Voetbal-Platjes
Omdat mijn familie rood-wit ten strijde trekt op de tribunes in Eindhoven en ik in Nederlands voetbalhoofdstad Eindhoven geboren ben, is het niet meer dan logisch dat ik een supporter ben van PSV. Romario, Ronaldo, Nilis, Van Breukelen, Cocu, het zijn mijn jeugdhelden. Toch, na jaren van voorspoed, vrees ik dat er dit jaar geen feestje op het Stadhuisplein is. En ik wil ook weleens wat anders. Ben eerlijk gezegd ook niet zo’n fan van het PSV van nu, een ploeg met het temperament van een koala in winterslaap. Eindhoven mist een mooie, liefst Zuid-Amerikaanse, superspits.
Tijd voor een voetbalcolumn. Terwijl Ronald Koeman nog steeds op het station van Valencia wacht op een nieuwe trein, probeer ik eens een leuk stukje over voetbal, voor de afwisseling. Kan Ronald lezen op het perron. Het moet echter geen hobby worden. Voor één keer kan het, vind ik.
FC Volendam. Dat wordt het. M'n nieuwe club. Als ik de Klaas Puul Garnalen (alom vertegenwoordigde hoofdsponsor) op het veld zie komen, ontwikkelt zich al een onherroepelijke glimlach op mijn gezicht. Ze doen het niet goed in de Eredivisie, dus eigenlijk valt er niet veel te lachen. Maar als je spits Melvin Platje heet, dan heb jij mijn sympathie. Het zal me dan jeuken of je wedstrijden wint. Met zo’n speler word ik supporter. Niet alleen zijn naam maakt hem een held. Ook zijn scorend vermogen, om in voetbalclichés te spreken, is opmerkelijk. Al zeker twee keer scoorde hij in basketbalstijl: met de handen. En twee keer niet afgekeurd door de scheidsrechter. Dat onze schaamluis in de pels van de verdediging van de tegenstander dit ook vrolijk toegeeft, dwingt mij bijna een seizoenskaart aan te schaffen.
Vraag me af hoe Melvin in de groep ligt. Hoe is-ie in de kleedkamer? Wordt-ie gepest door zijn naam? Zou-ie een naamsverandering overwegen? Of juist niet? Is Melvin trots op zijn achternaam? Weten zijn buitenlandse collega’s op het veld wel wat platjes zijn? Misschien na een avontuurtje met een Nederlandse blondine wel. Hoe komt Melvin Platje eigenlijk aan z’n naam. Ja, natuurlijk, van zijn ouders. Ik bedoel, wat is de oorspronkelijke betekenis? Hadden zijn voorouders een plat gezicht? Werkten ze in de staalbouw en maakten ze platen? Of had opa Platje echt beestjes op een plaats waar je ze echt niet wilt hebben? Zijn de Platjes de uitvinders van het condoom? Van palinghuid, toen nog.
Er komen veel dingen uit Volendam waar ik mijn twijfels bij heb. Ik ben geen garnalenvreter en Jan Smit, tja, Jan Smit. Ik haat Jan Smit. Niet het manneke, maar het merk. Jan Smit is meer aanwezig dan wat dan ook wat veel aanwezig is. Jan Smit is een Nederlandse versie van Disney. Jan Smit hier, Jan Smit daar, Jan Smit op de radio, Jan Smit op televisie twentyfour/seven, Jan Smit in ieder tijdschrift, Jan Smit wacht samen met je in de bushokjes, Jan Smit overal en altijd. Kocht ik een tijdje terug kleding, zag ik op een reclamebord Jan Smit met precies dezelfde kleding. Dat was al een shock. En nu is Jan uitgeroepen tot slechtst geklede man van Nederland. En bedankt.
BZN, euh…., ik ben geen Banjoman. Het accent van de Volendammers is er niet bepaald één waar bij het horen ervan ik me thuis voel. Ik krijg jeuk bij de toeristentoestanden daar en voor paling of garnalen hoef je mij ’s nachts echt niet wakker te maken. Het is niet mijn bedoeling het dorp te beledigen, maar het zal niet mijn vakantiebestemming worden. Smaken verschillen. Echter, de FC sluit ik in mijn hart.
Ken je de doelman van Real Paling? Ken je Jeroen Verhoeven? Laten we zeggen, stevige kerel, voor een profvoetballer. Ik hoorde een commentator op televisie zelfs praten over de ‘keepers’ van Volendam. Kan niet geloven dat het een verspreking was. Hij keept niet slecht. Dat FC Klaas Puul nou niet bepaald favoriet is voor het landskampioenschap, ligt niet aan de keeper. Als blikken konden doden, dan is Jeroen Verhoeven een seriemoordenaar. Als de zin ‘nee, niet wéér’ een gezicht zou hebben, dan is Jeroen het portret.
FC Volendam krijgt mijn volledige steun. Ik ben om. Als het moet, fiets ik ieder weekend naar Volendam (dat is een pokke-eind) om ze toe te juichen. Klaas Puul moet Europa in! En Melvin Platje schiet, nee, gooit vijf ballen per wedstrijd in het net. Ze moeten wel de oude, oranje shirtjes met het Veronica-logo weer aantrekken.
Jongens, daar gaat ie
Hup.... de tanden op elkaar !
Strijden tot het laatste.
De puntjes liggen klaar!
Hoort naar ons streven,
‘t is geen visioen:
"Eenmaal wordt ons "Volendam"
Nederlands kampioen!"
Waar kan ik een sjaal kopen?
