Brief aan Sunny & Danny
Column door SHE
Hoi Danny, Hoi Sun,
Jullie zijn lelijk!!!
Maar dat terzijde. In roerige tijden als deze moeten we de krachten bundelen als het om eer en goede naam gaat. Ik heb mijn dildo uit mijn broek gelachen om jullie kennismaking met Yvonne Helene Van Hertum. Zo schijnt dat mormel te heten, best wel mooie naam ook, voor een gevaarlijke gek.
Ik denk ook dat wij allemaal voor de gek gehouden worden hoor, (nu is dat bij jullie twee geen wonder) maar ik voel toch de behoefte om middels deze weg een en ander op te helderen over Vonne.
Dat Vonneke van kleine kindjes houdt weten we nu wel. Immers, wie zich zo hysterisch opstelt als het om kindermisbruik gaat, kan niet anders dan HEEL VEEL SUPER EXTRA BIJZONDER SPECIAAL-houden van kleine kindjes.
Nu rijst mij echter wel de vraag in hoeverre zo’n fixatie wel helemaal tof is. Natuurlijk is de onverdeelde, oprechte aandacht van kinderen leuk. Heel leuk zelfs, maar het gaat een beetje ver om jezelf alle kinderen op deze planeet toe te eigenen. Het is ronduit asociaal zelfs.
Ik heb ook recht op die poezelige aandacht!
Ik heb een vriezer vol met baby-lijkjes maar zodra die krengen iets te lang liggen is ook daar de lol snel vanaf natuurlijk.
Ik wil warme, oprechte en onverdeelde aandacht. Net als Vonne. Wij hebben die behoefte allebei heel sterk en daarom begrijp ik zo goed waarom ze zo fanatiek is.
Jij en ook Sunnie gaan te ver. Veel te ver, en ik wil zo graag dat jullie nu ook eens een platform bieden voor mensen als Von en ik.
Ik weet niet of ik nu voor mijn beurt spreek, maar kleine kinderen hebben iets puurs, iets onbezoedelds. Iets wat wij nooit meer terugkrijgen, want laten we eerlijk zijn. Wij zijn dat station al lang en breed gepasseerd. De enige manier om nog iets van die glorie te voelen, is door je onverdeeld te storten op het object van je affectie.
Nu weet ik niet of Von de feitelijke invulling van die liefde hetzelfde ervaart als ik, maar er is in mijn optiek niets heerlijkers dan de aanraking van zo’n mooi en puur wezentje. Die gladde vingertjes, die natuurlijke blosjes. Heel wat anders dan een eeltige vinger in je aars.
Misschien dat jullie deze kant van het verhaal ook eens willen belichten, want Von is ook maar een mens. Een mens die HEEL VEEL SUPER EXTRA BIJZONDER SPECIAAL van kindertjes houdt. Von en ik vinden dat iedereen recht heeft op die aandacht. Ook Von.
Want Von, het is toch óns kind?
