Het leed dat doping heet
column door SjOrSz
Vandaag werd de Tour de France voor de derde keer deze editie opgeschrikt door een dopingschandaal. Ricardo Riccò, die de afgelopen dagen al twee dagzeges pakte, was ditmaal de zondebok. Direct gevolg was dat zijn ploeg Saunier Duval uit de Ronde van Frankrijk stapte.
Het begint er steeds meer op te lijken dat geen enkele wielrenner nog zonder verboden middelen kan presteren. Riccò was namelijk niet de eerste renner van de Tour de France 2008. Ook Manuel Beltran en Moisés Dueñas gebruikten verkeerde spullen en werden aan de schandpaal genageld. De contra-expertise zou het tegendeel nog kunnen bewijzen, maar negen van de tien keer heeft het Franse dopingbureau het bij het rechte eind.
Die ene keer waar het niet helemaal goed ging, was bijvoorbeeld het geval bij Floyd Landis. De renner van Phonak werd op 27 juli 2006, daags na zijn overwinning in de Tour de France, betrapt op het gebruik van doping. Het was niet helemaal netjes van de Amerikaan, die mogelijk zijn titel moest inleveren. Dan zou hij eerst nog wel een contra-expertise moeten ondergaan, waar het eigenlijk een beetje mis ging. In eerste instantie was zijn B-staal positief, maar op 15 november 2006 werd bekend gemaakt dat er fouten waren gemaakt in het dopingonderzoek van de Amerikaanse renner. Uiteindelijk maakte het allemaal niets uit. Het Hof van Sportarbitrage handhaafde de schorsing van twee jaar die het Amerikaanse dopingbureau aan hem oplegde.
Ook dit jaar lijkt de Tour de France dus weer uit te lopen op één groot dopingschandaal en dat is erg treurig te noemen. Naast Landis zijn er de afgelopen jaren nog een aantal renners geweest, die met de nek werden aangekeken. Kijk maar eens naar Lance Armstrong, de renner die kanker overwon. Deze veelvraat wist de Ronde van Frankrijk maar liefst zeven keer op zijn naam te schrijven en besloot er toen mee te stoppen. Toch werd ook hij gelinkt aan het gebruik van verboden middelen. Er is echter nooit enig bewijs gevonden dat Armstrong verboden middelen gebruikt heeft. Vorig jaar kreeg ook Alberto Contador een veeg uit de pan. De Spanjaard reed destijds voor Discovery Channel, maar bleef ook niet gevrijwaard van dopinggeruchten. Toch hoefde hij zijn overwinning in de Franse wielerronde niet af te staan.
Daarom heeft het er ook steeds meer de schijn van dat een winnaar van de Tour de France aan het gebruik van doping wordt gelinkt. In het verleden is het ook al een aantal keer zo geweest. Waar blijft de tijd waarin men nog van de eigen krachten uitging? Tour-winnaars als Bernard Hinault, Miguel Induráin en onze eigen Joop Zoetemelk speelden het ook klaar zonder extraatje. Die laatste kon in de jaren daarvoor overigens ook niet van de verboden middelen afblijven, maar wist in 1980 toch clean te winnen. Toch vraag ik me sterk af of er ooit nog een La Grande Boucle komt zonder al dat gelazer omtrent het gebruik van doping.
