van de situatie. Waar voor anderen deuren gesloten blijven, staan voor hen de schoorstenen wijd open! Een ieder die dit jaar een ander heeft benadeeld, zal nu benadeeld worden door de Sint.
Dit jaar geen pedagogisch verantwoorde Sint. Maar weer net als vroeger: wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is de roe.
Niet eerlijk? Ach, was Robin Hood niet de allercharmantste crimineel van alle tijden?
