Stockholm Syndroom
Stockholm syndroom heeft zijn naam gekregen van een gijzeling die plaats vond in een Kreditbank in, je raadt het al, Stockholm. Deze gijzeling vond plaats van 23 tot 28 augustus in 1973. Tijdens de gijzeling ontstond er een situatie waar de gegijzelden sympathie kregen voor de gijzelnemers. Ook na dat de 6 daagse gijzeling tijdens de verhoren namen ze het op voor de gijzelnemers. Criminoloog en psycholoog Nils Bejerot heeft de uiteindelijke naam gegeven aan dit verschijnsel.Aanleiding voor dit verschijnsel is waarschijnlijk de situatie van totale controle van de gijzelnemer over de gegijzelde en in deze context de zorg over de gegijzelden overneemt en verantwoordelijkheid neemt voor de basisbehoeftes van het slachtoffer, bijvoorbeeld door het geven van bescherming, voeding of beide. Voor buitenstaanders is dit een tegenstrijdige situatie omdat de gegijzelde weet dat deze zich in een afhankelijke sitatie bevindt door de acties van de gijzelnemer.
Dit syndroom kan ook vertaald worden in de vorm van Huiselijk geweld waar de dominante persoon de rest van het huishouden zodanig gedomineerd wordt dat de slachtoffers kiezen om bij de persoon te blijven ook wanneer er een optie is gegeven om de relatie verlaten.
De hele westerse wereld is gevangen in een zwaar geval van het Stockholm syndroom. De gijzelnemer is in dit geval geen persoon maar een entiteit genaamd 'Economie'. Laten we het gedrag van 'Economie' eens vergelijken met de symptomen van het Stockholm Syndroom.
* Het slachtoffer (Wij) ontwikkeld sympathie voor de gijzelnemer ('Economie').
* De gijzelnemer voorziet het slachtoffer in de basisbehoeften zolang deze op zijn beste gedrag is (geld uitgeeft in deze context).
* Ook na de gijzeling zal het slachtoffer het opnemen voor de gijzelnemer.
De eerste twee punten kun je nu al herkennen, lijkt me. De meeste mensen houden van dit stelsel, terwijl het niet van hen houdt. Het tweede punt is ook duidelijk. Zolang je geld uitgeeft om jezelf in de behoeftes (basis- of ontwikkelde) te voorzien is 'Economie' goed voor je. Als je in geldprolemen komt is het een heel ander verhaal, dan heeft het geen tijd voor je.
Het derde punt is nog niet langs gekomen. Maar ik vermoed dat bijna iedereen naar 'Economie' terug gaat verlangen mocht het onverhoopt komen te verdwijnen.
En je ziet dat 'Economie' ook met enige regelmaat om zich heen slaat en als je daar niet op voorbereidt bent krijg je blauwe plekken, financieel gezien. Sommige mensen gaan zelfs dood aan die mishandeling, in of door deze westerse beschaving.
Het probleem is dat wij er nog een probleem bij hebben, een extra obstakel. We weten niet beter. Dit is niet zomaar een geval van Stockholm Syndroom, dit is er eentje van monumentale omvang en tijdsduur. Daar zit het probleem, we weten en kennen niets anders. We lijken een beetje op de kinderen van dat meisje in Oostenrijk en de economie heet Josef Fritzel.
wees niet boos op elkaar, de politici, de corporaties of wie dan ook. We zitten uiteindelijk in hetzelfde schuitje! De bankiers die nu feestjes aan het bouwen zijn nadat hun instelling kapot is gegaan hebben het zwaarste geval van dit syndroom maar ze doen het ook alleen maar omdat het beloont. Ze zien de wereld anders dan mensen op andere posities binnen deze perversie van een handels-systeem. En wij hebben het trouwens nog relatief makkelijk. Kijk maar naar andere continenten die op sterven na dood zijn of waar sociale onrust heerst. Die continenten worden al tijden leeggezogen voor het geld, ook slachtoffers van dezelfde 'Economie'. We zijn blijkbaar zijn lievelingetjes.
Al hoeft dat niet zo te blijven. Op het moment is er een vraag en aanbod aan levensmiddelen die in de havens blijft liggen door gebrek aan krediet. Dus op het moment heeft de economie het voor het zeggen ondanks de vraag en het aanbod zelf. Redelijk bizar vandaag de dag. Houd het in de gaten, je weet maar nooit. De bodem ligt eruit, dus de komende tijden zullen in ieder geval interessant worden.
Zullen we één ding afspreken? Mocht het dus zo zijn dat de economie daadwerkelijk kapot gaat ergens in de toekomst (maakt niet uit wanneer), dat we dan een efficiënt systeem opzetten om mee te leven? En in plaats van dat het ons domineert (kijk nou zelf maar), dat het ons bedient. Niets meer en niets minder. Centralisatie in de handen van een paar is niet het antwoord, dat is een deel van het probleem. We hebben het monetaire systeem niet nodig want door de techniek die we hebben kunnen we alles efficiënt gebruiken, doen we nu niet want langdurig werkende apparaten zijn slecht voor de economie. We hebben de techniek om Afrika van zoet water te voorzien uit de zee, maar dat doen we niet want dat is te duur. Zie je het patroon? Alles wat we KUNNEN doen, wordt niet gedaan omwille van economisch belang (of het gebrek ervan). Ik kan nog wel een paar bladzijdes doorgaan, maar dat doe ik niet. We doen het hier met zijn allen, dat een hulpmiddel van de samenleving ellende kan veroorzaken is eigenlijk te gek voor woorden maar we hebben het niet door, we zijn geindoctrineerd en we weten het nog niet eens.
